Վերադարձա տուն:Աստված իմ հայրիկս այստեղ է,նա չպետք է տեսնի ձեռքիս արջուկը:Վազեցի սենյակս ու լսեցի հայրիկիս ձայնը:
-Սոնա արի ինձ մոտ
Արագ արջուկը դրեցի մահճակալիս մոտ ու դուրս եկա սենյակիցս
-Հա պապ ինչա պատահել
-Սոն աղջիկս երկու օրից...քո նշանադրությունն է :
-Ինչ պապ,բայց ես չեմ ճանաչում նրան,և հետո ես չեմ ուզում ամուսնանալ նրա հետ:Ինչու եք դուք իմ փոխարեն որոշում ում հետ ես ամուսնանամ:😥
-Սոն նա իմ ընկերոջ տղան է:Շատ լավ տղա է :Վերջ արդեն որոշված է ոչմիբան փոխել չի լինի ու վերջ հասկացար դու ինչ Սոնա:Արցունքներ չտեսնեմ
-Պապ....-Վազեցի սենյակս ու արագ զանգեցի Գոռին:
-Գոռ...
-Սոն ինչա պատահել,ինչու ես լացում:
-Գոռ պապան որոշելա որ երկու օրից նշանադրությանս օրնա Գոռ...օգնի
-Սոն ես մի բան կմտածեմ:Անհոգ եղիր արևս :Դու չես նշանադրվի ես քեզ խոսք եմ տալիս: Հանգստացիր:
-Գոռ.....
-Պառկիր հանգստացիր ես ամեն ինչ կանեմ,սիրունս
Գոռը անջատեց հեռախոսը:Ես պառկեցի,ու երկար չէի կարող քնել:Գլուխս ցավում էր:Արցունքներս կամացուկ գլորվում էին բարձին: