Chapter 1

13.7K 435 5
                                    

1st Chapter

Zinnia's POV

"You brat! Wala ka nang ibang dinadalang mabuting balita sa pamilya natin kundi puro problema! Magpakatino ka naman! Mabuti pa siguro ay papauwiin nalang kita sa Pilipinas!"ani ng nanay ko na pulang pula na ang mukha dahil sa galit sakin.

"Tss. Gawin mo nalang dada pa ng dada eh!"sabi ko naman at tinalikuran ko na siya at padabog na sinara 'yung pinto ng kwarto ko.

Tanginang buhay 'to! Oo. Ako naman talaga ang may kasalanan kung bakit hindi natuloy ang business meeting ng bruhildang babae na 'yun.

Andito ako ngayon sa isang restaurant sa tapat ng company ng pamilya namin. Nabalitaan ko kasi na may business meeting si mommy and I want to ruin it. Nakita ko na 'yung ibang business partner ni mommy na pumasok na sa may loob ng company namin at pinark na nung matandang lalaki 'yung kotse niya sa parking lot. Bali tatlo sila ang mag me-meeting ngayon. Base sa narinig kong usapan nina mommy sa telepono. Kaya si mommy nalang at ang isa pa ang hindi pa dumadating. After 15 minutes, sabay na dumating 'yung babae at si mom.

A devilish smile formed in my lips.

"Let the evil plan begin."sabi ko at ngumisi. Tumayo na ako at pumunta na sa lugar kong saan nila pinark 'yung kotse nila.

"Excuse me Miss. Where do you think you're going?"sabi nung guard sakin.

Strikto kasi ang parking lot ng company namin, kailangan mo pang magpakita ng ID just to make sure na wala ka ng ibang intensyon dito. Noon kasi may nagtangkang pasabugin ang parking lot dahil maraming pinatalsik si mommy sa pwesto. It's either, ang na fired ni mommy sa trabaho ang gumawa noon or baka prank lang.

"I will going to get my motorbike. I forgot to bring it home yesterday."I calmly said.

"Let me ask you some questions first."

"Tangna! Kukunin ko lang 'yung motorbike ko! Dami mong tanong! Anong tingin mo sakin, magnanakaw?! Nakakaimbyerna ka!"sigaw ko sa kanya at nakita ko namang kumunot ang noo niya. Malamang, hindi niya alam ang ginagamit kong lengwahe eh.

"Huh? Can I have your ID first?"tanong niya at nilahad sakin ang kamay niya.

He's getting into my nerves.

Hindi ako kilala ng mga empleyado sa kompanya namin dahil hindi ko gustong magpakita sa kanila. Ever since I was a child, hindi ko na gusto na may nakakakilala pa sa akin na anak niya ako dahil kinikilabutan ako sa tuwing nagsasabi non.

The Reckless GangsterTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon