Η Ολιβ εκείνο το βράδυ στριφογυρναγαι υδροναι κα φώναζε............ Ξύπνησε αλαφιασμενη δεν ..... -Ουφ όνειρο ηταν ανφωνησαι. Αλλά μέσα σε λιγα λεπτα καταλαβαι οτι το όνειρο ηταν η Λύση στο πως θα κατόρθωνε να μπει στον πύργο. Άμεσος βγηκαι εξω απο το δωματιο της, κατεβηκαι την παλιά ξύλινη σκάλα και Έφτασε προς την παλιά συδερενια πόρτα. Το χερι της ακουμπάει το πομολο αλλά την ωρα εκείνη έγιναν το αναπάντεχο. Έγιναν ένας τεράστιος σεισμός ο οποίος έκανε την ολιβ να βγάλει το χερι της απο το πομολο της πόρτας και να πέσει λιποθυμη στο πατομα. Όταν κατάγεται να ανοίξει τα ματια της ηταν παλι στο ζεστό της καρεβατακι. Αναφωνησαι κατευθηαν: -Το τέρας ηταν σηγουφα αυτό..... Με εμποδησε. Η Ολιβ πησμοσαι περησωτερο λεγωντας : -που θα μου παει θα σε ΝΙΚΗΣΩ!!!!! Αυτό της εδωσαι δυναμη. Μέσα σε λιγα δευτερόλεπτα είναι σηκωθεί απο το κρεβάτι, Είναι κατευει στην σκάλα και μόλις εφτασαι στην πόρτα Ειξεραι τι θα επρεπαι να κανει. Βγηκαι εξω και αρχησαι να περπατάει προς τον πύργο
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Περπατουσαι πολύ ωρα. Ενοιωθαι τον παγωμένο φθηνοπορηνο αέρα να περνάει μέσα απο το λευκό της φόρεμα. Μόλις εφτασαι ειξεραι ακριβός τι να κανει! Πηγαί μπροστά στην μεγάλη πόρτα του πηργου και όπως εξαρχής το περημεναι είναι τους πέτρινους φρουρούς. Άμεσος αυτοι προσπάθησαν να την πιασουν. Η Ολιβ κουνιθηκαι πολύ γρήγορα και βγηκαι απο το κατοφλι του Πύργου. Και ακολουθώντας το όνειρο που είναι δει. Πειραι την σκάλα που είναι βρηκαι πίσω απο τους θάμνους και Μπηκαι στον πύργο απο το παράθυρο!!
