Նորից առավոտ:Բայց այս առավոտը բացվեց տխուր:Արթնացա ժամը 10:15 :Հագնվեցի ու դուրս եկա սենյակիցս:
-Սոն ինչ լավ է շուտ արթնացար որովհետև,շատ կարևոր հյուրեր ունենք
-Ինչ հյուրեր մամ:
-Քո..ապագա ամուսինը:Եվ ավելի լավ կլինի Գոռին մոռանաս:
-Երբեք մամ,ու հիշիր նա իմ ապագա ամուսինը չէ այլ Գոռը
Զայրացած մտա սենյակս ու հանկածակի զանգ եկավ
-Ալլո
-Սոնս լավ ես սիրուն
-Դե..նորմալ Գոռ
-Արի հանդիպենք խոսենք
-Այսօր չի լինի,հյուրեր ունենք հաստատ հայրս չի թողնի դուրս գամ:Դու ավելի լավ է մի բան մտածես Գոռ դու ինձ խոսք ես տվել..😢
-Լավ արևս ես խոսք եմ տվել ու կանեմ :
Անջատեցի հեռախոսս:
-Սոն հյուրերը եկան դուրս արի սենյակիցտ:Հետաքրքիրա ինչես անում ամբողջ օրը սենյակում
-Գալիս եմ մամ
Գնացի հյուրասենյակ բոլորն այնտեղ էին:
-Բարև ձեզ
-Բարև Սոնա ջան,ծանոթացիր իմ տղան է Նարեկը:
-Շատ հաճելի է
-Ծանոթանանք.Ասաց Նարեկը
-Ես Սոնան եմ
-Նարեկ
-Ուրախ եմ
-Ես նույնպես
Կարելի է ասել ֆիզիկապես այնտեղ էի,իսկ մտքով Գոռի մասին էի մտածում,գրեթե չէի լսում Նարեկին:Իսկ հետո Նարեկը գնաց:
-Վաղը կարևոր օր է Սոնա ջան :
-Հա...
-Մոռացել ես
-Չէ..մեր նշանադրությունն է...
-Լավ դե գնացի
-Հաջողություն
Գնացի իմ սենյակ:Գոռ խնդրոոմ եմ մի բան արա Գոռ:Ես...չգիտեմ ինչ անեմ :Չէ այդ նշանադրությունը չպիտի տեղի ունենա:
😭
