Prens'im (DÜZENLENİYOR)

FİNAL/kurban bayramı -part2-

Tercihimizi danadan yana kullandık. Yarın kurban bayramıydı ve ne yazık ki herkese kurban mesajı atacaktım!!

Sadece kopyala-yapıştır yapacaktım! :)

Herkes kendi odasına dağılırken Kaan bugün bizde kalacaktı. Niye ya!???

Bir yanım halay çekerken diğer yanım buna ağıt yakıyordu. Sapık Kaan! Ya benden faydalanmaya çalışırsa?!!

Odama çıkıp üzerimi değiştirdim. Pembe ayıcıklı pijamalarımı giyip yatağıma uzandım. Tam uyuyacaktım ki kapı açıldı...

"Alya?" Evet gelen Kaan'dı!

Uyuyor taklidi yaptım. Kaan tepeme gelip "uyumadığını biliyorum" diyince gözlerimi açtım. Zeki çocuk!!!

"Ne var? Gitsene salona." Deyince bana döndü." Biz artık müstakbel karı kocayız. Birlikte uyumaya şimdiden başlasak iyi olur." Diyip yanıma yatmaya yeltendiğinde" hoppp! Ne oluyor canım? Ne münasebet! Anneannem kızar!" Dedim.

Bana yaklaşıp elini yanaklarıma koydu.

Aman Allahım!! Dokunduğu yerler yanıyordu!!!

"Yalan söyleyemiyorsun, yanakların kızarıyor." Dedi.

Of Allahım ya şu masumluktan bıktım artık!

'hıhı' dercesine kafamı salladım ve yatağıma yattım. Oda yanıma yatınca" çok yaklaşma" dedim. Ve uyku!!!!

Sabah kaslı kollar belimdeydi.

Bir dakika! Ne? Kaslı kollar? Kaan? Birlikte uyumuştuk! Doğru ya!

Onu uyandırmadan hafifçe doğruldum. Yüzü ne kadar da masumdu! Normalde hep sert olan yüzü şimdi çok masum duruyordu. Elimi yeni çıkan sakallarına götürdüm.

Ah ne yapıyordum? Hemen yüz vermemeliydim! Böyle giderse evliliğin ilk günü verecektim herhalde.

•••••••••••••

Sabah çok ekşınlı geçmişti. Ne mi olmuştu? Kaan danayı ahırdan çıkarmaya çalışırken dana onu tepmiş ve üstüne basıp kaçmıştı. Sonra hepimiz Kaan'ı orda bırakıp ,63629918373 tllik dananın peşine düşmüştük.

Danayı yakaladıktan sonra Kaan onu kesmişti. Sonra gelen bayram mesajlarına karşılık mesaj atmıştım.

Sonra rehberde sürtük Tuğçe 'yi görünce ona da mesaj atmıştım

Ahırda var bir tosun

O tosun sana kosun

Götün tutmuş yosun

Kurban bayramın kutlu olsun.

Bu mesajı ona yollamıştım. Hahahahahahhaha aptal kız! Benle uğraşılmaz!

Şuan ise kavurma yiyorduk.

"Eline sağlık Kaan oğlum pek kuvvetlisin." Cilveli cilveli konuşan anneanneme baktım. Azgın karı.

Kaan teşekkür ettikten sonra bugün dışarı çıkma kararı aldık .

Dışarda gezerken "Alya?" Diye biri bana seslendi. Bu tanıdık ses kimdi?

Samet beni görünce âdeta üstüne atladı. Hayvan!

Birbirimize sarılırken Kaan'ın gözü dönmüşe benziyordu. Kavga!!!!

Kaan Samet'e kafasını atarken çığlık atıp geri çekildim. Samet'e ard arda yumruklar atarken gözümden bir iki yaş düştü.

Neden? Allahım? Neden?

Kaan kolumdan tutup beni bir kafenin arkasına çekti.

"Benim olana kimse böyle yaklaşamaz!" Diye gürledi. Çok ürkmüştüm.

"Ben kimsenin malı değilim" diye bağırıp kolumu elinden kurtardım.

Ve finallllll!!!!!!!

İkinci kitabı bir ara yazarım okuyun.