Passion[✔]

Part 1

Author Note: Hey everyone! Λοιπόν αρχικά να πω οτι αυτό το βιβλίο έχει γραφτεί πριν 7 χρόνια όταν ήμουν γυμνάσιο (3rd year college girl now) οπόταν ίσως θα δείτε αρκετά ορθογραφικά, λάθη κλπ. που δεν τα πρόσεξα τότε. Επίσης να αναφέρω ότι η ιστορία είναι γραμμένη με "παιδικό" τρόπο (θα καταλάβετε όταν την διαβάσετε), so please don't hate.
Κάποτε πρέπει να την διορθώσω απο την αρχή μέχρι το τέλος επειδή χρειάζεται ΠΟΛΥ διόρθωμα...

(btw σκέφτομαι να γράψω ένα καινούριο βιβλίο με την συνέχεια αυτού του βιβλίου αλλά δεν είμαι σίγουρη ακόμα.. θέλω απόψεις)

Anyway, ευχαριστώ που επιλέξατε αυτό το βιβλίο και happy reading <3

-----------------------

Αγαπημένο μου ημερολόγιο, αύριο είναι το ταξίδι μου στην Αθήνα..εχω τοσο πολυ αγχος..τόσο γρήγορα τελείωσε το καλοκαίρι και θα αρχίσω το σχολείο. 2 λυκειου..δεν είμαι έτοιμη..καθόλου έτοιμη..δεν θέλω να φύγω απ'την Αγγλία. Εδω που γνώρισα πολλά άτομα, ασπουμε τον Μάριο.
Ο Μάριος για μένα είναι σαν αδελφός μου, δεν
μπορώ να μείνω ουτε ενα λεπτό μακρία του, γιαυτό πηρα μια απόφαση και "νομίζω" είναι η σωστή...ΘΑ ΜΕΙΝΩ ΕΔΩ.
(...)

Κατέβηκα κάτω στο σαλόνι με το σώμα μου να τρέμει απ'το άγχος. Δεν ήμουν καθόλου σιγούρη εάν η απάντηση του θα ειναι θετική με την επιλογή μου, γεγονός που μου προκαλούσε εξίσου αγχος.

Μαρίνα: εμμ..μπαμπά;

Μπαμπάς: ναι γλυκία μου;

Μαρίνα: μπορώ να σου πω κάτι;

Μπαμπάς: φυσίκα

Πήρα μια βαθιά ανάσα, τον κοίταξα κατάματα και
άρχισα.

Μαρίνα: θ-θέλω..ν-να εμμ..

Πές το Μαρίνα γαμω, πές το.

Μπαμπάς: θα μου πεις η όχι;

Μαρίνα: ναι ναι εννοώ οτι..κοίτα εγω..

Μπαμπάς: ναι εσυ τι; λεει και υψώνει τον τόνο της φωνής του. Τρέμω.

Μαρίνα ανάπνεε...μπορείς να το κάνεις..

Μαρίνα: να μπαμπά...θελώ να μ-μείνω ε-εδω..

Να το είπα. Την συνέχεια δεν θελω να την ξέρω.

Μπαμπάς: τι είναι αυτα που λες;! Εχείς τρελαθεί;!

Το'ξερα.

Μαρίνα: μα μπαμπά εδω εχω όλους μου τους φίλους!! Εντάξει οχι "φίλους", φίλο!! Είπα με θάρρος.

Μπαμπάς: Μαρίνα ήρθαμε εδω για διακοπές! Δεν μπορούμε να μείνουμε εδω. Αποκλείεται, Όχι.
Είπε με σιγουριά.

Μαρίνα: μα-

Μπαμπάς: ουτε μα ουτε μου! Σε 2 μέρες φεύγουμε! Αντε τώρα στο δωμάτιο σου και μην ξανα ακούσω ανοησίες! Μου λέει φωνάζοντας

Μαρίνα: δεν καταλαβαίνεις τίποτα αμάν!
Λεω κλαίοντας και τρέχω με φόρα στο δωμάτιο μου.

Γιατί κανείς δεν μπορεί να καταλάβει ποσο σημαντικός είναι ο Μάριος για μένα;! Τον αγαπάω πάρα πόλυ! (Εννοείται φιλικά..)
Ενω στην Αθήνα δεν εχω φίλους! Τι θα κάνω εκεί; Θα μείνω σαν αξιοθέατο να βλέπω τους άλλους να μιλάνε και να γέλανε;
Ειμαι απο αυτές που προτιμούν να μείνουν σπίτι, να μελετούν και να βλέπουν ταινίες στο Netflix.
Όμως βέβαια, ότι πει ο μπαμπάκας.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Γεια σαςς!! Όπως ξέρετε είναι η πρώτη ιστορία που γράφω και ΕΛΠΙΖΩ να σας αρέσει!

Η αρχή μπορεί να είναι λίγο βαρετή αλλά στη συνέχεια θα εχουμε παρα πολλές εξελίξεις!😏

Τα λέμε στο επόμενοο👀❤

~Ραφαελλα