Անցավ երկու տարի :Հայրս ինձ ներել է ու անհամբեր սպասում է թե երբ ես ու Գոռը վերադառնանք Հայաստան:Գոռի հետ երջանիկ ապրում եմ :Մարտի 1-ին շատ նշանավոր օր է իմ ու Գոռի համար:Ծնվեցին,լույս աշխարհ եկան իմ ու Գոռի հրաշքները:Մեր երկվորյնակները Լիլին ու Էլյան
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
Ես ու Գոռը աչք չէինք կտրում մեր փոքրիկներից: -Գոռ լավնեն չէ : -Հա շատ արևս -Էլյա աչքերը քո աչքերիցա Գոռ -Լիլին քո նման չարաճճիյա Սոնս Անցավ մի քանի օր -Գոռ դու այսօր աշխատանքի ես(Իդեպ Գոռը աշխատում է մենեդջեռ բանկում) -Ոչ Սոն ինչու -Կարևոր տեղ պետք է գնամ,երեխաներին նայես -Լավ փորձեմ: -Էլյաաա չէէ չկոտրես ծաղկամանը -Լիլի չիկարելի ձեռք մի տուր Անցան 30 րոպե ես ու Գոռը հազիվ քնացրեցինք երկու գիժուկներին -Սոն չես ուշանում -Արդեն ուշացել եմ Գոռ -😂 -Գոռ հիշում ես որ դու ինձ տանից տարար ու լավ է որ շուտ հասցրեցիր -Հա հիշում եմ😃Հազիվ էիր կարողանում շնչել,այնքան վախեցած էիր -Գիժ 😄
