Maria Grace Montero

Chapter 8 Decision

Dr. Black POV

"Masasabi kong success ang operasyon na ginawa namin sa kanya." kasalukoyang kausap ko ang mga magulang nang pasyente, kaibigan, at fiancee nito. Ayaw kasing magpaawat ang lahat at gusto nilang marinig kong ano ang sasabihin ko sa mga mga magulang nang pasyente kong Si mark evans davidson.

Kaya heto nandito silang lahat sa opisina ko.

"Ano pa, doc? tanong nang ina nito sa akin.

"HUwag sana kayong mabibigla misis sa sasabihin ko tungkol sa anak niyo. He's blind."

All of them gasp. "Dahil sa pagkakabasak nito sa kanya nang matigas na bagay ay masyadong naapektuhan ang kanyang mga mata at sa ganun eh tuloyan na siyang nawalan nang paningin." i explain to them

"How about eye transplant? Possible ba iyon doc?" seryosong tanong naman nang kanyang ama sa akin.

"Kaya ako ngayong naririto sa harap niyo at kinakausap nang masinsinan dahil ayaw nang anak niyo na mag-undergo nang tranplant, sir, maam."seryosong saad ko.

Munting katahimikan na naman ang namayani.

"At sinasabi ko na  ito ngayon nang maaga. Kumbinsihi niyo po siyang magundergo nang eye tansplant at para sa ganun eh hindi pa mahuli ang lahat-lahat." kasabay non ay umalis na ako sa aking opisina dahil na rin may ooperahan pa ako sa araw na to.

Jane POV

He's blind? he's blind. hes blind what shall i do.

Nakita kong papalapit sa akin ang kambal ko.

I know alam ko ang ini-isip niya. Pero ayaw ko. Hindi ko kaya. Kaya naman napaiyak nalang ako sa harap niya.

"I'm sorry. I'm sorry grace but i can't do this. I can't!" Naiiyak na sabi ko kay jane.

"Pero Jane. Mark needs you! He really needs you right now!"may diin sa bawat salita niya. At ngayon ko lang siya nakita na nagkaganito. May galit.

Mas lalo akong napaiyak. At ito rin ay naiiyak na rin sa nangyayari.

"Jane I'm sorry." Hinging tawad nito sa akin. Napailing ako. Wala siyang kasalanan sa nangyari and i'm grateful at isa siya sa nagligtas sa buhay ni mark. 

"Its not you're fault grace. But I can't do it. I can't be with him. Not now!" i said.

"But jane." she stated.

"No grace. Papaano ko siya mamahalin? He lost his sight. Bulag na siya grace,Hindi na siya makakakita. Hindi ko kaya. Hindi ko kayang alagaan siya! Hindi. At lalong hindi ko kayang magpakasal sa kanya grace. I'm sorry."mapait at humihikbing saad ko.

OO alam ko ang sama kong babae. Pero hindi kasi ako katulad ni grace na matatag at kaya lahat nang pagsubok na darating sa buhay niya. maybe i didn't matured enough or should i say strong enough to handle things like this.

I love mark. He's the man of my dreams. But for now? I dont know. Lahat nang pangarap namin nawala dahil sa lintik na aksidenteng to. Lahat nang guto naming gawin nawala nalang bigla.

And to tell you honestly i'm scared. What if, hindi maging succesfull ang operation? What if hindi na siya makakakita pa? 

Ang daming what if.. sa utak ko. 

And once more i heard my sister voice. "So what will you do? she asked me without any emotions. 

It's so strange. Grace is so different right now. She's scaring me and i don't know why she's acting like this.

"I don't know!" i said sobbing. She cant change my mind  no matter what.

"How can you be this cruel Jane? How about mark? He loves you very much! Pero bakit sasaktan mo siya? How selfish you are? For once isipin no naman ang ibang tao at hindi lagi ang sarili mo!" Naiinis sa saad nito sa akin.

Yes. I'm selfish. I'm stupid. and worthless.

Ang gaga ko dahil sarili kong boyfriend hindi ko kayang tanggapin ang kalagayan niya. Ni hindi ko pa siya binibisita mula nang nagising siya. At alam ko. ALam naming lahat na ako lang ang hinihintay niya. 

Ako.

Pero hindi na talaga magbabago ang isip ko. Kahit ano pa ang pakiusap ni grace sa akin. hindi ko kaya. hindi ko kakayanin.

"Still! Hindi ko kaya grace. Hindi ako kasing tatag mo. Tutal kambal naman tayo do me a favor, please help mark. Alagaan mo siya para sa akin. Please." nagmamakaawang saad ko. 

At hindi ko alam kong bakit ganon na lang ang nasabi ko. Alam ko nagulat rin ito sa kanyang narinig. Pero iyon na lang ang naiisip kong paraan para sa pagkakataon na ito.

"What? Are you nuts? Nababaliw kana Maria Jane Montero." she yelled at me while saying my full name.

I know i'm a coward, a worthless bitch.

"Please Maria Grace. Switch with me. Ikaw munang maging ako,alagaan mo si mark. Please." saad ko sa kanya.

I heard her cursed and then sigh. She looked at me once more and walk away. She didn't say anything. Kaya naman napaiyak ako.

Damn?

Anong gagawin ko?

*******

Jane the bitch eh