Happily Married

HM2- House

Chapter 2

Living in

***********************************************************************************************

Anica POV

What the hell?! Bakit bigla nalang naging ganito wala sa usapan na titira ako sa bahay ng lalaking to!

What the hell. After the talk eh sinabihan niya ako kanina na lumipat na ng bahay!

What the hell?!

Hindi pa kami kasal so bakit gusto na niyang tumira ako bahay niya. He's crazy!

"Wait lang sir blake!" di makauga-ugang saad ko. Napatingin naman ito sa akin.

"What?" he said.

"Hindi ba pwedeng dito ako sa bahay ko at doon ka sa bahay mo." nangigngiting alanganin na saad ko.

Pero siya tinitigan niya lang ako ng napakaseryoso. "Nagjojoke ka ba? Pumayag kang maging asawa kita so meaning iuuwi na kita." saad nito.

Napakonot noo naman ako. Eh wala naman akong choice ah!

Kung pwede lang ipagsigawan sa mukha niya. I glared at him.

"Pero blake! Baka malaman nila iyon!" protesta ko pa.

"I don't mine!" saad niya rin sa akin pabalik. Na bale wala lang sa kanya na malaman ng maraming tao na ikakasal na siya.

Kahit kailan talaga hambog at self centered rin ang isang to. Halata eh.

"Anong i don't mine. I don't mine ka riyan?! Nangako ka! Sabi mo sekreto lang yon pero bakit wala kang pake na malaman nila? Hindi ka ba nag-aalala? tanong ko.

Napatingin naman ito sa akin. "Hmmm, interesting, wife. Nag-aalala ka sa kalagayan ko." at may kaunting ngiti sa kanyang mga labi.

Damn. My heart skips a beat. Damn. Bakit parang gwumagwapo siya sa pangingin ko kong ngumingiti siya. Damn.

"What?" tanong ko.

I heard him sigh. "Fine then. Hindi nila malalaman na kasal na tayo gaya ng gusto mo. At wala ring makakaalam maliban sa akin, sayo at kay lolo. Ay oo nga pala pati na rin si elizabeth na secretary ko alam niya rin. So are you happy now?" he said playfully.

"Y-yes." nauutal kong sagot.

"Good, then. Pero sa hiling mo sa akin na sa bahay mo ikaw titira ay hindi ko mapapayagan. Dahil one week from now eh, ikakasal na tayo."

Sakto pa naman na umi-inom ako ng tubig ng sabihin niya iyon kaya naman ay agad akong nabilaukan. "Anoooo?! di makapaniwalang saad ko.

"Tss. Careful. Sabi nito sa sa akin sabay lapit at punas sa gilid ng labi ko. And take note he used his handkerchief. O to the M to the G.

 Kakaiba talaga ang lalaking to. Bakit ganito ang pakikitungo nito sa akin. Bakit? Hanggang sa narealize ko kong ano na pala ang posissuon namin. Ah! Ang lapit niya! Ang lapit niya sa akin!

 Paano ba naman sobrang lapit ng katawan niya sa akin at amoy na amoy ko na ang pabango niya at ang mukha niya sobrang lapit rin sa mukha ko. Aidsh.

Kaya naman agad ko siyang tinulak.

"Aermm.."naiilang kong saad. Sabay ayos ng sarili ko. Nakakahiya!

Napatayo naman ito ng tuwid at nag-iwas rin. "So let's go."saad nito sa akin.

"Saan?" naplaplastikuhan kong tanong.

"Basta tara na."Sabay hila nito sa aking kamay. Damn. Hindi ito ang unang beses na may humawak sa aking kamay pero bakit iba ang aking naramdaman. Ang lakas ng tibok ng aking puso. Aishhh,

dug. Dug. dug. Dug. dug. Dug.

Hala!

Bakit ganito?! Hanggang sa namalayan ko na lang na nasa parking lot na pala kami at hila-hila niya pa rin ako. At namalayan ko na lang na nakapasok na pala ako sa sasakyan niya.

The hell? Anong nangyari?! Ang bilis ng pangyayari. At parang ni isa sa nangyari ay wala akong naalala!

Whoaaaaa

Till I Met You lang ang peg!

Hahahah