Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tam bırakacak iken kendimi,duraksadım bir an.Gözlerim doldu.Yere düştüler birer birer.Ne de çok şey yaşamıştım hayat da.Ön yargılar,dışlanmalar,ihanetler,arkadaşlar,hayaller,umutlar...Bahaneydi aslında bu sevgi.Ölmeye bahaneydi.Uzun zamandır istiyordum aslında bunu.Peki ya şimdi,vazgeçip çekip gitsem.Mutlu olacak mıydım? Boş versene.Çözdüm boğazımda ki ipi,ittirip attım iskembeyi bir köşeye.Oturdum yere,ağladım.Bağırdım,olmadı dedim.Yapamadım.Şimdi sadece,dinle beni kardeşim.İnsanlar,yargılar,beğenmez,üzer.Ama sen,kalk ayağa.Sil göz yaşlarını.Bağır,çağır.Ama unutma.Sen,O zayıf beden de ki,güçlü ruhsun..!
