Suffering Girlfriend

~Rozstanie z ojcem~

Tamtego dnia obudziłam się chwile przed 6:00. Chciałam jeszcze pospać, bo szkoła miałam dopiero na 9:30. Jednak nie mogłam. Nagle usłyszałam kroki. Ktoś zapukał do moich drzwi od pokoju.
- Proszę!-zawołałam po chwili.
- Cześć Aniu! Można?- zapytał uśmiechając się.
- Pewnie tato. Stało się coś?
- Nie chcieliśmy cię martwić z mamą, ale dostałem nową propozycje filmu. Będziemy kręcić w Chinach. Wyjeżdżam na bardzo długo. Dwa lata- powiedział powstrzymując się od płaczu.
Totalnie mnie zatkało. Jak ja bez niego przeżyje dwa lata. Długie lata! Przytuliłam się do niego.
- Proszę, powiedz że to nie prawda.-wyszeptałam wtulona w jego pierś.  Nagle usłyszeliśmy wołanie mamy, dobiegające zapewne z kuchni.

- śniadanie!!

Razem z tatą usiedliśmy przy stole gdzie czekała już na nas pyszna jajecznica.
- tato to co mówiłeś to był żart prawda? No powiedz że to żart!!!
- taka moja praca. Muszę tam pojechać. Ale będę do ciebie wydzwaniał codziennie. Obiecuje!
- a kiedy wyjeżdzasz.
- no i tu jest problem bo, dzisiaj.
- co?! Tato ja... Już nic.

Rozpłakałam się i szybko pobiegłam do pokoju. Jak to możliwe?
Ciagle sobie to powtarzałam ale nie znałam odpowiedzi. 8:40. Czas na autobus. Założyłam bluzę i szybko wyszłam z domu. Oczywiście ciągle płacząc.
Przez całą drogę myślałam o tej sprawie z tatą. A jak już dotarłam na przystanek, to okazało się  że autobus odjechał. Dlaczego ja mam takiego pecha!?

Gdy dotarłam do szkoły piechotą, spóźniłam się na pierwsza lekcje. Dostałam uwagę. To moja pierwsza w życiu uwaga! A jestem juz w 2 gimnazjum.  Usiadłam koło Dawida. Zawsze siedzimy razem na przyrodzie.

- hej spóźnialska!
- Hahahah bardzo śmieszne! Musisz się nabijać nie?
- oj no nie przesadzaj. Kochanie!
- nie mów do mnie kochanie!!!! Nie jestem twoją dziewczyną!!
- do czasu.
- Taaa chciałbyś.

*************
Mam nadzieje że pierwszy rozdział się spodobał.
Przepraszam ze taki krotki. Bedą dłuższe obiecuje!
Zapraszam do czytania kolejnych rozdziałów.