Splashes {H.S}

Part 2

Daisy P.O.V

Ήταν πρωί, ένα ηλιόλουστο πρωί αλλά δεν άφηνα τις υπέρλαμπρες ακτίνες του ήλιου να εισβάλουν στο δωμάτιό μου.

Λιγοστό ήταν το φως που υπήρχε στο δωμάτιο ίσα-ίσα για να βλέπω τον καμβά.

Ω ναι, λατρεύω να ζωγραφίζω.

Είναι ένας τρόπος να βγάζω τα συναισθήματά μου χωρίς λέξεις μόνο με χρώματα.

Σε λίγο τελειώνω και αυτό το σχέδιο.

Είναι ένα..αγόρι.

Ένα πολύ όμορφο αγόρι.

Με μεγάλα πράσινα μάτια και ροδοκόκκινα μάγουλα.

Δεν είμαι σίγουρη που ή αν τον έχω δει.

Θυμάμαι τον ονειρεύτηκα χθες βράδυ και ξύπνησα με την επιθυμία να τον ζωγραφίσω.

Πριν συνεχίσω με τις λεπτομέρειες των μαλλιών ανακαλύπτω πως μου τελείωσε η καφέ απόχρωση.

Θα ήθελα πολύ να τελειώσω αυτό το πορτραίτο έτσι σχεδιάζω να πάω στο χρωματοπωλείο της γειτονιάς μου.

Φοράω τα παπούτσια μου τα οποία τα έχω χρωματίσει και διαμορφώσει εγώ η ίδια.

Για αυτό είναι τα αγαπημένα μου.

Βγαίνω από το σπίτι και τσεκάρω την αλληλογραφία μου.

Κανένα φάκελο απο την σχολή.

Κατευθύνομαι προς το μαγαζί και ακούω το χαρακτηριστικό κουδουνάκι πάνω από την πόρτα όταν την ανοίγω.

Πηγαίνω κατευθείαν στο ράφι που θέλω όμως σταματάω όταν βλέπω ένα κεφάλι με ατίθασες μπούκλες να στέκεται μπροστά.

Ίσως να είναι-..

Η ματιές μας κλειδώνονται όταν γυρνάει να μ'αντικρίσει.

Αυτά τα σμαραγδένια μάτια είναι τα ίδια με αυτά στο όνειρό μου.

Έχουν την πιο όμορφη απόχρωση του πράσινου που έχω δει.

Σπάει την οπτική μας επαφή καθώς γυρίζει από την άλλη ψάχνοντας για κάποιο χρώμα.

Είναι τόσο όμορφος καθώς εξετάζει τα μπουκαλάκια με τα χρώματα.

Τον τρόπο που σμίγει τα φρύδια του στην προσπάθειά του να τα διαβάσει.

Σχεδόν ξεχνάω τον λόγο που ήρθα εξ αρχής.

Κατευθύνεται προς το ταμείο και πιάνω τον εαυτό μου να τον ακολουθεί.

Βγαίνει έξω από το κατάστημα.

Να πάρει, πρέπει να μάθω ποιο είναι αυτό το αγόρι με τα σμαραγδένια μάτια

Harry's P.O.V

Ανοίγω την πόρτα και μια πανδαισία χρωμάτων καταβάλει το οπτικό μου πεδίο.

Προχωράω με αργά βήματα εξετάζοντας κάθε τι μέσα στο δωμάτειο.

Όλα είναι όπως τα άφησε.

Περπατάω προς το βάθος καθώς σκοντάφτω πάνω σε κάτι.

Ω όχι ο αγαπημένος της πίνακας

Τον σηκώνω βιαστικά και τον τοποθετώ πάνω σε ένα ξύλινο καβαλέτο χωρίς να του ρίξω δεύτερη ματιά.

Ψάχνω να βρω έναν άδειο καμβά και κάποια χρώματα αλλά δεν μπορώ να βρω τίποτα σε αυτό το χάος.

Μπορεί το σπίτι να ταν πάντα στην εν τέλεια αλλά η σοφίτα είχε πάντα το δικό της χάος που την έκανε γοητευτική. Έλεγε πάντα η μητέρα μου.

Σταματάω την αναζήτηση υλικών και αποφασίζω να πάω να αγοράσω κάποια καινούρια από το κατάστημα της γειτονιάς.

Κατεβαίνω τα σκαλιά προς το χωλ και αρπάζω τα κλειδιά μου πριν βγω από το διαμέρισμα.

Φτάνοντας έξω απο το κατάστημα μένω να κοιτάω την διακοσμημένη με ήδη ζωγραφικής βιτρίνα πριν αποφασίσω να μπω μέσα.

Κοιτάω δεξιά και αριστερά τις ατέλειωτες αποχρώσεις χρωμάτων που δεν ήξερα πως υπήρχαν.

Γυρνά το κεφάλι μου και η ματιά μου καρφώνεται σε αυτή μιας κοπέλας.

Όμορφα μελί μάτια συναντιούνται με τα δικά μου.

Έχει μακρυά ξανθά μαλλιά και οι άκρες τους είναι βαμμένες μπλε.

Δεν μου αρέσουν τέτοιου είδους στυλ στα μαλλιά αλλά σε εκείνη φαίνεται πολύ όμορφο.

Σταματάω τις σκέψεις μου και τραβάω το βλέμμα μου απο πάνω της πριν καταλάβει πως την παρακολουθώ αλλά νομίζω πως το έχει ήδη κάνει.

Στρίβω σε μια σειρά από ράφια στα οποία είναι τοποθετημένα μερικά μπουκαλάκια με χρώματα.

Ακρυλικά; λαδομπογιές; πάντα ήμουν άχρηστος με ότι είχε να κάνει με αυτά.

Δεν είχα ασχοληθεί ποτέ με την ζωγραφική και ούτε ξέρω απο που μου ήρθε αυτή η επιθυμία.

Η μαμά πάντα έλεγε πως είχα ταλέντο, δυστυχώς ποτέ δεν κατάφερε να με πείσει να ασχοληθώ και γω.

Αλλά ίσως αυτός είναι ένας τρόπος να νιώθω πιο κοντά της.

HEYYY LOVESSS, Αυτή είναι η καινούρια μου ιστορία και ελπίζω να σας αρέσει ως τώρα.

Μην ξεχνάτε :

VOTES AND COMMENTS COMMENTS COMMENTS

Λατρεύω τα σχόλιά σας.<3

Θα χαιρόμουν πάρα πολύ αν μάθαινε περισσότερος κόσμος για την ιστορία μου, και ζητάω την βοήθειά σας σε περίπτωση που θα μπορούσατε να ενημερώσετε κάποιον φίλο σας.

Τα λέμε σε επόμενο κεφάλαιο<3 BYeeeee