1.Bölüm

164 19 2
                                    

Pencere kenarına vuran yağmurun sesiyle huzura varıyodum, fırtına bi bakıma geçmişimi hatırlatıyordu bana. Ailemiz yoktu kardeşimle bi başımıza yaşıyoruz

 Yapaylnız bir kasabada hayatımızı sürdürüyoruz çaresizdik maddi dururumumuz iyi değildi yan komşumuzdan erzak alıyorduk sürekli.  O olmasaydı belkide açlıktan ölmüştük

 Kızgındım, Annem ve babam bizi 2 yıl önce  terketmişlerdi. hiçbir neden yokken bana acımıyolardı ama ya kardeşim onu hiçmi düşünnmemişlerdi. Şuanda bu durumda olmayacaktık. Anne baba şefkati görecektik, İnsanlara Muhtaç Kalmayacaktık.

 Hayatın zorluklarıyla başbaşaydık, elimizden tutacak bir kişi bile yoktu kendime üzülmüyodum sadece küçük kardeşim. Melina ya üzülüyodum o daha çok küçüktü

 Her çocuk isterdi Anne,Baba Sevgisi görmek ama Melina farklıydı onu öfkelendiren şey bizi niye bıraktıklarıydı Melinanın içinde nefret vardı hiçbirzaman aile sevgisi nedir bilmezdi

 Onu anlaya biliyordum küçüktü içinde kin büyütüyodu, bir zamanlar bende onun gibiydim zaten başka türlü nasıl düşüne bilirdik ki gidenlerin arkasından bir daha geri gelseler bile asla affetmeyecektik

 Melinayla çok Mutluyduk ne kadar darbe yesek bile o kadar güçleniyorduk. Ayakta durmasını biliyorduk ne kadar yıkmaya çalışsalar o kadar yıkılmaz olduk.

 Hayatın nerden vuracağı belli olmuyordu, ne kadar darbe yesekte güçlendik, biz birbirimize yetiyoduk zor zamanında ben kardeşime yardım ettim benim zor zamanımda o ablasına destek oldu.

 Hayatımız böyleydi böyle yaşıyorduk geçmişimizi sildik yeni bir sayfa açtık. Saat Çok geç olmuştu 00:45 Gösteriyordu artık dinlenemem gerekiyordu yarın okulumuz vardı vardı uyumalıydım.

 Pazartesi Saat 07:00
Telefonuma Ayarladığım alarım sesiyle uyandım pencereden güneş ışıkları yüzüme vuruyordu dışarıdan kuş sesleri geliyordu insana huzur veriyordu. Yatağımdan olduğum gibi kalktım Yatağımı toplayıp Melinanın kapısına Tıkladım

Zelya, Melina Uyandınmı?

Melina, Abla odada değilim aşağıya gel kahvaltı hazır.
 Zelya, hazırlanıp geliyorum.

Banyoya girdim ellimi yüzümü yıkadım üstümü giyinip Aşağıya indim.

Melina, Oo Abla ne güzellik böyle.

Zelya, Saol ablacım herzamanki gibiyim işte.

Melina, Hergün bir başka güzel oluyorsun işte.

Zelya, tamam melina gevezelenmeyi bırakta kahvaltını yap.

Melina, tamam abla

Kahvaltımı yapıp kapıya çıktım. Melinanın Servisi Gelmişti. Melinaya bağırdım
Melina servisin geldi çabuk kapıdan dışarıya çık " Tamam Abla geliyorum" diye söylendi kapının yanından deri çeketimi üstüme çektim. Melina servisine binip gitmişti. Çantamı sırtıma taktım evin kapısını kapayarak evden çıktım. Melina servisine binip gitmişti. Yoldan yürürken markette rastadım. Markette girdim su alıp çıktım.

 Zamanın geçtiğini farketmiştim kolumdaki saate baktım saat 07:50 geçiyordu lise 08:10 başlayacaktı 20 dakikam Kalmıştı.

 Adımlarımı olabildiğince hızlandırdım ve bi anda karşıma çıkan kızla çarpıştım.

 Zelya, özür dilerim hızlıca giderken karşıma çıktın

 Özür diler dilemez yere düşen çantamı kaldırmak için eğilmiştimki. Çarptığım kız benden önce davranıp çantamı yerden kaldırdı.

Sevdik SevilmedikHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin