❄❄❄KIŞ GÜNEŞİ ❄❄❄ #wattys2017

❄ SAUDADE ❄

(Sevdiğin ve kaybettiğin bir şeye duyulan özlem.)
Anahtarı koyduğum makyaj malzemelerimin bulunduğu çekmeceyi açtım. Anahtarı aldıktan sonra kıyafet odasına ilerledim..
Kalbim küt küt atıyordu.. Bir yandan korkuyordum bir yandan da meraktan çatlayacaktım... Hemen sandığı sakladığım yerden çıkarttım, anahtar deliğine anahtarı yerleştirdim derin ve sık olmayan nefesler alıyordum. Anahtarı yavaşça çevirdim, açıldığını belli eden 'tık' sesi kalbimin haykırışını dahada çoğaltmıştı...
Elimi anahtardan çekip sandığın iki yanına yerleştirdim. Yavaşça sandığı açtım.. Kolyemin aynısı.. Ters duran fotoğraflar.. Bir kapı anahtarı.. Ve mektuba bezeyen bir kaç kağıt.. Ve birde karpostal.. Eyfel kulesinin resmi vardı karpostalda. Arkasında " Bir Gün burada olcagız on sene sonra tamda burda , 30.07.2015"   diyordu. Biz 2024 yılındaydık aralık ayında ya geçtiyse vakit..
Hemen mektuplara baktım.
Ecrem bi'tanem,
Sevdiğim birlikte çok mutlu olacağız inan bana.. Senin için her şeyi yaparım..
Ailen sorun yaratıyor biliyorum fakat yeneceğiz inatlarını..  - Burç
Benzer mektuplar vardı. Kalbim acıyordu. Fotoğrafların arkasını okuduktan sonra bakıyordum.
"Yuvamız" yazıyordu. Minik bir kulübenin önündeydik. Yüzümüz belli olmuyordu..
"Huzur bildiğim" yazıyordı. İkinci fotoğrafta sadece ben vardım. Bu evde gördüğüm fotoğraftı.
Farklı bir el yazısı vardı. "Dostluğumuz"  Başka bir adam ve bir kız daha vardı. Kızı bilmiyordum fakat adam kayaktakı adamdı yıllar onu değiştirmişti ama tanıyabilmiştim..
"Kış Güneşim" bu el yazısı bana aitti. Bu onun resmiydi. O adamın marketteki adamın resmi.  Burç oydu benim aşık olduğum adam oydu. Rüyamı tam olarak hatırlamıştım. O benim sevdiğim adamdı... O benim aşkımdı fakat neden ben onla ayrıydım? Neden Sarp hayatımdaydı? Neden kimse bana bunlatı anlatmadı? Gözlerimden yaşlar bulgur bulgur dökülüyordu, kendimi durduramıyordum...
Ağlıyordum.. Sevdiğim adam için ağlıyordum.. O adam bir tesadüf değildi hiç bir zaman... Beni hâla seviyordu besbelli çoğu şeyi hatırlıyordum...
Ağlamam biraz olsun dinmişti. Fakat kalbimdeki acı dinmek bilmiyordu..
                                                            ❄❄❄

