Yine eğlenceli,süprizli,muhteşem bir gündü yaşasıın ve telefonda candy crush oynuyordum.
"Uyaaaaan Miraaaa"
leyn bu neyin kafasında ben zaten uyanığım.
"Yusuf abi ben uyanığım 2 saat önce uyandım da."
Kapıdan içeri abim girince bön bön ona baktım tek kaşımı 'noli efenim' dermişçesine kaldırdım.O da tabi anladı gözlerini kapatıp kaşlarını 'yok leyn uşağum' dermisçesine kaldırdı."Peki o zaman şey et sen çık sen abi ben üzerimi değiştirip kahvaltıya gelem." Sinsice sırıttı.Yaa yapmaa hayır olamaz dimi "Biz yedik yemekleri" yaa ama olamaz kii şimdi kendim yemek yapmak zorundayım. Oflayıp candy crush'a devam ettim Yusuf abimde tabi çıktı.Telefona mesaj sesi gelince biran yerimden hopladım
Bababişko :
Kızım, bugün seni istemeye gelecekler Efe ağanın kuması kısır çıkmış
Wtf noli lan olmaz lan intihar ederim olmaz ben böyle mutluyum hayatımda istemiyorum töre falan banane ya kumayıda sikerim.
Ben :
Neden ben?
Bababişko :
Çünkü kuma senin kuzenin
Ben :
Ölürümde evlenmem
Bababişko :
Evleneceksin dedim sana !!! Ölmek mi istiyorsun
Ben :
Gerekirse evet tamam gidelim bu akşam ama reddedeceğim.
Daha mesaj gelmeyince telefonu fırlatıp yerde tepinmeye başladım bir yandan ağlıyordum bir yandan bağırıpp çağırıyordum.Yusuf abi yanıma geldi "Ne oldu Mira sakin ol şt geçti gel bakiyim" derken kollarını açtı gidip onun yanına sarıldım ağlamam sona ermişti hafif hıçkırıyordum.Abime olanları anlattım kaşları çatılmıştı.Ben daha çok küçüktüm olamazdı bu abim sadece sarılıyordu arada sıkıyordu.Kollarıyla ayakta olduğumuzu fark edince beni kucağına alıp yatağa yatırdı kendide yanım oturdu.Ben o sırada gözlerimi yumdum abim saçlarımı okşayınca bir şeyler geveledim güldü.Gözlerim yavaşça kapanmaya başlayınca bende kendimi bıraktım.Uyandığımda akşam olmuştu ne uyumuşum be evde bağıraşmalar vardı herkesin acelesi vardı sanırım.Doğru yaa istemeye geleceklerdi lanet olsun ya lanet olsun hemen hazırlanmaya başladım tabikide süslenmicektim ben ondan değil o benden vazgeçecekti.Daha altımı giymeden kapı çaldı eyvah hazır değildim ne yapacağım ?
