~Alexa's POV~
"Aha! Si Alexa walang kalaro! Sus! Forever Alone ka lang!" Asar saken ng kaklase ko.
Tumawa lahat ng kaklase ko.
Oo, totoong wala akong kalaro. eh ano naman? pwede namang maghanap eh.
"Ano ngayon?! Pwede naman maghanap diba?" sabi ko.
Tumatawa pa rin sila
"Walang may gustong makipaglaro sayo kasi sutil ka. SUTIL !"
Nang bigla na lang akong umiyak.
Tumakbo ako papalayo sakanila at pumunta sa puno ng acacia sa tabi ng bahay namin sa labas.
Doon ako umiyak.
"Di naman ako sutil eh!" sabi ko.
"Ate?" sitsit ng isang lalaki.
Pinunas ko luha ko.
"A-ano?" sabi ko.
"Bakit ka umiiyak?" tanong nung bata.
"Kasi tawag sa akin ng mga kaklase ko sutil at walang kalaro!" sabi ko.
"Gusto mo, tayo magkalaro?" tanong nung bata.
"Sigurado ka? Ako? eh di mo nga ako kilala ehh." sabi ko.
"I'm Daniel. ikaw?'' tanong niya.
"Alexa." sabi ko.
"Edi ayan! magkakilala na tayo! so pwede na tayo maglaro?" tanong niya.
Tumayo ako then ngumiti
"Sige! eh ano lalaruin natin? tanong ko.
Kungwaring nagiisip si daniel.
"Taya! habulin mo ako! nye nye!" sabi niya tapos tumakbo.
"Ang daya mo! HAHABULIN KITAAAAA!!!!" Sabi ko.
~~~~~~~
"At narito na sina Hari Daniel at Reyna Alexa!" sabi ni daniel.
"Tun tun tunuuun tun tun tunuuuun!" Sabi ko.
Gumawa kami ng bahay bahayan sa malaking puno malapit sa bahay.
Dito makikita mo ang buong Novaliches.
"Wow. ang ganda talaga dito!" sabi ko.
"Oo nga eh!" sabi ni daniel.
*3 months later*
"Daniel! huwag ka na kasi aalis! huhuhu!" sabi ko habang paiyak.
"Promise babalik ako." umiiyak na din si daniel.
Tapos nagyakap kami.
"Bye bye!" sabi ni daniel, na pumipilit na ngumiti.
"Bye bye.." sabi ko.
"Goodbyes aren't forever, nak." Sabi ni mama.
Yinakap ko si mama.
"Halika na, pasok na tayo sa loob." sabi ni mama.
------
AN; hey guys!
So cinorrect ko to by Ghean Guzman!
Ang theme song dito ay Dati by Sam Concepcion and Tippy Dos Santos.
Hope ya'll lave et!
