Mesaj atmasını bekledim ama hiç atacak gönlüde yok gibiydi bende atmadım . Bir müddet konuşmadık baya zamam geçti tekrar konuşmaya başladık.
"Sivasa gelmiyor musun?" dedi.
Aslında gidicektim vazgeçmiştim .
" Belki 1 haftalığına gelirim"
Oysaki sadece onun için gideceğimi bilmiyordu.Bir kez görmek için ...Çok güzel hayaller kuruyorduk gelince şöyle yaparız şuraya gideriz falaaanlaar filaanlar .
Evet işte gitmeme son bir hafta kala konuşma bitti benden vazgeçti artık tınlamıyordu . Ben ise hala devam , o değilde sivasa gitme amacım o iken onla zaman geçiremicek olmamda baya koymuştu. Her neyse işte Sivastayım aynı şehirdeyiz ama ona gidememek ...
Yolda baya acıkmıştık bir tabela ŞENER ÇİĞKÖFTE onun çalıştığı yer hemen girdim içeri üst kata gidip oturdum yoktu orda zaten bende şans da yoktu , yedim ve çıktım . Duydum ki akşamları geliyormuş sadece , akşamı bekledim ve akşam tekrar gittim ve yine yoktu . Ordanda ümidi kestim göremicektim akşam yolda yürürken eve doğru giderken arabanın içinde gördüm içimde kelebekler uçuştu bir anda , tabi o beni görmedii🙄
2 gün geçti falan yine gittim ordaydı tabi benden vazgeçtiği için önemsemedi beni ben yukarı çıktım ve yedikten sonra tekrar aşağı indim 2 saniyelik bir bakış geçti o kadar ve çıktım gittim . Akşam bekledim mesaj atar diye boşa bekleyişler tabi ve tabikide atmadı . Her gün oraya gitmemin sebebi yanıma gelsin otursun konuşsun değildi onu görmekti sadece o yüzü hafızama aklıma kaydetmekti unutulamazdı zaten o yüz 💕Biliyordum bana karşı bişey hissetmediğini umursamadığını biliyordum ama akıla söz geçiriliyor ya kalbe ?
Eve gittiğimde bir mesaj gelmişti.
" En iyisi biz seninle kardeş olalım ."
Bu ne demek oluyordu canımdan can gitti bir anda beni küçük mü buldu? Çirkin mi buldu ? "neden" diye sorduğumda ise
" Caner kuzenin benim öz abim gibi onun abisi de öz abim gibi ben seninle konuşamam onların yüzlerine bakamam."
Çok saçma bir bahaneydi yüzlerine bakamıcak bir şey yoktu çünkü ortada inanmış gibi yaptım . Olumlu karşıladım .Ve kendimi sivasın zara ilçesinin sessizliğine adadım çıt bile çıkmıyordu resim çizimlerine vermiştim kendimi sessiz sessiz göz yaşı yağmuru yağarken onu çizmeye başladım . Güneş doğmaya başladı saat 04:36 resim bitmişti ve hemen ardında snap attım resmi belki görür mesaj atar diye oysa ki sabah kalktığımda snape girdim baktım ilk o görmüştü ama hiçbir mesajda yoktu telefonu yatağın içine bıraktım kalktım ve bildirim sesi "diiiin" ondan biir mesaj !
" Benim resmimi mi çizdin ?" dedi
"Evet"
Geç cevap verdi tabi bekledim bekledim.
" Resimleri bana at bari whatssap profilime koyuyim dedi."
Sevmese bile mutlu etmeyi başarabiliyordu veya ben mutlu olmaya meyil ediyordum kendimi.
" Tabiki"
Teşekkür önemli değil konuşmasından sonra konuşma bitti tabi ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZADDE
Kurzgeschichten"İmkansız bir aşk diye bir şey yoktur olmaması için bahaneler vardır"