+Invisible+

~Part three~

"Тэд худалдагчын хоолойг сонсоод гайхан хартал"

Хансу: С-Сүён?

"Сүён гайхан бие биерүүгээ сонин харж байлаа."

Сүён: Өхх. Манай сургуулийнхан байнашт
Юнги: Бас сул дорой мөн биздэ? *шүдээ зуун хэлэх*
Сүён: За одоо марталдаа. Тэр үед жоохон бснштэ?
Тэхён аажимаар дөхөн: Бид их ч зовсондоо!
Намжун: Хахаха залуусаа больцгоо! Бид мартсаан. Энэ хэд л тоглож байхгүй юу? Дугаараа өгчих тэгэж байгаад уулзаж юм ярья! *инээх*
Сүён: Ххэ айлаашт гэнэт ингээд байхаар нь май *нэрийн хуудсаа өгөх*

"Намжун нэрийн хуудсыг нь аван хармаандаа хийгээд"

Намжун: Залуусаа явцгаая!

"Тэд гарч ирэн Намжуныг тойрч зогслоо."

Тэхён: Чи яагаад ингэсэн юм?
Жонгүг: Бид ямар зовсоныг МАРТЧИХААА ЮУ!?!? *орилох*
Намжун: АЯААРЛДАА!?!? Инглээ гээд юунд ч хүрэхгүй. Харин уулзъя гэж ярьж байгаад тооцоогоо бодсон нь дээр биздээ *ёжтой инээх*
Жин: Хөөе2 *Намжун, Жонгүг, Юнги, Тэхён 4-ийг дагздах*
Хусог: Солиорчихоо юу?
Жимин: Ааль багын юм яриад байхын? *инээх*
Жин: Алив явцгаая

"Бүгд гэр гэрлүүгээ явцгаав."

Гэвч Тэхён Жин, Жимин, Хусог 3-аас бусдийг нь цуглуулав.

Жонгүг: Би түүнийг тамлаж алмаар байна.
Юнги: Яаж алах нь сонин биш харин ална гэдгээ л мэдэж бн

"Тэдний олон жилийн зовлон шаналал нь тэдний доторх араатанг бий болгож байлаа."

Оройны 10 цаг

"Намжун Сүёнруу залгана."
Намжун: Утсаа авахгүй байна.
Юнги: Тэгвэл байршилаар нь олъё.
Тэхён: GPS?
Юнги: *толгой дохих*

Сүёны талаас
Ёохх өнөөдрийн ажил ингээд дууслаа. Явж явж тэд нартай тааралдаад байхдаа яахав дээ ичиж үхмээр юм. Тэд намайг дээрлхдэг байсныг нь бодоод элгээ өвдтөл шоолж байгаадаа. Аххх мэдкүэ мэдкү. Арай тэд нар уурлаагүй байлгүйдээ аль багын юм.

"Би лангуугаа цоожлоод лифтээр доошоо буулаа. Их дэлгүүрийн хаалгаар гарахад аль хэдийнэ харанхуй болж байлаа. Такси бариад гэрлүүгээ явсан боловч гэрт хүн байхгүй байсан болохоор гарч ирээд сүпэрмаркет орж хүнсээ цуглуулаад гарж ирээд байрны жижигхээн завсараар явж байтал гэнэт урдаас"