-Gizemli Zorba Çocuk-

•4"Minik mi?"

Kapıya yaslanıp şu Gölge denen varlığı izledim. Hayır yani Gölge ne abi? Git adını Güney koy daha iyi. Tövbeler tövbesi. Sonra yüzümü Bay Gölge'den çekip odanın içine baktım ve yüzümü ekşittim. Aynı benim odam yahu. Darmadağın. Bir oda bu kadar mı dağınık olur? Boxer bi' yanda, pantolon bi' yanda tişört bi' yanda. Aklıma gelen kötü fikir ile gözlerim sonuna kadar açıldı. Lan bu şimdi çıplak mı yatıyor yatakta? Allah'ım sen benim keçilerime mukayet ol. Diye düşündüm Müstesna Teyze gibi.
Kafamı sağa çevirince koltuğun üstüne gelişigüzel bir şekilde fırlatılmış siyah dantelli iç çamaşırları ve siyah pahalı kumaş bir gecelik duruyordu. Durup dururken utandım. Bir erkeğin odasında iç çamaşırları ve gecelik Allah'ım koru beni. Geceliği elime aldığında üstünde sarı saç telleri vardı. Lan bu kıyafetler o Dere Hanım'ın kıyafetleri! Kadından tiksindim şimdi. Allah görüyor bunları bre kâfirler! Aklımdan bu düşünceleri def edip yatakta öylece masumca yatan Gölge Bey'e baktım. Öyle güzel uyuyordu ki... Sonra yüzünü inceledim. Biçimli uzun kaşları, sivri çenesi, elmacıkkemikleri, güzel dudakları. Çok... Çok muhterika bir varlıktı. (Muhteşem, harika.)
Kendime hakim olamayıp işaret parmağımı dolgun dudaklarında gezdirdim. Sonra hızımı alamayınca, belirgin duran kürek kemiklerine kaydı elim. Kaşlarını çattı ve bir refleksle elimi tuttu. Sıkmaya başlayınca dudaklarımdan acıyla inilti çıktı ve gözlerini açtı ardından korkacağım bir biçimde tısladı yılan gibi.
"Sakın. Bana. Bir daha. Dokunma. Sakın." diyince irkildim ve geriye doğru sıçradım. Korkudan alt dudağımı dişlediğim anda gözleri dudağıma kaydı.

"Şeyy... Gölge Bey. Abiniz sizi uyandırmamı istedi. Uyandığınıza göre..."

"Çık dışarı yabancı." ulan ben şimdi senin ebenin ebesini onu doğuran kadının, onu doğurmaya çalışırken eline taktığı eldiveni, o eldiveni satan pazarcıyı, o eldiveni üreten fabrikacıyı ta ben... Tövbe tövbe. Ben içimden sayıp söverken öfkeyle kaşlarım çatıldı.
"Emin olun bu evde en kısa zamanda yabancı olmaktan çıkacağım. Bilin istedim."diyip göz kırptım. O hâlâ nefretin elli tonunu gözlerinde barındırken aklıma Cristian Grey geldi ve yüzümü ekşittim. Ulan terbiyesiz gavurun tohumu.

"Hâlâ çıkmıyor musun?"diye sorunca ona bir hışım baktım ve odadan dışarı çıktım. Onun karşısında ezik gibi durmuştum! Ben Sude Çelik. Kimseye kendimi ezik durumuna sokmayan kız, sen git adamın tekine karşı dili tutulsun. Kızım sen malsın he. Ne diye adamın olmadık yerlerine keşif yapıyorsun? Kaptan America' mısın kızım sen? Sanki hazine bulmaya çalışır gibi. Sinirden kendime sövüyorum işe bak. Hızla indiğim merdivenlerde ayak seslerim, boşlukta yankılanıyordu. Sanırım sinirimden, ayaklarımı yere vura vura iniyordum resmen ya. Biraz daha sakin olmayı kendime telkin ederek yürümeye başladım ve salona indim. Salonda kimse yoktu ama bir yerden sesler geliyordu.

"Şimdi Ali Bey. Bu havuçları doğradığımızda sıra brokoliye geliyor. Ama onları aynı şekilde kesin. Küçük küçük. Oluyor evet..."vay be. Koskocaman Ali Z.yemek yapıyor vallahi. Totomla güleyim bari beya. Mutfağa geldiğimde Ali Bey aşçı önlüğünü ve o meşhur şapkasını takmış ki ben bile şaşırdım. Simay beni görünce kaş göz işareti yaptı. Diyor ki, 'Sen git bi. Git git git git. Gitsene Ulan!' diye oynatıyordu ağzını.
Ali Bey bizim duman yoluyla haberleştiğimizi görünce konuştu.
"Gölge inince aşağıya, beraber Konsey Odasına geçin. O ne yapıcağınızı biliyor."ya ama Ali Beycim şimdi onunla beraber, hemde tek başına beraber olmak çok çılgınca yahu! Resmen aslanın ağzına gidiyorum ölmeye de kurtaranım yok... Merdivenlerin başında bekledim beş dakika filan sonunda geldiğinde bütün dövmelerini ortaya çıkaracak kolsuz bir kapüşon giymişti. Şimdi bu kapüşonun altına birşey de giymemiştir lan. Altınada çok rahat düşük bel gri bir eşofman giymişti. Adam king.

Üstüne telefonla birisiyle konuşuyordu acaba kim diye merak ettim. Aman kızım kimse kim! SA NA NE? Ben bugün tersimden mi kalktım ne. Çok sinirliyim yahu.
Telefon konuşması bitince bana baktı ve tek kaşını  kaldırdı.
Adam karizma...