Πυρ και μανια

Κεφαλαιο 3

Μερια Γεωργιας

"Σπυρο ελα. Απο εδω η κ Καπετανακη. Σαυτην ανηκε το βιογραφικο που μας εντυπωσιασε " λεει ο Αντωνης χωρις να εχει καταλαβει οτι εχουμε σαστισει και οι δυο

"Η γυναικα;;" λεει ειρωνεικα

"Οχι ο σκυλος που θα περασει αργοτερα για μια ακροαση " του λεω αυτος φαινεται να νευριασε και καθησε διπλα στον Αντωνη που προσπαθιυσε να μην γλεασει και προσπαθουσε να σοβαρευτει.

"Κ Καπετανακη απο εδω ο κ Θεωδωρου" μας συστηνει ο Αντωνης και εγω δινω το χερι μου ως ενδειξη ευγενιας και αυτος μου δινει το χερι με ενα ψευτικο χαμογελω και μου σφογγει το χερι. Δυνατα μπορω να πω αλλα με 3 μεγαλυτερους αδερφους εχα μεγαλωσει ας πουμε πως αυτη η χειραψια και καλα για να με τρομαξει ηταν κατι σαν προπονηση μεταξυ των αδερφων και εμενα. Χαμογελαω και ανταποδιδω.

"Ποσο καιρο δουλεψαε στην εταιρεια Plumas;"

"Οχτω μηνες" τοτε ο Σπυρος γελαει και με κοιταει ερωτηματικα

"Ναι καλα και εγω πως δεν σε ειχα πετυχει εκει εγω δουλευα 2 χρονια. Ελα Αντωνη γυναικα ειναι ψεματα λεει" λεει και με κοιταει θριαμβευτικα

"Μηπως δεν δουλευαμε την ιδια χρονικη περιοδο; Κ Αντωνη θα μπορουσατε να δειτε και εσεις απο το βιογραφικο μου οτι δουλευα εκει και επισης υπαρχουν και επιστολες απο το αφεντικο μου. Ανθρωποι που εχουν 1Q δεν μπορουν να το σκεφτουν πρωτου ξεκινησουν να κατηγορουν και να προσβαλουν " του λεω

"Εχω IQ" απανταει ο Σπυρος ενοχλημενος

"Μηπως να το χρησιμοποιησεις κιολας" τον κοιταω με υφος αθωο και εκνευριζεται περισσοτερο.

"Σπυρο εχει δικιο" λεει ο Αντωνης

"Τι εχει δικιο  εχω IQ"

"Οχι ρε. Συγκεντρωσου. Εννοω εχει δικιο γιαυτα που λεει για τα χαρτια " απανταει ο Αντωνης γελωντας ενω κοιταει τα χαρτια μου.

"Και παλι ειναι γυναικα τι το συζηταμε"

"Αγαπητε μισογυνη θα ηθελα να σας επισημανω πως ειμαι ικανη να κανω ολοκληρο λοχο να με υπακουει. Ειτε ειμαι γυναικα ειτε οχι, αυτο δεν λεει κατι για τις ικανοτητες μου. Απ οτι ειδατε ειμαι αξια για τη δουλεια και ακομη και σςις ο ισιιος εντυπωσιαστηκαρε με αυτο που ειδατε στο βιογραφικο μου, γι αυτο μην με μειωνετα με δικαιολογια το φυλο μου δεν σας κανει εξυπνο" τον κοιταω και χαμογελαω το γεγονος οτι ειναι φιλος του Αντωνη δεν σημαινει οτι θα καθομαι και θαμ ε μειωνει . Σεβομαι αυτος ππου με σεβονται δεν θα καθομαι και θα συμφωνων με εναν καφρο ομως.

"Θα τηλεφωνησω για να ενημερωσω τον υπευθηνο του πρωσοπικου για την διαδικασια.." λεει ο Αντωνηε και πεταγεται και τον διακοπτει ο Σπυρος

"Μα ειναι γυναικα.."

