NAGISING ako na parang may mabigat na nakapatong sa kamay ko. Ang hirap magmulat ng mata para bang matagal na kong nakahiga sa kamang ito dahil sobrang sakit na ng kamay ko.
Kahit mahirap pinilit kong imulat ang mga mata ko. Noong una nasisilaw pa ako sa liwanag pero kalaunan lumiwanag na rin ang paningin ko.
Una kong napansin ang silid na kinaroroonan ko. Hindi ito pamilyar sa akin pero natitiyak kong nasa hospital ako, dahil na rin sa IV na nakalagay sa may kamay ko.
Inilibot ko ang paningin ko sa paligid at napansin kong nakahiga si Luke sa gilid ng kama ko.
Boyfie! Tawag ko sa isip ko. Naaalala ko na ang lahat. Ang tanga ko ang tanga tanga ko. How can I forget the man that I love the most.
Sinubukan kong bumangon pero parang manhid ang buo kong katawan. Hindi ko maigalaw ang katawan ko. I tried pero hindi talaga. Gaano na ba ako katagal dito? Ano nga bang nangyari? Ang huli kong natatandaan ay ang pagpasok ko sa room namin ni mommy, then I-I almost committed suicide. Pero may pumasok na mga babae. arggghh! Ang sakit ng ulo ko.
Unconsciously naigalaw ko yung kamay ko. Mukhang naramdaman yun ni Luke dahil after a second nagising siya at tumingin sa akin.
Y-you're a-awake! Wait I'll call the doctor.
Kita ko ang tuwa sa mukha niya. I want to say sorry and hug him. Pero bago ko magawa yun. Binitawan na niya ang kamay ko at tinawag ang doktor.
" Baby thanks God you're awake. You don't know how much you made me Happy"
Sabi niya sa akin habang hinahalikan ang likod ng kamay ko.
Hindi nagtagal pumasok na ang doktor para icheck ang kalagayan ko. After that, sinabi niya na pwede na daw akong lumabas sa hospital once na naubos ang IV ko.
Natatakot ako, naiinis ako sa sarili ko kaya pala nararamdaman ko noon na parang may kulang. It's because he completes me. I felt sorry for not remembering him.
Hindi pala nawala yung pagmamahal ko sa kanya. Although, nawala ang memories ko, minamahal pa rin siya ng puso ko.
Hindi ko lang maamin noon kasi pakiramdam ko hindi kami bagay. Sino ba naman ako? Oo campus Queen ako noon pero alam kong kulang pa yun. Kaya lang naman nila ako nagugustuhan dahil ako ang may ari ng school.
Kapag tumitingin ako sa kanya sa malayo, iniisip ko noon na sana mapansin niya rin ako.
Noong namatay ang nanay ko. Nakita ko siya doon. I've never expected that. Naiisip ko na baka katrabaho ni dad ang daddy niya.
The other day, I overheard him, talking to his friend James. At nalaman ko na may Fiancee pala siya. Kaya magmula noon, I changed myself. I began to be Elarie, the nerdy one who doesn't have friends except Lily.
I changed hoping that he may find Hilarie. But again, I assume haha. Pathetic me! I try to forget him. I thought I have move on pero niloloko ko lang pala ang sarili ko.
I STILL LOVE HIM. And it hurts me. Sana pala noon pa lang naalala ko na siya. Sana hindi kami nasasaktan ng ganito.
Thankful ako sa pictures na nakita ko sa room namin ni mommy. That time, I thought to commit suicide and then I saw my moms diary. I know mali na pakialaman ko yun but I got curious dahil laging sinasabi ni mommy. Open it when you're ready.
BINABASA MO ANG
My Pervert Boss
RomantizmSi Elarie ay isang inosenteng babae na walang iniisip kundi makatapos ng pag aaral pero ng dahil sa pagkamatay ng kanyang ina , nagbago ang takbo ng buhay niya Nagawa syang ibenta ng Ama dahil sa pagkakabaon sa utang at dito niya nakilala ang kanya...
