The Greatest LOVE

Chapter 01 : my Forever

5:00 oclock palang ng umaga, at hindi pa gising sina Dad and Mom. I get my cellphone and text Kathrine. Good morning sweety! Tulog ka pa ba?? Hanggang lumipas ang 10 minuto hindi siya nag reply. Kaya tinawagan ko nalang siya at iyon sumagot sa wakas at nag-usap kami.....

Hindi ko namamalayan 6:30 na pala ng umaga at may pasok pa ako. Dali-dali akong pumunta sa CR. nagligo, nagbihis at kumain ng breakfast.

Bye Mom bye Dad!!! I'll go to school..sabay halik sa kanilang pisngi.
Bye son..mag-aral ka ng mabuti!! sabi nila...

I'm so grateful na mayroon akong super sweet, super protected and loving parents.

Papunta na ako sa school ng nakita ko ang isang bata na nagtitinda ng rosas at tinanong ko.
Boy? magkano ba ang rosas na iyan? sabi ko.
20 pesos lang po yan manong, huhulaan ko ibibigay mo iyan sa girlfriend mo ano? sabi niya..
Oo...sabi ko.

Pagdating sa klassroom, agad kung ibinigay kay kathrine ang dala kong bulaklak.
Sweety this is for you..sabi ko.
Thanks my sweety, kaya mahal na mahal kita dahil your so sweeet!!.. sabi niya

At agad ko siyang niyakap at hinalikan sa nuo at sa araw na iyon, mukhang ako na ang pinaka-masayang tao sa universe...

Papauwi na kami, ng tumawag ang Mommy ni kathrine..

Kathrine, nasaan kana ba?her mom said.
I'm here in school pa mom, pauwi na, kasama ko po si daniel. kathrine said
What?? I told you na layuan mo na yan si daniel!!her mom said.
But mom!! kathrine said.

Nagulat na lang ako, ng napaluha si kathrine and she suddenly hug me so tight. Tinanong ko siya what happen??

Napaiyak nalang siya na hindi sinasabi sa akin na kung ano ba ang totoong nangyari sa kanya...
(Isip ko'y litung lito)

Kinabukasan, tinawagan ko si kathrine upang kamustahin, but she not answering my call. Tinawagan ko siya ng paulit-ulit but still she not answering my call. Naisipan kung pasahan siya ng load, pero hindi parin siya nag rereply.

Pagdating ko sa school, parang hindi ko nakita si kathrine. I ask my classmates, did you see kathrine??

Hindi mo ba alam na lumuwas na sila sa Maynila, with her parents, kanina lang ng madaling araw!!sabi nila.

What?? Bakit niya ako iniwan at kahit text or call hindi siya nagsabi.. sabi ko.

Napaiyak nalang ako na parang isang bata.....

Pag-uwi ko sa bahay,parang wala ako sa aking sarili na parang gusto ko nang magpakamatay, ayaw kung kumain at gusto ko lang mag mukmuk sa bahay buong magdamag.

Kinausap nila ako nina Mom and Dad.
Anak ano ba ang nangyari sayo?
Napaiyak nalang ako at niyakap ko sila.. at sa gabing iyun ikwenento ko sa kanila kung ano totoong nangyari.......

Kinabukasan, hindi parin mawala sa aking isip kung ano ang nangyari sa amin ni kathrine at parang wala akong ganang pumasok dahil wala naman siya, ang taong minahal ko ng buong puso.

Pero ayaw nila Dad and Mom na huwag akong mag-aral, kaya napilitan ako, ano ba magagawa ko, they are my parents...

Habang naglalakad ako papunta sa school, nagulat nalang ako na meyroong sumisigaw ng aking pangalan sa likuran ko ng paulit-ulit (Daniel 3×) sabi niya...

At nagulat nalang ako ng nakita ko si kathrine na tumatakbo papunta sakin, at agad ko siyang niyakap ng mahigpit at tinanong..

Bakit mo ako iniwan?? Alam mo ba na ako'y litong-lito kakaisip sayo? Tinatawagan kita ng paulit- ulit, pero hindi ka sumasagot????
At sabi nila doon kana sa Maynila mag-aaral? Ano iiwan mo na ako?????? (tanong ko sa kanya)

Daniel, hindi kita iniwan, kung tutuusin ikaw ang dahilan kung bakit nandito ako ngayon. Hindi ako sumama kina Dad and Mom papunta sa Maynila kahapon, kahit pinapagalitan nila ako.

Kasi hindi ko kayang iwanan ka at lumayo sa iyong piling. Mahal na mahal na mahal(3×) kita Daniel.... (sabi ni kathrine)

After 10years, nagpakasal at nagsama kami ni kathrine at sa awa ng diyos biniyayaan kami ng limang malulusog, magaganda at gwapong mga anak.

The End.......