+Invisible+

~Part four~

"Би лангуугаа цоожлоод лифтээр доошоо буулаа. Их дэлгүүрийн хаалгаар гарахад аль хэдийнэ харанхуй болж байлаа. Такси бариад гэрлүүгээ явсан боловч гэрт хүн байхгүй байсан болохоор гарч ирээд сүпэрмаркет орж хүнсээ цуглуулаад гарж ирээд байрны жижигхээн завсараар явж байтал гэнэт урдаас хэсэг хүмүүс гараад ирчих нь тэр би чинь айж сандараад"
Би: Х-хэн бэ? гэхэд
Тэхён: Вө Сүёнаа?
Би гайхаад: Хэн бэ? гэхэд
Намжун: Бид хэд байнаа. Ямар их тааралдаж байнаа. *инээх*
Би: Ёохх зүрх амаар гарах гэж бшт *зүрхэн талдаа гараа тавих*
Юнги: Бид тоглолт үзэх гэж байна явах уу?
Би: Юуны тоглолт?
Жонгүг: Кпоп

Зохиолчын талаас
Сүён багаасаа л кпопыг сонсож тэр тусмаа бүр шүтэж ирсэн болохоор Жонгүг энэ сул талыг нь ашиглав.

Сүён: Тийм ямар ч мэдээ байгаагүйдээ
Юнги: Явхыму?
Сүён: Машинтайгаа явж байгаа юмуу?
Тэхён: Тийн
Сүхён: За тэгвэл хүлээж байгаарай би гэртээ орж хүнсээ тавьчихаад гараад ирье

___________________________
Сүён хаалга татан орж ирээд: За явцгаая

"Машинд чимээгүй байдал ноёрхлоо."

Сүёны талаас
"Би юу ч хийж чадалгүй чимээгүй явна. Ярих гэсэн боловч юуны тухай ярихаа үл мэднэ. Ямар эд нарыг дээрлхдэг байснаа яриад байх биш."

"Чимээгүй байдлыг эвдэн"

Би: Энэ хэний машин юм?
Жонгүг: Намжуных...
Би: Мм. Гоё том юмаа
Намжун инээн: Бид нар бүгд багтах хэрэгтэй учраас том гэр бүлийн машин авсан юм.
Сүён: Мм. Гэхдээ Жин, Хусог, Жимин 3 байхгүй байгаа юм?
Тэхён: Тэр 3 ажилтай байгаа

Жонгүг: Чи нөгөөдүүлтэй холбоотой байгаа юу?
Сүён: Хэн?
Жонгүг: Яагаавдээ нөгөө Хансу, Мину, Чадул эд нартай
Би: Аан. Ангийн нийллэгээр уулзсан.
Юнги: Утас нь хэд юм? Тэгэж байгаад сайхан уулзах юмсан.

"Бид ийнхүү ярилцан ахин машинд чимээгүй байдал үүслээ."

"Гэнэт ард талаас хэн нэгний гар аман дээр минь чанга дарлаа. Маш чанга дарж байсан учир яаж ч чадсангүй. Удалгүй нүд бүрэлзэн, ухаан балартлаа."

"Хэр удаан ийм байдалтай явсныг мэдэхгүй ч би сэрлээ. Нүдээ нээлгүй чимээ чагнана. Машин зогссон бололтой. Нүдээ нээн хартал хажууд Юнги, нөгөө талд Тэхён. Урд Намжун байх нь тэр. Гайхаад эргэж хартал Жонгүг чихэвч зүүчихсэн хэвтэж байх нь тэр. Би гайхаад"

Би: Ю-юу болоод б-байгаа юм? *сандран хэлэхэд*

Юнги ёжтой инээн: Одоо л чамаар хийсэн зүйлийн чинь шанг төлүүлэх боломж олдлоо.
Би: Ю-юу? Т-тэр үед чинь ж-жоохон байсан шдээ.
Жонгүг хойноос чихэн дээр минь тулж ирэн: Гэхдээ л чиний хийсэн зүйл мөн *халуун амьсгаагаар шивнэх*
Би: У-уучлаарай *айн чичрэх*
Тэхён: Одоо чиний хоосон уучлалтаар яах юм?!!? ЧАМААС БОЛЖ ХЭР ЗОВСНЫГ МЭДЭХҮҮ!?!? ТА НАРААС БОЛЖ НАМЖУН ХҮРТЭЛ ХУТГАНЫ ИРМЭГ ДЭЭР БАЙСАН. ХЭР ИХ ТАМЛАСНАА МЭДЭХ ҮҮ!?!?
Намжун: Одоо бид чиний амиар тоглох болно.
Тэхён: Үл үзэгдэгч болж тоглъё! Хэрвээ чи бидэнд баригдвал үхнэ. Баригдахгүй бол чиний аз гэж мэд!

"Гэж хэлээд Юнги босож машинаас буугаад намайг гаргалаа. Надад зугтаж амь гарах гэж хичээхээс өөр сонголт байхгүй."

"Би хаашаа ч хамаагүй гүйж эхэллээ."

"Ядаж байхад би ойд ирчихэж... Энд модноос өөр юу ч алга."

"Би гүйсээр л... Сургуульдаа яах гэж тийм зүйл хийснээ гайхан гүйсээр..."

Зохиолчийн талаас
Намжун хэрэгтэй зүйлсүүдээ аван: За залуусаа эхэлцгээе!

"Сүён гүйсээр л, харин тэд араас нь гар чийдэн барин алхсаар л...
Харанхуй болсон учир гар чийдэн тусган явна. Харин ойр хавьд тэр хэдээс өөр хэн ч байхгүй учир тэдэнд Сүёны гүйх, хөдлөх сайн харагдана."