"Αν ενδιαφερεστε κυριε Κομνηνε να με παρετε για γυναικα αυτο ειναι ενα θαυμασιο επιχειρημα" Απανταω εγω ηρεμα συνεχιζοντας να τον κοιταω περιμενοντας τι αλλο θα πει.

"Εεεε Αντωνη θελουμε ηχανικο και εε.."

"Αυτο κυριο Κομνηνε θα επρεπε να σας ενδιαφερει αν θελατε μηχανικο. Απλα δεν μπορω να το καταλαβω ο κυριος Θεοδωρου τι κανει; Δεν τα καταλαβαινει τι κανει τα συνοψιζει για να τα καταλαβαινει ο ιδιος;"

"Εισαι παντα τοσο σκληρη" ρωταει ο Σπυρος με ψηλο αθω υφος για να δειξει πως οι τροποι δεν ειναι καλη απεναντι του.

Οταν ο αλλος δηλαδη σου μιλαει ετσι εσυ πως πρεπει να αντιδρασεις;

"Εισαι παντα τοσο μισογυνης;"

"Εχεις σκεφτει πως ισως εξαιτιας σου αντιδρω ετσι;"

"Εχεις σκεφτει ισως οτι εξαιτιας σου χανω τον χρονο μου;" του απανταω και εγω στο ιδιο ειρωνεικο υφος και με κοιταει εκπληκτος.

"Με εμενα δεν βαριεται καμια."

"Γιατι της μεθας πρωτα και μετα νομιζουν οτι περνανε καλα."

"Λοιπον κυρια Καπετανακη, νομιζω πως θα τα παμε πολυ καλα. Προσλαμβανεστε." μου λεει ο Αντωνης και τον κοιταω εκπληκτη. Δινουμε τα χερια και αφου διαβασωω τα συμβολαια, υπογραφω και φευγω. Χαιρεταω το κ.Κομνηνο και κανβ πως παω να χαιρετησω και τον Θεοδωρου και πριν πιασει το χερι μου το τραβαω και φευγω χαμογελωντας. Εκεινος χαμογελαει εκνευρισμενος και μου κλεινει το ματι.

Καθως μπαινω στο ασανσερ, λιγο πριν κλεισουν οι πορτες μπαινει μεσα και ο Σπυρος και με κοιταει.

"Ψιτςς ουαου" βγαζει ενα τετοιο επιφωνημα και με κοιταει με το υφος αυτο που πρεπε μολις το δει γυναικαα να λιποθυμησει απο τη γοητεια του αντρα.

Πραγματικα δεν με ειχε εκνευρισει τοσο πολυ σημερα, ισως και να μμου αρεσεαυτο το στυλακι.

"Ξερεις κι αλλες κραυγες ή στην σπηλια σου συνεννοειστε μονο με νοηματα;" Ωω αυτο που του ειπα φαινεται να τον ενοχλησε και μετραβαει απο το χερι και με φερνει κοντα του.

"Τι γυρευει μια τετοια ωραια κοπελα σε μια τοσο ανδροκρατουμενη δουλεια, οπως αυτη" λεει κοιτωντας με εντονα στα ματια. Για λιγο αφερεθηκα στο πρασσινο χρωμα τους και στη ζωντανια του βλεμματος του. Φαινεται ομως να το καταλαβε και ετσι επεστρεψε ο αλαζονικος του χαρακτηρας.

"Εμαθα οτι μαζευει ωραιο κοσμο, αλλα μετα ειδα εσενα."

Δεν προλαβαινει να απαντησει καθως το ασανσερ εφτασε στον οροφο μου και βγηκα γρηγορ. Ανεβηκα στη μηχανη μου και πριν φυγω τ ειδα στην εισοδο. Αφου του εριξα ενα περιφρονητικο βλεμα και τον ειδα να θυμωνει, εβγαλα τα γυαλια μου εβαλα μπρος και εφυγα.