One Shot Happy Love Story

The Protector

Naranasan mo na ba na maparanoid? Yung feeling na pakiramdam mo palaging may nakamasid at nakasunod sa lahat ng galaw mo?

Nagsimula ang lahat noong nakaraang buwan

---

5:30 na.

Ibig sabihin non. UWIAN NA!!! Yey!!
Its been a month since bumisita ako sa office.
Dahil writer ako madalas akong sa labas nagtatrabaho.

Minsan sa bahay. Sa mall. Sacoffee shop or sa kahit saan na may inspiration ako.

Masaya ako sa trabaho ko lalo na at ito talaga ang passion ko at hawak ko pa ang oras ko.

Palabas nako ng office ng tawagin ako ng katrabaho/editor kong si Elise.

"Miracle! Kung hindi pa kita naabutan baka nakatakas ka nanaman! Tara! Birthday ni boss Elliot libre daw siya! And I am not taking No for an answer!" Aniya at wala na akong nagawa kaya nagpatianod nalang ako sa panghihila niya.
.
.
.
.
.

Sa isang korean restaurant kame inilibre ni Boss Elliot.

Pagkatapos kumaen ay nagaya sila na maginuman.

Hindi naman ako umiinom ng alak kaya nagpaalam na ako na mauuna ng umuwi.

Wala naman na sila nagawa dahil alam nilang kahit ayaw nila ay uuwi padin ako

Lumalalim na ang gabi hindi ko pa naman dala ang kotse ko kaya wala akong choice kung hindi magcommute pauwe.

Naglakad ako papunta sa sakayan medyo malayo iyon mula sa restaurant at dadaanan ang isang mejo madilim na iskinita.

Habang naglalakad ako ay hindi ko mapigilan na hindi lumingon lingon sa likuran ko.

Tila kase may sumusunod sa akin.

Kanina pang bago umalis ng office ko ito nararamdaman.

Ayaw ko lang matakot ang mga kasama ko kaya sinekreto ko nalang.

Mejo kinakabahan na ako ng may marinig akong mga paghabang sa likuran ko.

Binilisan ko ang paglakad hanggang sa makarating ako sa may sakayan at nakahinga ng maluwag.

Nagulat nalang din ako ng yung sumusunod kanina ay bigla nalang nawala sa likuran ko.

Im sure that there is someone.

No. Not someone.

Madami sila. Pero how come na pagsakay ko ay agad silang nawala?

Weird.

Balisa pa din ako kahit nakasakay nako ng jeep. Lalo na at may isang lalaki na nakaleather jacket ang sumakay sa harapan ng jeep sa tabi ng driver.

Nakita ko na nakatingin siya sa akin mula sa salamin. Hindi ko nalang pinasin dahil baka nagkataon lang na nagkatinginan kami.
.
.
.
Limang minuto pa ang hinintay ko bago umalis ang jeep.

At ng makaalis na ito ay duon lang ako nakahinga ng maluwag.

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Isang linggo na ang lumipas ay ganuon parin ang nararamdaman ko.

Ung pakiramdam na parang may nakatingin sa iyo mula sa malayo.

Dahil sa takot ko ay hindi na ako lumabas at sa bahay nalang ako nagtrabaho.

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Lumipas ang mga araw na ganoon padin ang nangyayari.

Isang araw nasa isang coffee shop ako.

Duon ko naisipang magtrabaho para sa susunod kong project.

Nakalabas ang laptop ko at pocket wifi.