Ατέλεια Τελειότητα

《Κεφάλαιο 5》

Κοιταζόμαστε με τον Άλεξ και τρέχω γρήγορα προς την είσοδο του σπιτιού κλείνοντας πίσω μου την πόρτα του δωματιού.

Ας ελπίσουμε ότι δεν θα μπει στο δωμάτιο μου.

-Μα καλά χρυσό μου γιατί δεν κοιμάσαι;

-Είχα πολύ διάβασμα.

Περπατάει μέσα στο σπίτι και φτάνει στο κλειστό μου δωμάτιο.

Νιώθω σε όλο μου το σώμα τους δυνατούς χτύπους της καρδιάς μου.

Ανοίγει την πόρτα και μπαίνει μέσα.Κλείνω τα μάτια μου γιατί δεν θέλω να δω τις αντιδράσεις και των δύο.

-Μα καλά Ερμιόνη τι έπαθες;

Κανείς μέσα στο δωμάτιο.Κοιτάω την μισάνοιχτη ντουλάπα μου...

-Βρε τι κούκλος αυτός!

Λέει καθώς κοιτάει το σκίτσο μου.

-Ναι,απαντάω κοφτά και πραγματικά μακάρι να μην είχε καταφέρει να κρυφτεί γιατί τώρα ποιος ξέρει τι θα ακούσει αυτός ο 'κούκλος' και πόσο ρεζίλι θα γίνω.

-Σου αρέσει;

-Όχι,δεν είναι του γούστου μου.

Απαντάω και εκείνη με καληνυχτίζει και φεύγει.Τελικά το μόνο που ήθελε ήταν μερικά λεφτά που τα είχε βάλει σε ένα συρτάρι μου για περισσότερη ασφάλεια.

Η ντουλάπα ανοίγει.Ο Άλεξ με την πετσέτα,ο ονειρεμένος Άλεξ με την πετσέτα.

-Και ποιοί είναι του γούστου σου;

Κοιτάω τα τέλεια δόντια του που κάνουν το χαμόγελο του ακόμα πιο υπέροχο.

-Φτηνά την γλυτώσαμε,λέω καθώς αποφεύγω την ερώτηση.

-Ώρα να φεύγω.Δεν ξέρεις πόσο σε ευχαριστώ.Είσαι μόνη σου τα βράδια;

-Ναι,τα περισσότερα.

Βγάζει την πετσέτα.

Βγάζω μια κραυγή και κλείνω τα μάτια μου.

-Καλά ηρέμησε δεν έχεις ξαναδεί αγόρι γυμνό;

Ναι σώθηκε...

Αφού περνάνε λίγα δευτερόλεπτα τουλάχιστον για να βάλει τουλάχιστον το μποξεράκι του τον κοιτάω.

Μόλις έβαλε την μπλούζα του και είναι έτοιμος να φύγει,δυστυχώς....

-Καληνύχτα Ερμιόνη.

-Καληνύχτα έμπνευση μου.

Τα χείλη του χαμογέλασαν και έφυγε.