Sen uzun, siyah etekli bir kız çocuğusun.
Saçlarında pembe bir çember
Gözlerinde umut
Küçücük yüreğinde çocuksu hevesler
Elbisen benzemiyor diğerlerininkine
Uzun, siyah eteğin rüzgarda salınıyor
Siyah, küçük ayakkabıların eskimiş
Belki yılların yorgunluğundan
Belki göçmensin
Belki çok uzaklardan geldin,
Şimdi üzerinde yürüdüğün bu yola
Belki yetimsin
Oyuncakların, oyunların, arkadaşların yok belki
Ama olsun...
Sen uzun, siyah etekli bir kız çocuğusun.
Şairin çırpınan kelimelerinde saklanırsın sen.
Bilirsin yağmuru, gök gürültüsünü
Uçsuz bucaksız tarlaları bilirsin.
Doğmadan önce güneşi,
Atmadan önce başağı bilirsin.
Çünkü sen umudun beşiğisin.
Belki çok uzaklardan geldin,
Şimdi annenin elinden tutarak yürüdüğün bu yola
Başını kaldırmazsın yerden.
Umudunu çalmasınlar istersin.
Koşar adımlarla yürütür seni annen.
Düşmekten korkarsın.
Korkma!
Yol senin, menzil senin
Türlü engellerle karşılaşacaksın
Ama olsun,
Sen uzun, siyah etekli bir kız çocuğusun!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HUZUR#wattys2017
PoesíaYapraklandım sen dokununca. Dudaklarından aşk okununca Ellerin ellerime konunca 'Kara sevda'landım...