1.Bölüm

183 17 5
                                    

Merhabaaa Arkadaşlar
En büyük hayallerimden biri hersaman kitap yazmak oldu.Etrafımdaki kişilerde yeteneğimin olduğunu düşünüyorlardı.Bende bundan dolayı bir kitap yazmaya karar verdim.İnşallah beğenirsiniz.Bu bölüm daha ilk bölüm olduğu için biraz durağan geçebilir.Ama bölümler artıkça hikaye daha da heyecanlı bir hal alıcak.Eğer kitabım okunursa elimden geldiğince sıklıkla bölümler yayınlamaya çalışıcam.İnşallah kitabımı beğenirsiniz.Eğer bölümü beğenirseniz vote vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın ki ben de mutlu olabileğim.
Hepinize iyi okumaaalaar :))

***

Yorucu bir okul gününün ardından servise binmiş eve dönüyordum.O gün nedense üzerimde daha önce hissetmediğim bir yorgunluk vardı. Hasta olmalıyım, diye geçirdim içimden.Telefonumdan en sevdiğim parçayı açtım ve kulaklıklarımı kulağıma geçirdim.Müziğin beni bir nebze rahatlatacağını umuyordum.
Okul servisimin camından evimi gördüğüm zaman, ne kadar kısa da olsa işgence gibi geçen bu yolculuk bittiği için sevinmiştim.Hızlıca servisten indim ve kapıyı çaldım.Şuan tek istediğim rahatça yatağıma yatıp bir güzel uyku çekmekti.Annem kapıyı açtığında hızlı adımlarla içeriye girdim.
O anda birden ışıklar yandı ve süslenmiş duvarlarla birlikte etraftaki balonlar kendini gösterdi.Tabi ya bugün doğum gününümdü. Derslerden, sınavlardan o kadar yoğundum ki doğum günüm tamamen aklımdan çıkmıştı.Gerçi doğum günü filan pek sevdiğim şeyler değildi.Kalabalıktan insanlardan hoşlanmazdım. Asosyallik benim için en idealiydi.
Daha şaşkınlığımı üzerimden atamadan herkes bir melodi eşliğinde "İyki Doğdun Hale" diye bağırmaya başladı.Sonra bana pastanın üzerinde yaktıkları tam 18 tane mumu teker teker üflettiler.Her yaş için bir mum.
Pasta en sevdiğim çikolatalı pastadandı.Annem pastalardan dilim dilim kestikten sonra herkese dağıttı.Pasta dilimlerini alanlar annemle konuşmaya dalmıştı bile.Zaten yaşıtım hiçkimse partide yoktu.Ben de fırsattan istifade kendi pasta tabağımı alıp bahçeye çıktım.
Çimlerin üzerine oturup bir taraftan yemek yiyor, bir taraftan yıldızları seyrediyordum.Bi ara karşımdaki çalılıkta bir gölge geçer gibi oldu.Göz yanılmasıdır diye önemsemedim pek.Fakat aynı şey yeniden oldu.Korkmaya başlamıştım.İçimden"Hayal görüyorsun Hale" diye geçirdim ama ikna olmamıştım.Orada bir şey olmadığını kendime ispatlamam lazımdı.
Yaprak hışırtıları ve cırcır böcekleirnin sinir bozucu seslerinin arasında yavaş adımlarla oraya yaklaşmaya başladım.Korkuma engel olmaya çalışıyordum ama başardığım söylenemzdi.
Artık çalılığa iyice yaklaşmıştım.Ama o anda hiç beklemediğim bir şey oldu.Çalılığın arkasında her kim varsa var gücüyle koşmaya başladı.Peşinden koşarak bende onu takip etmeye başladım.Arkası dönüktü yüzünü göremiyordum ama saçlarını kestirebilmiştim.Saçları aynı benim saçlarım uzunluğundaydı yani çene hisasında son buluyordu.Bu kızın bahçemde ne işi var diye söylendim.Kesinlikle hırsız olmalı diye iç geçirdim.Sinirli bir şekilde kıza arkadan bağırıyordum:
-Dur bekle!
Bir müddet sonra koşmayı bırakmak zorunda kaldım.Başıma dayanılmaz bir ağrı saplanmıştı.Midem feci bulanıyordu ve ateşler içerisinde yanıyordum sanki.O anda göz kapaklarım yavaşça kapandı.Son hatırladığım şey karanlıktı.
***
Göz kapaklarımı yavaşça araladığımda kendimi hiç tanımadığım bir Dünya'da buz gibi bir zeminde yatarken buldum.Sanki bir bilim kurgu filminde kapana kısılmıştım..
Eğer kitap okunursa en geç yarın yeni bölüm yayınlayacağım :)

Geleceğe Gidebilen KızHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin