Bir ağacın huzurunda sevdim seni
Dalından düşen yaprağı
havada yakalayan rüzgar gibi
tutmak istedim.
Aşk dolunayda gölgesine sığındığım bir ağaç
Beni yaralayansa dalların arasından sızan ışık süzmesi.
Yeşiline kanmışım ben aşkın
dolanmışım köklerine
Huzuru koklamışım ben bu yüksek dallarda
Enginliği hissetmişim
ağacın avuçları arasında..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mürekkep
PoetryBir şeyler -yazmak için- Sözcüklerin Cennetten gelmesi gerekirmiş Bununla birlikte kalemde Mürekkebini Cennetten bir ırmakla Doldurur ise O kalem bir daha -kurumaz imiş.
