Part 2 ~Οι καλεσμένοι...;~

121 19 13
                                    

Your little brother never tells you but he loves you so
You said your mother only smiled on her TV show
You're only happy when your sorry head is filled with dope
I hope you make it to the day you're 28 years old

You're dripping like a saturated sunrise
You're dripping like a saturated sunlight
You're spilling like an overflowing sink
You're ripped at every edge but you're a masterpiece
And now you're tearing through the pages and the ink
And now I'm tearing through the pages and the ink

Everything is blue
Everything was blue
His pills, his hands, his jeans
And now I'm covered in the colors
Pulled apart at the seams
And it's blue
And makes me blue
And it's blue
And makes me blue

Everything is grey
Everything was grey
His hair, his smoke, his dreams
His hair, his smokes, his dreams
And now he's so devoid of color
He don't know what it means
Doesn't know what it means
And he's blue
And makes me blue
And he's blue
And makes me blue

Σιγοτραγουδούσα καθώς σφουγγάριζα το μεγάλο σαλόνι του σπιτιού... Δεν μπορούσα να κάνω και αλλιώς υποσχέθηκα στην μαμά μου πως θα την βοηθήσω.

- Αλεξάνδρα!

Αχ αυτό το Αλεξάνδρα στο λαιμό μου κάθεται. Ειδικά με τον τρόπο που το λέει...

- Αλεξάνδρα!!!

- Ναι, έλα τι?

Είπα ανοιγοκλείνοντας πολλές φορές τα μάτια μου για να επανέλθω στην πραγματικοτητα, μετά τον εσωτερικό μου μονόλογο.

- Λέω τελείωσες το σφουγγάρισμα?

- Αααα ναι!

- Καλά παιδί μου μπορείς να πηγαίνεις τώρα να ξεκουραστείς και μετά ανέβα να φάμε όλοι μαζί μεσημεριανό. Ααα και μην ξεχνάς οι καλεσμένοι μας θα έρθουν στις 8:00-8:30 να είσαι έτοιμη πιο πριν!

- καλά ένταξη... Την κάνω τώρα bye!

-Τσ τσ τσ... Μιλά σωστά ελληνικά παιδί μου!

Πφφφφφ.... Άκου εκεί μίλα σωστά ελληνικά! Έτσι μιλάνε τώρα και καλά θα κάνει να το συνηθίσει...

Κατέβηκα τα σκαλιά, άνοιξα την πόρτα και βρέθηκα στο σαλόνι του δικού μου σπιτιού.

Γκρί τοίχοι και ένας γαλάζιος... Γκρί καναπέδες με γαλάζια και άσπρα μαξιλάρια, άσπρο χαλί...στο κέντρο ένα μικρό τραπεζάκι και ευθεία μπροστά ένα άλλο έπιπλο με μία μεγάλη τηλεόραση πάνω του.

-Ααααααα

Ούρλιαξα απο την τρομάρα μου καθώς είδα τον Λούκ να είναι ξαπλωμένος πάνω σε ένα καναπέ.

-Χαχαχαχαχαχαχαχα! Έπρεπε χαχαχαχα Να δεις χαχαχαχα την φάτσα σου χαχααχα!

Είπε ο Λούκ ο οποίος χτυπιόταν από τα  γέλια.

-Χαχαχα πολύ αστείο...(ελπίζω να διακρίνετε την ειρωνεία)Εγώ παραλίγο να πάθω ανακοπή βλάκα!

It's Not Like I Can't...Where stories live. Discover now