karışık hisler

12.Bölüm

Semanurayd 'a itafen

Sedatın ağzından
Uzun bir süre olmuştu hapise gireli ama bu umrumda bile değildi sadece burası bana göre değildi ben özgür olmayı seven ve yerinde sert biriydim babam da bu huyumu severdi ama babam arkadaşını vurduğum için öfkeliydi. Ve hapiste olduğumu bildiği halde kimseye söylememiş kendide müdahale etmemişti ona göre cezamı çekmem gerekiyormuş ama Emre'nin yada diğerlerinin neden beni aramadıklarını merak etmiyor değildim acaba Selin nasıldı? emre onu nerden tanıyordu? asıl aklımı kemiren sorular buydu selinle yakın zamanda iyi arkadaş olmuştuk burdan çıktığımda babamın beni burdan çıkarmama hesabını kesicektim. Buradakilerin çoğu babamı tanıdığından benden korkuları vardı. Daha çok babamdan korktukları için benden uzak duruyorlardı.

Selin'in ağzından devam
Herşey bir kaçırılma olayıyla başlamıştı ve başımı bu beladan bir türlü kurtaramıyordum. Sedat onca zaman ordaydı ve benim arkadaşımı kurtarmamam içimi kemiriyordu çünkü aynı durumla ben karşı karşıya olsam Sedat arkadaş olduğumuz için beni sürekli korurdu. Sedat'ında Burak'ında bana arkadaş olarak çok değer verdiklerini her hallerinden sezebiliyordum. Emre'nin ise bi türlü çözemiyordum ama sadece farkettiğim Burak onla yakınlaşmama pek izin vermiyordu. Emre'nin yanına vardığımızda ilk olarak söze Burak başlamıştı bile
"Bize ne söyleyeceksin yoksa Sedat'ın hapiste olduğunu biliyor muydun?"  Emre ise soğuk bir sesle "Evet " dedi Çok şaşırmıştım Burak'ın dediğine göre çok yakın arkadaşlarmış nasıl olurda arkadaşının hapiste olduğunu bile bile müdahale etmez ve bizede demezdi şaşkınlığımın yerini öfke alınca hemen söze devam ettim
"Ne yani benim arkadaşım bunca zamandır hapiste Ve sen bile bile hiçbir halt etmedin mi lanet olası adam ?"
"Sadece düşünmem gereken şeyler vardı hem siz ne ara bu kadar yakın oldunuz da kalkıp bana bağıra bilme gücü bulabiliyorsun ?"
Burak donmuş bize bakıyordu.
Emre bana Burak ve Sedat'ın hissettirdiği gibi hissettirmiyordu daha farklıydı benimle soğuk değilde içten konuşmasını istiyordum içten içe. yüz hatları çok güzel bir şekilde belli oluyordu. Harika bir vücudu vardı. Sedat ve Burakta öyleydi ama onları arkadaş olarak gördüğüme emindim ama Emre bana gerçekten çok farklı hissettiriyordu onu gördüğümde sanki içimde birden fazla kelebekler uçuşuyordu aklımı bu düşüncelerden temizlediğimde burakta söze devam etti

"Kavganızı bir köşeye bırakında bana Sedat için ne yapabiliceğimizi söyle"

"Babamda iyileşince hapse aldılar ama babam kendini oradan çıkarmasını biliyor ve çıktıda zaten ben babama söylerim hatta sende gel Selin seninle planlarım var"
Emre şaşırarak "Ne planı" dedi
"Babam için çalışmaya başlıyacak babam ancak öyle yardım eder"
"Hayır Selini böyle bir riske atamayız"
"Tamam ben kabul ediyorum arkadaşım yeterki ordan çıksın"
Emre dudağını yukarıya kıvırarak "tamam öyleyse benimle gelin"
Emre'nin babasının yanına gittiğimizde babası teklifi kabul etmişti ama nedeni beni çok şaşırtıyordu Emre de sanki bunu biliyordu ama bana demiyordu bunu en yakın zamanda öğrenecektim...
2 gün sonra
Sedat çıkmıştı ve ben çok mutluydum okula gittiğimde Mert'in bana bakışlarını yakalamıştım bu çocuk bana bulaşmaktan usanmıyordu.
Okul çıkışı yorgundum herkes çıkmıştı ama ben ağır ağır toparlanıyordum aslında daha Sedat'ın yanına gidicektim Burak ve Emre de bizim okula gelmişti ama onlara beni beklemeden gitmelerini onlara yetişeceğimi söylemiştim tam sınıftan çıkıyordum ki Mert sınıfa girdi ve kapıyı kapattı "Amacın ne Mert"
"Benim tek amacım sensin"
"Defol git başımdan"
Tam sınıftan çıkıyordum ki bileğimden tutup çekti elimi kurtarmaya çalışırken beni öpmeye çalışıyordu ve "Hadi numara yapmayalım artık birbirimize sende beni istiyorsun" beni kendine doğru çekip dudaklarını dudaklarıma bastırdı çok sert öpüyordu ittiriyordum ama bırakmıyordu bir anda gelen sesle üstümdeki baskısıda yok olmuştu.