Çocukluğum..Hâla elimde.
Gençliğim.. Benden aldılar.
Şu anım.. Yok.
Geleceğim.. Bilmiyorum.
Yapayanlız kalmıştım neyin ne olacağını bilmeden. Sadece Burç'un tekrar karşıma cıkmasını bekliyordum.. Bir hafta geçmişti nerdeyse.. Onunla olan anılarım yavaş yavaş beni buluyordu.. Şimdiyse Sarptan soğumuştum.. Ama belkide onun bile haberi yoktu yaşananlardan.. Peki ya ailem ? Nasıl açıklamadılar bana ? Neden anlatmadılar ?
Evin içinde kaybolmuştum. Ruh gibi geziyordum. Gülnur abla anlamıştı bir şeyler olduğunu fakat halsizim demekle yetiniyordum.
Odada kalıp düşünmekten vazgeçtim. Düşündükçe paramparça oluyordu kalbim.. ruhum.. bedenim..
Gülnur ablanın yanına gittim. Yemek yapmakla meşguldü. Beni farkedip arkasını döndü. "Günaydın kuzum" dedi sevecen bir şekilde. Aslında beni yeni uyanmış sanıyordu. "Günaydın" dedim fakat saat üç buçuktu. Öğleyi bile geçmişti. "Güzel kızım neyin var senin bir haftadır ? Ruh gibi geziyosun. " dedi sorgulayan gözlerle.  "Bir şeyim yok Güloşum sen merak etme grip falan olacağım herhalde." deyip onun meraklı bakışlarını susturdum. "Oy kuzum benim sen içeri geç ben şu işim bitsin bi nane limon kaynatıp geliyorum" dedi.
Nane limon..
İçeriden hapşırık sesleri geliyordu. Burçla buluşacaktık fakat hasta olduğu için gelememişti. Bende ona gelmiştim.. Şimdiyse mutfaklarında ona nane limon yapıyordum..
"Al bakalım " dedi Gülnur teyze. Beni anılarımdan sıyırmıştı. Ara sıra bazı şeyler gördükçe duydukça bi anda beliriyordu hatıralar. Elindeki bardağı alıp yanıma oturması için yer açtım. İkimizde sesizce oturuyorduk. "Televizyonu açtıyım mı kızım? " dedi. Olumlu anlamda başımı salladım sanırım o da bu sessizlikten rahatsız olmuştu. Televizyonda hiçbir şey yoktu..
"Ay hiç sesin soluğun çıkmıyor kuzum sende var bi haller" dedi. "Yok Güloşum ne olsun " dedim gülerek bi nebze olsun rahatlatmak için. "Kız yoksa sen hamile misin ? Birden bire bu hallenmeler falan ?"dedi. "Yok Güloşum hastayım ya" dedim. Biraz daha televizyon izledikten sonra gözlerim pencereye takıldı dışarısı bembeyazdı. Kar yağmıştı....
"Ya Güloşum kar yağmış bana neden söylemedin. " diyerek şakadan kızdım ona hemen pencereye koşup dışarıyı izlemeye koyuldum.  "Ben dışarıya çıkıcam sende gel kar oynayalım Güloşum nolur " diyerek ona yalvarıyordum. "Kızım olmaz iki dakka öncesine kadar hastaydın hani sen ?" dedi. Haklıydı. Ama ne yapayım seviyordum ben karı."  Hadi lütfen beş dakkacık" dedim. Ona yavru köpek bakışlarımı atıyordum.  Bir saat öncesine kadar hayatımın altüst olmasını düşünürken şimdi Güloşum ile birlikte dışarı çıkıp kar topu oynamayı istiyordum." Tamam ama çok az" dedi. Evin içinde kahkahalarımız birbirine karışıyordu. Bu kadını seviyordum. Yukarı çıkıp montumu aldıktan sonra sehpahanın üzerindeki telefonumu ve vestiyerdden aldığım anahtarımı cebime atıp Güloşum ile birlikte dışarı çıktık.
Birlikte kar topu oynuyorduk. Sonrasında ise küçük bir çocuk gibi çokda büyük olamayan bir kardan adam yapmıştık. İki kadın tekrar çoukluğuna dönmüştük sanki.
"Hadi artık girelim güzel kızım" dedi Güloşum. Zaten bende üşümüstüm. "Tamam olur" diyerek onayladım onu. İçeri girdiğimizde üşüdüğümü tekrar anladım. Yukarı çıkıp montumu çıkarttım. Üzerime yumuş yumuş olan pijamalarımı giydim. Aşagıya indiğimdec her tarafı mis gibi sıcak çikolata kokusu sarmıştı. Aklıma Burç gelmişti yine hiç aklımdan çıkmıyordu ki zaten.
Gülnur ablayla tekrardan oturup sıcak çikolatalarımızı yudumlamaya başladık.
"Abla şu karşı evde birileri oturuyor mu ?" dedim. "Yok kuzum geçen günde sordun ya " dedi. "Ne zaman ?" dedim. "Geçenlerdeydi hatırlamıyorum ama sormuştun bir şey mi oldu yoksa ?" dedi. "Yok canım ne olsun sen olmadığın zaman canım sıkılıyor evde komşularla takılırım belki diye düşünmüştüm." dedim. Kafasını sallamakla yetindi.
Aslında bir şey oldu abla diyip boynuna sarılıp her şeyi anlatmayı isterdim fakat olmuyordu yapamıyordum ki.
Burç beni sevmese neden peşimde dolansın ki zaten o beni aramış ve bulmuştu şimdiyse sıra bendeydi ben onu bulacaktım...
                                                               ❄❄❄