Bea's POV
Hanggang ngayon ay naka hug pa sakin si jho sa di malamang dahilan. Pinutol ko yun at humarap sa kanya. But when I look at her nakita ko na may mga luhang pumapatak sa mga mata niya. Ano ba talagang nangyari?! Anong nangyayari sa jho?!! Tsk! Bat ka ba umiiyak?!! Ang dami kong tanong sa isip ko pero di ko pa ito natatanong. Dahil alam ko na kailangan niya muna ng panahon para sabihin niya sakin.
"Tahan na beh.. everything will be alright.. I got you beh.. kaya tahan na." Sabi ko sakanya. Habang hinihimas ko ang likod niya.
Nakita ko naman na unti unti ng tumigil siya sa pag iyak. I suddenly hug her not just a simple hug but I gave her a hug that can comfort her. Pero bigla niyang pinutol yun habang hinahampas ako sa dibdib ko. I don't know why. Pero hindi ko nalang siya pinigilan.
Nung tumigil na siya ay may luha nanaman na pumatak.
"Bea! Bakit di mo sinabi na gagabihin ka? Tignan mo tuloy nag alala ako." Sabi niya sakin. Nakita ko naman na tumigil na siya sa pag iyak at hinawakan ko ang kamay niya.
"Beh sorry na. Na dala lang ako kanina. Kasi pinag paguran ko yun eh. Pero I'm really sorry beh hindi ko na uulitin yon promise." Pag eexplain ko sakanya. She just nodded.
Lumapit ako sakanya at hinalikan ang noo niya.
"Beh let's just forget about that. Tulog na tayo may practice pa bukas ng maaga." She said. At yun humiga na si jho.
"Uhm.. beh mabaho pa ako and remember di tayo mag katabi." Sabi ko sakanya. Totoo naman kaya. Oo pareho kami ng room but hindi kami mag katabi I mean hiwalay ung kama namin.
"Ay Oo nga pala beh hahaha sorry. Sige ligo ka na dun. Ang baho mo na nga eh amoy hanggang dito hahaha." Sabi niya sakin. Luh ang tindi naman ata ng amoy ko andito na kasi ako sa harap ng study table namin ni jho. Siguro anim na hakbang at dun na ung bed kung nasaan siya.
Pero I'm so thankful na hindi niya nakita ung su-.
"Beh ano yang nasa may taas ng mata mo?" Sabi niya. Speaking of ayan na po. Nalaman na ng aking kaibigan ang tinatago kong lihim char!
"Ahh eto ba beh? Wala lang to na un-" hindi na ako nakapag tapos kasi bigla siyang nag salita.
"Beh lapit ka dito." Sabi niya. Sumunod naman ako baka kasi ma sapok pa ako eh hahaha. "Beatriz! Ano to?! Bakit may tumutulong dugo?! Anong nangyari Beatriz?!!!" Sabi niya sakin. Sabi ko na ba at magagalit to eh.
"Na untog nga lang beh. Don't worry malayo to sa bituka." Sabi ko sakanya. Tatayo na sana ako ng hinampas niya ako sa balikat.
"Ano aalis ka na naman Beatriz?!!" Sabi niya sakin.
"Hindi ako aalis Louisse. Maliligo lang po ako." I said to her and she just nodded.
After 20 minutes natapos na din akong maligo and nakita ko na naka tulog na pala si jho.
Lumapit lang ako sakanya at hinalikan siya sa noo.
"Good night beh." I whisper to her.
Jho's POV
"Beh gising na." Sabi niya sakin.
"5 more minutes beh." I said to her kasi naman inaantok pa ako eh.
"Beh pag di ka nagising hahalikan kita sa labi sige ka." Sabi niya sakin. Pero omg! What?!! Hahaha o.a lang eno haha.
"Eto na nga po beh tatayo na." Sabi ko sakanya pero alam niya naman na hindi pa ako tatayo nun eh hahaha.
YOU ARE READING
That Should Be Me
FanfictionThis is a fanfriction inspired by JhoBea This story is about sa dalawang best friend na magkaibigan. Ang tanong hanggang best friend nalang ba sila or may hihigit pa?