hoofdstuk 1

125 9 5
                                    

pov Bo

'ik verveel me als de pest... het is zo saai en uitgestorven hier" 

mijn vader kijkt me geërgerd aan en zucht. 'ga dan wat leuks doen, ga vrienden maken" krijg ik als kut antwoord terug . ik zucht en loop naar de voordeur.

nog steeds zuchtend trek ik mijn schoenen aan.

ik loop naar buiten en kijk om me heen, het is zo ontiegelijk stil hier. 

ik pak mijn longboard, ik ga de buurt maar weer is rond. ik ga de straat uit. op het moment dat ik de hoek om ga komt er een busje aan gereden, ik schrik me de pleuris. Het busje remt hard, het raampje gaat open en een jongen kijkt me aan.

"sorry" zegt hij met een rood hoofd. Naast de bestuurder van het busje zit nog een jongen, hij heeft een camera in zijn hand en kijkt ook geschrokken naar mij.

er valt een stilte tussen mij en de 2 vreemde jongens, ik verbreek de stilte en zeg "emh ja sorry ik lette niet goed op, maar ik  ga weer verder" de jongens knikken een beetje onhandig en mompelen nog wat en dan rijden ze door.

ik pak mijn longboard onder mijn arm en besluit lopend terug te gaan naar huis.


ik loop mijn straat in. ik kijk een beetje om mij heen, overal is het stil en rustig behalve bij mijn buren... wacht wat??? naast mij stond het huis leeg?!?

voor het huis lopen een aantal jongens spullen heen en weer te sjouwen. 

er staat een busje voor het huis, en ja hoor het is het busje van de jongens die ik net tegenkwam...

mijn nieuwe buren dus...

ik leg mijn longboard weer op de grond en ik probeer zo onopvallend mogelijk langs het huis te gaan, maar de jongens zien me.. 2 jongens gaan weer verder met waar ze mee bezig waren.

maar 1 jongen kijkt mij na, ik voel zijn ogen in mijn rug branden. 

dan hoor ik een andere jongen roepen "hey rayan ga is doorr!! meiden komen later wel" grapt de jongen. ik kijk om, de jongen die naar mij keek heet blijkbaar Rayan. Rayan word rood als hij ziet dat ik over mijn schouder naar hem kijk, snel gaat hij naar binnen.


Ik loop snel door, naar huis. ik sta voor mijn deur en pak mijn sleutel, maar nog voor ik de deur open heb gemaakt gaat de deur open. mijn vader staat in de deuropening "we hebben buren" zegt mijn vader met een blije toon. ik knik en loop langs mijn vader naar mijn slaapkamer.

ik plof op mijn bed, ik denk na over de nieuwe buren en over Rayan. 





hey hey heyyyy hoofdstuk 1 van mijn fanfiction over Unagizeee

hope you like itt 



l love this weirdo || Unagize❤Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu