Her kum tanesi düşerken
Birşeyler koparır kendinden.
Zaman kum olur akar.
Birer birer düşer aşağıya sonra
Çevirirsin ve yukarı çıkar tekrar tüm hatıralar.
İçinde saklar herseyi.
Alıp götürmez geçmişini,
Bir baska med cezire saklar.
Acaba kırmalı mı saati?
Hatıraları hapsolduğu yerden çıkarmalı mı?
Yoksa tamamen parçalayıp
İçini acıtan tarafla birlikte rüzgâra mı savurmalı?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mürekkep
PoetryBir şeyler -yazmak için- Sözcüklerin Cennetten gelmesi gerekirmiş Bununla birlikte kalemde Mürekkebini Cennetten bir ırmakla Doldurur ise O kalem bir daha -kurumaz imiş.
