Haklısın Yara'yım...

》《♡《|1|》♡》《

Adım seslerini duyuyordum , konforlu ayakkabılarının çıkardığı iç gıdıklayıcı seslerini de.

Kızmaya ihtiyacı vardı , şüphesiz ki. Attığı arkasından yer yarılıyor , çekirdeğin üstünde fokurdayan magma , zemine akıyordu sanki...

Bana yaklaşıyordu , bir adım sonra tam yanımda olacaktı, dibimde .

Derin bir nefes soludum , ciğerlerim stresin verdiği etkiyle öksürmeme sebep oluyordu. Kalbim , göğüs kafesimi zorluyordu bu yerden kurtulmak için . Nötron ve elektronlarım vücudumu terk etmek üzereydi , korkuyordum ...

Ama korkmamalıydım. Korkulacak bir şey yoktu. Kendimi ikna etmekte zorlanıyordum .Çünkü işe yaramıyordu.

Dibimde bir ses duydum önce , sanki bir şey yüksek bir hızla tam yanıma düşmüştü. Hiç bir şeyi çözemiyordum , ne oluyordu böyle ? Titreyen bedenimi kontrol altına almaya çalışıyordum , zordu , çok zor , hemde çok. Kaba bir şekilde ayaklarıyla önüme itti, defter , yada kitap gibi duruyordu.

Ardından elime bir fener tutuşturdu ve kayboldu ortalıktan. Bir korku filmi içerisinde gibi hissediyordum kendimi. Düştüğüm yerden feneri elime aldım.

Gözlerim karanlığa alıştığı için ışığı görünce afalladı. Tam o sırada eteğimin altından bacağımın yaralanmış olduğunu gördüm. Çok yanıyordu. Feneri önümdeki defter-kitap tarzı şeye tuttum. Önümde duran kahverengi defterin ilk kapağını açtım ve sayfasını okumaya başladım.

"23 Eylül , 2014 Ecel için anlaşma yapacağız Ethem bey ile . Ethem bey , kızının kendisi için tam bir YÜK! olduğunu belirtti, eğer satın alırsak en azından bir işe yarayacağından bahsetti. Gerçekten acıyorum şu kıza bu güzelllik ile daha çok zulüm çekecek . Ama herkes şanslı doğmuyor ki . -Dağhan KAYNARCA"

Okuduğum her satırda gözüm doluyordu.Gözümden damlayan yaşlar defteri ıslatmaya başlayınca , diğer sayfayı çevirdim.

"26 Eylül ,2014 En makul fiyata anlaştık. Kızı Ecel'i tam 1 milyon dolara sattı. Artık Ecel , benim! malım. Oğlum için çok güzel bir hediye olacağından eminim. Hem zeki , hemde güzel , saf ve temiz. Hemen bir erkek evlat doğurmalı , magazin basınına rezil olmak istemiyorum. -Dağhan KAYNARCA"

Neden bahsediyordu bu adam ? Hayır olamaz. Babam benimle olmasa da benim yanımda olmasa da , başından savmış olsa da bu kadarını yapamazdı. Beni tıpkı bir köle gibi satamazdı. Ben okuyacaktım daha utandıracaktım onu , beni bir aileye emanet edip bırakıp gittiği için . Hem ne erkek çocuğu , ben daha çok gencim. 18 yaşında nasıl bir evlat sahibi olayım? Daha anne baba sevgisi görmemişken nasıl sevgi göstereyim o minicik bebeğe? Nasıl sevgiyle kurulmayan yuvada büyüsün, zorla parayla satılan annesi ona nasıl sevgi göstersin ? Allah'ım yardım et, kurtar beni ne olursun ... Çok muhtacım sana .

Hıçkırıklarımın arasında korka korka diğer sayfayı açtım.

"3 Ekim , 2014 Ecel bugün itibariyle Şanlıurfa'dan alınacak ve benim köşküme getirilecek.Alacağı bir kaç terbiyeden sonra oğluma hediye edeceğim. Babası durumdan çok memnun , KAYNARCA ailesine gelin veriyor sonuçta olacak o kadar . -Dağhan KAYNARCA"

Gözyaşlarım sel gibiydi adeta. Dökülüyor ,dökülüyor ve daha çok dökülüyor. Benim suçum yaşamak yada nefes almak mıydı ? Babam sayesinde her nefesimin bedelini ödüyor oradan oraya sürükleniyordum zaten . Döktüğüm gözyaşlarım değersizdi sanki bir hayvan bile benden değerli olabilirdi. Gözyaşlarım , her yeri yıkıp kavuran sessiz bir çığlıktı ama duyan yoktu görüpte seslenmeyenler vardı hep. Ne içindi bunlar ? Kibir , Zenginlik , Hırs....