Mert ve Ardayla eve gidiyorduk. Yolda giderken sohbet ediyorduk. Arkamızda hırlamaya benzer bi ses duyduk. Arkamıza döndüğümüzde. Bi adam yalpalayarak biz doğru geliyordu. Ve her yeri kan revan içerisindeydi.Adam havayı ısırıyor ve gözleri benbeyazdı. Arda tam yardıma gidiyorken onu durdurdum. Ne olduğunu sorunca ona bi gariplik olduğunu söyledim o bana aldırış etmeyip gidecekken adam birden yanına gelen köpeğin üstüne atladı ve onun içini dışını yemeye başladı. Biz gördüklerimiz karşısında donarken adam bize bakıp yaklaşmaya başladı. Biz hala haraket etmezken Mert kendine geldi ve bizi sürüklemeye başladı.
Biz sonunda kendimize gelip koşmaya başladık. Sonra soluklanmak için durduk.
Efe(Ben):Ordaki adam neyse her tarafta onlardan var.
Arda:Dostum oda neydi öyle öhöhö (kusar).
Mert:Ne olduysa oldu şimdi ciddi olup erzak bulmalıyız.
Efe:Dostum koşun geliyorlar onlarca o şeylerden der. (arkama bakınca yaklaşmış olduklarını gördüm)
Hepsi birde koşmaya başlar ve bir markete rastlarlar hemen içeri girerler.Kapının önüne tezgahı koyarlar.
Efe: Çabuk elinize ne geçerse doldurun ne olursa olsun yemek, içecek, bıçak ne olursa.
Arda: Tamam.
Mert:Arda hırlamayı kes.
Arda :İyi de ben hırlamıyorum. (Der ve etrafa bakar Arda. )
Efe: Ses depodan geliyo galiba.
Dedim ve elime markette bulduğum sopayı aldım. Bu sırada Mertle arda yiyecekleri poşetlere doldurmuştu.
Efe :Ben depoya bakıyom.
Mert:Bekle bende geliyom dedi. Ve eline bi tane bıçak aldı.
İkisi giderken arda hayla poşetleri dolduruyordu. Deponun kapısına geldiklerinde Efe kapıyı aralar ve içeri bakar içerde yine o şeylerden vardı. Onlara o şey dememeliydi o yüzden onlara kısaca zombi demeye karar verdi. Bu konuyu kafasından silip işine geri döndü. Ve içeri yavaşça girdiler. Zombi birden onlara dönüp Efe nin üstüne atladı. Efe şaşkınlıktan ne yapacağını bilemedi. Yerde Efe yle zombi boğuşurken zombi Efeyi ısınmaya çalışırken Efe zombinin kafasını kendinden uzak tutuyordu. O sırada da Merte öldür onu diyodu. Mert birden gerçek hayata döndü ve zombinin sırtına bıcağı batırdı ama hiç bişey olmadı. Mert zombinin çeşitli yerlerini bıçakları en sonunda kafasını bıçaklayınca cansız beden edenin üstüne düştü. Efe onu üstünden attı.
Efe:Sonunda be sağol.
Mert:Önemli değil ama bişey farkettim.
Efe:Neyi farkettim peki knk.
Mert:O şeyler kafadan bıçaklanınca ölüyorlar sadace.
Efe:Bu bilgi işimize yarayacağı benziyo.
O sırada cesedin üstünü aramışlar para ve bir jeep anahtarı, anahtarı alıp parayı bırakmışlar.Ve depoda 2 tabanca ve mermiler bulmuşlar.Sonra da Ardanın yanına gitmişler. Arda tüm marketi boşalmış onları bekliyordu. Arda üzerlerindeki kanı görünce ne olduğunu sormuş. Onlarda kısaca anlatmış ve arabanın nerde olduğunu düşünmüşler.
Arda:Bence arka tarafta kapıdan bakalım.Bi de bunların parasını ödemeyecek miyiz.
Mert:Oğlum dışarda ne oldu gördün bunu tek biz yapmıyoruz. (Dedi ve bir zombi kapattıkları kapıya yapıştı. )
Efe:Artık paranın bir önemi yok. Neyse hadi ben önden gidiyorum tüm poşetleri alın ama iki tane poşet bırakın.
Arda:. Niye iki tane poşet bırakıyoruz.
Mert:Oğlum belki başkasının ihtiyacı olur.
Arda:Ha anladım.
Deyip iki poşeti bıraktı o sırada Efe kapıyı aralamış dışarı bakıyordu ve ortalığın boş olduğunu görünce dışarı çıktılar.Jeep Renagadeyi karşılarında görünce çok mutlu oldular ve erzakları arabaya doldurdu. Mert sürücü koltuğuna geçti. Aslında Efe de biliyordu ama Merte sen kullan demişti. Arda daha araba sürmeyi bilmiyordu çünkü daha 17 yaşındaydı. Ama Mertle Efe 18 yaşındaydılar. Ve araba kullanmayı biliyorlardı. O yüzden Efe yan koltuğa geçti.
Ve bilinmeze doğru yola koyuldular.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SALGIN : ZOMBİ
TerrorEğer çivisi çıkmış bi dünyada hayatta kalmak istiyorsan savaşmalısın, direnmelisin ve her şeye karşılıklı olmalısınız. Yaşamaya çalışan 6 arkadaşın maceralarını tanık olun