1 Kız 1 Erkek

Çocukluk Yılları(Erkek)

Her şey biz daha çok küçük bir çocuk iken başlamıştı.Her zaman olduğu gibi o gün yine televizyon başında başlamıştı.Hemen kumandayı alıp kimseye kaptırmadan en sevdiğim çizgi film kanalını açtım.Ben 10 vardı televizyonda.O varken diğerlerini izleyemezdim.Ne kadar da harika bir çizgi filmdi öyle.Her izlediğim bölümünde evde annemin bana aldığı Ben 10 oyuncaklarıyla oynar bir yandan onu taklit ederdim.O süper kahramanlara dönüştüğümü ve kötülerle savaştığımı hayal ederek daha bir heyecanlanır daha çok umutlanırdım.Bir gün bende süper kahraman olup kötülerle savaştığımı hayal ederdim.Çok geçmeden annemin salona geldiğini gördüm.Uykulu gözlerle saate bakıyordu.Saat 10'du.Hemen yanıma oturdu ve;

"Ediz oğlum değiştir bu kanalı sabah programım başladı."

Annem her zaman program izlerdi.Sabah sağlık programı, öğlen izdivaç programı ve akşam her gün bir tane izlediği dizi.Bu televizyon da bir türlü izleyememiştim Ben 10'i. Anneme her zamanki gibi ısrar edip kumandayı vermemek için çabaladım.Ya kumandayı vermeyip kaçacaktım.Eğer bunu yaparsam zaten izleyemezdim.Başka bir şeyler düşünmeye çalıştım.Saklasaydım yanımda oturduğu için görürdü.Yapacak bir şey kalmamıştı.Tek yapabileceğim acıtasyondu.Gözlerimi dolu bir şekilde;

"Lütfen"dedim. Oscarlık bir performans sergilemiştim ama nafile.

"Oğlum kumandayı verir misin.Şu an Allah bilir ne tavsiyeler kaçırdım."

İstemeye istemeye kumandayı kendi ellerimle teslim ettim.Sanki kumanda bile annemin ellerine gitmek istemiyordu.Artık kumanda annemdeydi.O iğrenç programları izleyemezdim.Çocuktum ben çocuk.6 yaşında bir çocuk.Çizgi film izlemeliydim.Annem istediği programı açtıktan sonra uykulu gözleri bir anda açılıvermişti.Tüm her şeyi pür dikkat dinliyordu.Mızmızlana mızmızlana koltuktaki oyuncaklarımı aldım ve odama gittim.Evin tek çocuğuydum.Babam sınıf öğretmeniydi.Çok heybetli bir adamdı.Uzun boyu,geniş omuzları kahverengi saçları ve yeşil gözleri vardı.O benim idolümdü.Yumuşak kalbi ve mert olması onun en önemli özelliklerindendi.Annem ise klasik bir ev hanımıydı.Orta boylu,ela gözlü,kahverengi saçlı bakımlı bir kadındı.Her gün evi iki kez süpürür toz alırdı.Babam ve ben bunu bir türlü anlayamazdık.Bize göre her yer tertemizdi.Ama annem bir yerde toz olsa tüm evi baştan aşağı temizlerdi.Çok geçmeden babamda kalkmıştı.Annem şükürler olsun kumandayı bırakıp mutfağa giderek kahvaltı sofrasını serecekti.Bende onun mutfağa gitmesini fırsat bilip kumandayı aldım ve Ben 10'e açtım.Ama çok geç kalmıştım çizgi film bitmişti.Yerine sinir bozucu barbie denen kız çizgi filmi başlamıştı.Prensesler ve tek boynuzlu atlar midemi bulandırıyordu.Kızlar bu çizgi filmde ne buluyordu aklım almıyordu.Hemen o kanalı değiştirip başka bir çizgi film izlemeye başladım.Ben 10 kadar olmasa da annemin programları ve Barbie'den kat kat iyiydi.Onu da çok izleyememiştim ki annem kahvaltı sofrasını hazırlamıştı.

"Ediz oğlum kahvaltı hazır.Hadi kapat televizyonu da gel."

Mutfağa girdiğimde annem her zamanki gibi harika şeyler hazırlamıştı.Benim için özel olarak her gün yapılan tost da sofradaydı.Artık yemeye başlamıştık.Babam yine aceleyle yiyordu.Öğrencileri onu beklerdi.Sofraya oturduktan sonra tostumu bitirmiştim.Annem istemesem de karnımı doyurmamı söyleyip her şeyden ağzıma sokuyordu.Benimse aklımda bir an önce kurtulup dışarı da oyun oynamak vardı.Sonunda annemin elinden kurtulmuştum.Babam işe gittikten sonra annem evi temizlemeye başlayacaktı.Tabi evden önce beni temizleyip hazırlayacaktı.Banyo yapmaktan nefret ediyordum.Özelliklede annem gibi birisi beni yıkıyorsa.

"Ediz oğlum banyoya geç.Üstünü çıkar geliyorum."

İstemeyerek de olsa banyoya girmiştim.Yıkanmaktan başka çarem yoktu.Annem geldiğinde ne kadar dirensem de beni çoktan yıkamaya başlamıştı.Sıcak olduğu zaman sinirlenip bağırdığım da ılık suyu vücuduma dökerdi.Onu bile beğenmezdim.Annem bana kıyamadığı için sesini çıkarmazdı ama bende az değildim.Sonunda bu işkenceden kurtulmuştum.Odama geçtiğimde arkadaşlarımın kahkaha sesleri duyuluyordu.En sevdiğim sokak oyununu oynuyorlardı.Maç.