Rüzgar çatıya vurdukça daha da korkuyordum.Pencerelere savaş açmış dal sesleri de bunu tetikliyordu.Her gün daha da çok korkuyordum.Ya yaz mevsiminin gelmesini bekleyecektim ya da kışın o soğuk havalarda çakan şimşeklerin sesi ile uyanmayı...Ben jemmy Amerika'nın bilindik şehirlerinden olan San Francisco şehrinde yaşıyorum.Annem ve babamı bir deprem kazasında kaybettim.Şu an nerde miyim?
Cevap çok belli aslında;hergün büyümek için savaşan çocukların olduğu bir çocuk esirgeme kurumundayım.Şu an bunu okuyan sen kendini benim yerime koymaya çalışsanda koyamayacağını çok iyi bilmen gerekiyor.Burda çok iyi öğrendiğim birşey varki devam etmek için yol almalısın.Yeni tuğlalarla devam etmelisin yaşamına ve korkarsan tuğlaların çatlayacağını bilmen gerekir.Benim hikayemde tam olarak burda başlıyor.Annem ve babam bir gün değil hergün yanımda olsun diye bütün çabam.Çok uzatmadan başlıyorum hikayeme.
İsabel odaya girdi önce bir göz gezdirdi ve kaşlarını çatarak benim yanıma geldi.Sanırım dolaptaki çorbayı içtiğim için kızmaya geldi derken tam da öyle oldu aslında.
Yaklaştı yaklaştı ve suratıma doğru bir tokat attı.
İsabel-Tanrı seni kahretsin dolaptaki tüm yemekleri yemişsin!Aaahhh yeter bıktım senden ve doymak bilmeyen midenden!
Jemmy-ama ben sadece...(çorbayı içtim diyecekken Caleb'in pis sırıtmasına tanıklık ettim)
İsabel'in ikinci tokatıyla kendime geldim ve isabelin suratına bakarak yüzüne tükürüp kaçtım.
İsabel gelen tükürükten sonra şaşırarak bana baktı ve diğerlerinden daha sert bir tokat atarak beni yere yapıştırdı.
İsabel-Sana fazla yüz verdim suç bende senin gibi yetim parçalarında ki bu özgüven nereden geliyor onu da anlamıyorum.
Göz yaşları içerisinde yerden kalktım ve isabel'e bakarak yatağıma doğru yürüdüm.
İsabel'in attığı tokat ile kendimden geçerek uyumuşum.Rüyadaydım sanırım ama çok değişikti her yer bembeyazdı ve uzaktan biri erkek diğeri kadın iki kişi bana doğru yürüyordu ve o da neydi:
-Oğlum canım oğlum(diye bir ses geldi ki annem ve babamdı gördüklerim.İnanamıyorum bu nasıl olur.)
Jemmy-Anne baba sizi çok özledim nerdesiniz neden beni bırakıp gittiniz!neden!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Jemmy's World
Ficção AdolescenteDünyada hiç kimse evinde yiyeceği,üzerinde giyeceği ve başında çatısı olan biri kadar şanslı değildir...
