Okul bitmiş,hepimiz karnelerimizi almıştık.Sonunda Yaz Tatili başlamıştı.Artık tatil planlarımızı yapmaya başlayabilirdik.Ertesi gün annem ve babam bizi salona çağırdı. Çok heyecanlanmıştım.Sanırım tatil planı yapacaktık.Babam konuşmaya başladı.
"Bu aralar durumumuz pek iyi değil çocuklar.Sanırım bu yıl tatil için şehir dışına çıkamayacağız.Ama üzülmeyin inşallah seneye güzel bir tatil yapacağız".Hepimiz çok üzülmüştük hatta Zeynep ağlamıştı bile.Normaldi ağlaması.Daha 8 yaşındaydı.Birinci sınıfa gidiyordu ve ne zamandır yaz tatilini bekliyordu.Hayal kırıklığına uğramıştık.Babam ve annem halimizi görünce çok üzülmüştü.Babam üzüntümüzü azda olsa azaltmak için "çocuklar yarın orman gezisine gitmeye ne dersiniz" dedi."Orman gezisi mi?" diye sordu Enes."Evet orman gezisi" dedi babam.Moralimiz azda olsa düzelmişti."O zaman yarın sabah erkenden kalkıp yola çıkalım" dedi babam."Oleyyyyyy" diye bağırdı Zeynep."Tamam o zaman ben yarın ki gezi için Ahmet amcaları çağıracağım"dedi.Ertesi gün saat 6.00'da hepimiz uyandık.Hızlıca hazırlandık ve yola çıktık.Yolda Zeynep her zamanki gibi susamıştı.Sular arabanın bagajında kaldığı için ona su veremiyorduk ve yol boyunca kafamızı şişirdi.Yaklaşık 20-25 dakika sonra vardık.Annemin ilk yaptığı şey bagajdan Zeynep'e su vermek oldu.Birlikte Ahmet Amcaları bulduk ve ormana derinliklerine doğru yol almaya başladık.Orman çok sessiz ama sessiz olduğu kadarda korkunçtu.Hayatımda hiç bu kadar sessiz bir yer görmemiştim.Yürüyüş çok güzel gidiyordu.Ta ki Zeynep'in anne ben çok yoruldum" diye bağırmasına kadar.Babam "O zaman hadi biraz mola verelim hem piknikte yapmış oluruz" dedi.Bu habere ben de sevinmiştim.belli etmesem bile ben de yorulmuştum çünkü.Annem yere büyükçe bir kilim serdi.Hepimiz yere oturduk.Babam "bence akşama kadar burada oturalım,hem hava kararmaya başlayınca da ateş yakıp birbirimize masallar anlatırız "dedi.Ben aniden korkmaya başladım.Çünkü karanlıktan korkardım.Enes'in aksine ben çok korkaktım.Tabi Enes sevinmişti nasıl olsa o karanlıktan korkmuyordu.Benim korkmuş yüzümü görünce bana bakarak sırıttı.Zaten hep benimle dalga geçiyordu.Zeynep" anne ben çok acıktım" diye bağırdı.Annem"Tamam Ayşe Teyzeyle kahvaltı hazırlıyoruz"dedi.Ayşe Teyze Ahmet Amcanın karısıydı.Ahmet Amcayla Ayşe Teyzenin iki çocuğu vardı.Ethem ve Elif.Onlarla çok yakın arkadaş değildik ama tanışmışlığımız vardı.Sonunda kahvaltı hazır olmuştu.Ben o kadar çok yedim ki karnım ağrıdı.Gün boyunca top oynadık,ip atladık,yarışlar yaptık.Akşam olmuştu hava kararmaya başlamıştı Babam ve Ahmet Amca çakıl taşlarını birbirine sürerek ateş yakmaya çalışıyordu.Sonunda ateş yaktılar hepimiz ateşin başında oturduk.tam bir kamp havası oluşmuştu.Annem bize sandviçler hazırladı.Onları yedikten sonra hepimize uyku bastırdı.Babam"Sakın kimse uyumasın yarım saat sonra gideceğiz dedi.Tabi ilk uyuyan babam oldu.Hepimiz babama güldük.Ahmet Amca babamın uyuduğunu görünce kendisi de uyudu.O sırada annem ve Ayşe Teyze de çiçek toplamak için uzaklara gitmişlerdi.Beş çocuk baş başa kalmıştık.Aniden yaramaz Ethem bağırdı"hey şurada kıpırdayan bir şey var"dedi ve koşmaya başladı.Ethem'in ablası olan Elif onu yakalamak için koşmaya başladı.Koşarken "Ethem dur!!" diye bağırıyordu.Daha sonra Enes merakından onların peşinden gitmeye başladı.Enes her zamanki gibi akılsızlık yapmıştı.Onu durdurmam gerekiyordu.Mecburen Zeynep'i de alıp onların peşine düştüm.Hey durun kaybolacaksınız"diye bağırmaya başladım.Beni dinleyen yoktu.En sonunda Ethem durdu ve hepimiz onun yanına gittik.Sanırım kaybolmuştuk.Çok korkuyordum.Hava da karanlıktı.Elif Abla Ethem'e kızmaya başladı."Hepsi senin suçun,senin yüzünden kaybolduk".Enes hariç hepimiz korkuyorduk.Bizi çok zor maceralar bekliyordu.Acaba ailelerimizi bulabilecek miydik???
