If Only my Heart have Wings[complete]

Chapter 26: If only my heart have wings

Pasensya na po kayo kung natagalan ang UD. Kasi walang kurente dito eh. Pasensya na talaga.

This is it. This is izit izit! Hehe. The end of this "pangit story" Haha

Chapter 26:

@ @ @ @ @

3 YEARS LATER----

JC's Pov

Sa loob ng tatlong taon, naging masaya ang buhay ko at ng aking 3 taong gulang na anak na si Jandee. Nakapagtapos na rin ako ng koleheyo at ngayon ay nagtatrabaho dito sa Canada. Binuhay ko mag.isa ang aking anak.

Alam na din nila kong nasan ako ngayon nakatira. Iisa lang ang hindi nakakaalam at yun ang taong ama ng anak ko.

Nabalitaan ko isang araw na hiwalay na daw sila ni Alexis, hindi ko na rin inalam ang dahilan. Para ano pa?

"Hey,Claire. What are you doing there? Com'on we have patients" sabi ng katrabaho ko na si Jessy

"Yeah, im coming" sagot ko sa kanya

Ilang oras na lang at out ko na, makikita ko na ulit yung anak ko. Kahit ilang minuto lang akong nahiwalay sa anak ko, namimiss ko na siya agad-agad.

----

"Hi there baby ko." sabay karga

"na miss mo ba si mommy? Namiss din kita" sabay halik

"Manang" tawag ko sa katulong. Taga samin din ang kinuha kong mag.aalaga sa anak ko. Hirap ng magtiwala sa ibang tao ngayon.

"Po?"

"kumain na ba kayo?"

"ay, opo maam"

"ahh sige. Magpahinga ka na. Ako na ang bahal kay Jandee"

"Cge po, salamat"

Dinala ko si Jandee sa kwarto at naglaro kaming dalawa. Maaga pa naman, kaya nilaro ko mo siya.

"Mama" sabi niya

"ang galing ng baby ko, hmm" sabay halik sa leeg nito

*kring *kring

"Halika baby" sabay buhat ng anak ko, nagtungo ako sa side table at inabot ang cp ko

Unknown #?

"Hello?" sagot ko

"helloo?" sabi ko ulit. Hindi kasi nagsasalita ang nasa kabilang linya.

"sino ba'to? Hello??!" naiinis kong sabi

"Papa" sabi ni Jandee

"hindi to si papa mo baby, isa tong tao na walang magawa sa buhay. Tsk" saka binaba ang telepono

Kakainis, mga tao nga naman ngayon talagang walang magawa sa buhay. Nakakabwesit

---

Pinatulog ko na si Jandee kasi mag-aalas 10 na ng gabi. Bago siya natulog palagi niyang binabanggit ang "Papa". Naaawa ako sa anak ko, he doesn't know where his stupid father is.

Si Jegz ba talaga ang stupid o ako?

*dingdong

Tunog ng doorbell, mahinahon kong isinira ang pinto ng kwarto ni Jandee at nagtungo sa sala

Binuksan ko ang pinto at iniluwa nito sila Kuya Ice at Sam, kasama si Drake.

Si Lucy kasi busy at minsan lang nakakadalaw, si JV naman busy kakaligaw kay Lucy. Haha, yup nililigawan na ni JV si Lucy simula noong nakaraang taon. Ito namang si Lucy "Playing Hard to get". Back to the reality

"Sis! Long time no see" bati ni Sam saka naghug

"Oo nga, pasok kayo"

"Nasaan ang pabotito kong pamangkin?" tanong ni Ice

"natutulog na, bakit kayo andito? At ang late na ha?" usisa ko

"Wala lang, masama bang bisitahin ka ng kuya mo?"

"psh! Hindi naman"

"Drake!" sigaw ko

"aray? Ou bakit?"

"umimik ka naman diyan"

"Haha, oo na"

Katrabaho ko si Drake sa hospital, sa katunayan magkapitbahay kami. Mas madalas kaming nagkikita at nagkwekwentuhan. Siya rin ang naging kasama ko sa loob ng 3 taon ko dito sa Canada, but there is nothing special about us. My heart is still on 'him'

----

"Sam, pakibantay nalang si Jandee ha, kailangan ko na kasing pumunta sa hospital" sabi ko

"oo ako na ang bahala dito"

agad akong umalis at pumunta sa hospital

"Claire" tawag sakin ni Lula(pronounce as: Lowla), isang nurse

"Yes?" lumapit ako sa nurse station

"someone left this for you" sabay abot ng isang boquet of blue roses

'wow naman' bulong ng isip ko

"from whom?"

"i don't know his name, but he is handsome"

"Oh? Okay, thanks Lula"

I step it aside at nag trabaho na. Mamaya nayang mga sweet stuff. Serve the people who needed help first before doing other unnecessary things

Pabalik-balik ako sa mga wards, check dito,check doon, kuha ng blood test dito at doon. Napadaan din ako sa nurse station

"Claire!"

"what is it this time?" sabi ko busy kasi ako eh

"emergency! from your house"

"what?!"

"go now, i can take care of the patients here" Sabi ni Jessy

agad kong hinablot ang susi sa bulsa ko at nagdrive pauwi

Pag uwi ko nakakalat lahat ng gamit sa sahig, madilim, parang dinaanan ng malakas na bagyong Yolanda.

"Sam! Ice! Drake!" sigaw ko, but no one answer's. Kinakabahan ako. Umakyat ako sa kwarto at hinanap si Jandee.

"Shit!" pumapatak na ang luha ko

Then my phone rings

Message from unknown number same number as yesterday's

"If you want to see your son, go to this place ***** as soon as you recieve this message" sabi ng txt. Agad kong pinuntahan ang nasabing lugar

"Church? What the hell?" agad akong tumakbo at sabay sigaw sa pangalan nila Sam at Ice. Pero may humawak sa wrist ko, blindfolded me at drag me somewhere.

"ano ba! bitiwan niyo ako!!!!!"

"no answer"

"ano ba!"

"no answer" hay, i gave up. tahimik lang ako sa buong biyahi?? After how many minutes we stop they drag me out of the car gently. We walk a few meters at don tinanggal nila ang blindfold ko.

I never knew that this is going to happen, my friends, co-workers, klasmates nong college, my family. Sila nanay at tatay. Ang anak ko, andoon. Nakangiti silang pinagmamasdan ako.

And last but not the least, in the altar i saw the man that i dreamt of, the man i have been looking for, the man i love, the father of my beloved child, my one and only Neile Jegz Castanille.

-- and that's how my love story ends, we end FOREVER-TOGETHER

-fin-

Sa lahat ng bumasa! Maraming salamat po. Sana po patuloy niyong suportahan ang mga kwento ko. Maraming salamat sa mga votes :)

Love you

shesnot

PS: Please support my other story entitled "Beautiful Escape" Please do read this story 😊 if youre not busy. Salamat guys

mwah mwah ☺️😊