Mine❤

PT 28

Χρήστος: Ναι όμως αν δεν εμπενα θα τον άφηνες!!!!
Μαρια: Ναι!!!!
Χρήστος: Γιατί?
Μαρία: Για να σου σπάσω λιγο τα νεύρα!!!!! (φώναξα)

"Γιατι το είπα αυτό γαμώτο"

Χρήστος: Γιατί να μου τα σπάσεις??

Συνέχισενα φωνάζει.

Μαρία: Γιατί μου αρεσεις.....βασικά μου αρεσες......

Μου βγήκε αυθόρμητα. Δεν ηθελα νανα το πω. Τον κοιταξαμε γουρλομενα μάτια μουκαι ύστερα έφυγα τρέχοντας απο το σπίτι. Έτρεχα χωρίς να ξερω που πηγαίνω χωρίς προορισμό. Μετά από λίγη ώρα σταμάτησα γιατί κουράστηκα. Έκατσα σε ένα παγκάκι σε μια πλατεία. Ήταν πολύ ωραία. Πόλα δένδρα στολισμένα με λαμπάκια τα οποία αναβόσβηναν. Το γρασίδι στολιζοταν από διάφορα λουλούδια των οποίων η μυρωδιά σε μαγευε. Υπήρχαν και διάφορα διαδρομακια τα οποία σε οδηγούσαν ητε σε καφετέρια ή στην παιδική χαρά η οποία στολιζοταν από τις φωνές των παιδιών. Απέναντι απο την πλατεία υπήρχαν δύο σουβλατζίδικα τω οποίων η μυρωδιά σου έσπαγε την μύτη. Διάφορα ζευγαράκια έκαναν βόλτα χεράκι χεράκι, αγγαλιασμενα και γενικά η ατμόσφαιρα ήταν πολύ ωραία, μόνο που ζήλευα λιγάκι. (είναι να μην ζηλεύεις πουσε τετοιες περιπτώσεις?😢) Κάποια στιγμή άρχισε να χτυπάει το κινητό μου. Ήταν ο Άκης. Δεν ηθελα να τοτο σηκώσω, ήθελα να χαζεύω το περιβάλλον. Μετά μου έστειλε μήνυμα από την Βάσω:

-Ρε ηλίθια που στον διάολο είσαι?
-Βολτα.
-Εισαι καλά?
-Ναι ρε.
-Ψεύτρα. Που είσαι?

Έψαχνα γύρω μου να βρω κάποια ταμπέλα με μια οδό. Τίποτα όμως. Της είπα για μια καφετέρια.

-Σε μια πλατεία έξω από μια καφετέρια καιπου λέγετε Brasil.
-Εχε χάρη που ξέρω που ειναι.
-Κκ

Το έκλεισα και συνέχισα να χαζεύω το τοπίο και ακούγοντας μουσική. Ήταν μαγικά. Δεν ηθελα να φύγω απόποτε. Άρχισα να πεινάω. Πήγα στο περίπτερο και πείρα μία σοκολάτα lacta. Κάθισα στο παγκάκι και άρχισα να τρώω. Ένοιωσα μια φιγούρα να ανασενει στον λεμό μου. Γύρισα γρήγορα να δω ποιος είναι και αντικρίζω καιτον Χρήστο. Σηκώθηκα και ειμουν έτοιμη να φύγω.Πριν

προλάβω να κάνω ένα βήμα με εποιασα από τον καρπό και με τραβηξε πίσω με αποτέλεσμα να πέσω με δύναμη πάνω στο παγκάκι. Ήρθε και έκατσε και διπλα μου. Όση ώρα με κοιτουσε εγώ κοιτούσα αλλού και καλά.

Χρήστος: Γιατί έφυγες απο το σπίτι?

Συνέχισα να τον αγνοώ. Και κάποια στιγμή με εποιασε από το πιγούνι και γύρισε το κεφάλι μου προς το μέρος του.

Χρήστος: Σε ρώτησα κάτι και θέλω μια απάντηση!!!
Μαρία: Ήθελα ναι φύγω.
Χρήστος: Έτσι δηλαδή σου ήρθε να φύγεις
Μαρία: Ναι!
Χρήστος: Κόψε τις μακακίες και πες μου τι έγινε.
Μαρία: Τίποτα.......

Σηκώθηκε και άρχισε να παρπαταει μπρος πίσω.

Χρήστος: Είσαι σίγουρη?
Μαρία: Ν-ναι
Χρήστος: Σιγουροτατη?...

Σηκοθηκα άποτομα μπροστά του και άρχιζα να "φωναζω"

Μαρία: Ναι ρε Χρήστο, ναι και δ-....

Πριν προλάβω να ολοκληρώσω. Με άρπαξε από το χέρι του, με κόλλησε πάνω του και με φίλησε. Ειμουν μαζί του ξαφτιασμενει, θυμομενη μάλλον ακόμα ερωτευμένη. Αλλά δεν ξέρω αν μου αρέσει αυτός ή ο Νίκος.(Μαρία σταμάτα να σκέφτεσαι και απόλαυσε την στιγμή)Σκασε υποσινηδιτο.
Ξαφνικά σταματησε.

Χρήστος: Πάμε γιακαλύτερα σπίτι?
Μαρία: Ν-ναι....

Την ωρα που πηγαίναμε σπίτι πήρε τηλέφωνο ο Άκης. Και τους άκουγα που μηλουσαμε.

Χρήστος: Που είσαι ρε μαλακά. Ναι ρε. Εδώ μαζί μου είναι. Ναι ρε θα την φροντίσω.

Με κοίταξε με ένα πονηρό βλέμμα και εγώ κοκκινίσα.

Χρήστος: Οκει. Πηγενετε εσείς βόλτα και τα λέμε.

Όταν θέλει ο Χρήστος γίνεται ο γλυκοτερος. Μπήκα μέσα στο σπίτι και το κοιτούσα με γουρλομενα μάτια. Ο Χρήστος πήγε τουαλέτα. Μπήκε μέσα χαλαρος λες και δεν έγινε τίποτα. Επικρατούσε στο σπίτι ένα χάος. Πήγα στο δωμάτιο μου και άλαξα.
Έβαλα μια μπλούζα του Άκη με το σήμα του Batman. Λοιγο πριν βάλω το σορτσάκι βγήκε από το μπάνιο ο Χρήστος. Άρχισα να του πετάω μαξιλάρια, μέχρι που τελειώσαν. Τότε άρχισα να κατευαζω όλο και ποιο πολύ την μπλούζα μεκαι εκείνος άρχισε να με πλησιάζει. Έπεσα πάνω στο κρεβάτι, εκείνος ήρθε από πάνω μου και άρχισε να με φιλάει απαλά. Τα χέρια μου τα ακούμπησα πάνω στους κοιλιακούς του. Καθώς μου δαγκονε το αυτί, μου ψιθύρισε κάτι.

Χρήστος: Δεν έπρεπε να μου ταπεταξεις τα μαξιλάρια......

Hey!!! Ελπίζω νανα σας άρεσε το κεφάλαιο αυτό!!!!!!