Karanlık...
Sadece karanlık...
Bi ses bi ışık hicbirsey yok sadece karanlık.
Yolda yürüyorum ama nereye gideceğimi napicagimi bilmeden, sonunu bile goremedigim bu karanlik yolda sadece yürüyorum
Sonunu goremiyordum ama tahmin de edebiliyordum. Ve ben o sana doğru surukleniyorum.
Sesimi cikartamiyordum. Dilime sanki kilit vurmuslar konuşamıyor çığlık atamiyordum.
Kulağıma dolan o iğrenç kahkaha sesiyle gözlerimi yavaşça araladim. Karşımda sayısını tam goremedigim adamlar vardı.
Kahkaha atan adam konuşmaya başladı "vayy dilsiz guzelligimizde uyanmış"
Hiçbirşey anlayamıyordum nerdeydim ben. Ellerimin hissettiğim iple bağlı olduğunu anlamıştım. Okadar sıkmıslardiki
kizarmaya başlamış. Gözlerimi o adamlara diktim bi adam diğer adama kas göz yapıyordu.
Kas göz yapan adam yanıma gelmeye başladı. Ellerimi oynatmaya çalıştım anladığım kadarıyla bi yataktaydim. Ayaklarımı hareket ettirmeye çalıştım ama onlarda bağlıydı.
Adam hala geliyodu. Diğer adamlara dönerek "siz çıkın sıra sıra gelin" diyip gülerek soyunmaya başladı.
Napicagini anlamıştım. Sesimi zaten cikartamiyordum. Sessiz sessiz ağlamaya başladım. Adam bana yaklaşıp elini agzina götürüp sus işareti yaptı.
Sonra birden kahkaha atmaya başladı "doğru ya sen zaten konusamiyosun. Baban söylemişti unutmuşum. "Soyledigine hiç sasirmamistim.
Kesin o piç adam para karşılığında beni bunlara satmistir diye içimden geçirdim.Para için herşeyi yapardı. Beni en çok acıtan şey ise öz babam olmasıydı. Annem dediğim o kadında aynisiydi.
Daha küçükken kendimi o iğrenç yurtta bulmuştum. Daha yeni dogdugumda beni oraya bırakmışlar. Tabi belli bi yasa gelince de ordan beni postaladilar.
Galiba suan da olduğu gibi küçüklükten beri konusamiyorum. E bu durumum yurtta bile alay konusuydu. Hep eziliyodum çünkü dicek biseyim yoktu.
18 yaşıma geldiğimde yurttan çıktım. Eski bi kulübede yasiyorum. Kimsemde yok. Hickimsem. Ben hep ezilmsitim hiç bi normal hayatım olmadı. Yani normalden kastım bi ailem yoktu.Arkadaşım yoktu. Ismimi bile yurt müdürü koymuş.
Düşündüğüm şeylerden beni alıkoyan o adamın çırılçıplak karşımda dikilmesiydi.
Gözlerimi hemen kapattım. Kapattigim gibi gözyaşlarım yağmur gibi damlamaya başladı.
Adam galiba üstüme çıkıyordu. "Aç lan gözlerini. O guzel gozlerini görmek istiyorum. "Diyip gözlerimi açmaya çalıştı. Bogazimda hissettiğim soğuk ucu sivri bişey hissetmiştim.
Adam tekrar konuşup "Ac lan gözlerini yoksa yemin ederim keserim o boğazını "korkudan napicagimi bilmiyodum gözlerimi yavaşça araladim.
O pis siritisyla gene karşı karsiyaydim. Adam anladığım kadarıyla bi 35 yasinda vardı.
Allahım nolur yardım et ben yapamam henüz kimse bana dokunmamisken böyle olmaz. Nolur yardım et.
Adam birden üstüme cullandi dudagimi sertçe opuyordu. Canım aciyordu üstelik midem bulanıyordu. Bi yandan da üstümü cikartiyor bi yandan da söyleniyordu.
"Bugün çok sanslisn guzelim. 6 tane daha bekleyenin var. Dilsiz olman aslında bi yandan iyi biyandan kötü. Iyi yani fazla ses cikarmaman. Kötü yani ise benim oldugun zaman o zevkten inleyislerini duyamam. "Aglamam iyice artmıştı çok korkuyordum.
Adama yalvarir gözlerle bakiyordum ama nafile. Karsinda sadece it camasirlarimla duruyordum.
Birden elime sutyen kopcama gitti. Resmen yırtarak çıkardı goguslerimi opuyodu iğrenç şey.Allahım yardım et bana bu adamdan nasıl kurtulacaktim.
Adam hala söyleniyordu "sende de iyi mal varmış. Bugün şanslı gunumdeyim"diyip eli ni belime indirdi sonra kilotumu yavaşça aşağı çekti. Artık dayanamıyorum.
Suan resmen cirilciplaktim. Adam birden yüklendi. O acıyı hissettim ama ne sesimi cikartabilirdim nede başka bise yapabilirdim.
Adam şaşırarak bana baktı "yuh bakiremiydin. Bu daha iyi iste bi kızın bakireligni almak mükemmel bisedir. "Sonra gülerek devam etti. Kolumu kipirtacak, direnecek gücüm yoktu.
Sadece agliyordum. Herzamanki gibi agliyordum. Ustumden kalktı. Giyinirken diğer adamları çağırdı. "Sıra sizde. Sıkı durun kizin bakireligini ben aldım. "Diyip göz kırptı.
Herkes sasirmis bana bakıyordu sonra adamın yaptıkları şeyi sırayla yaptılar. Artık dayanacak gucum kalmamıştı.
Herseyimi almışlardı. Namusumu koruyodum ama onuda aldılar. Ben hiçbirşey yapamadim. Sadece izledim. Sadece...
Bi adam geldi ellerimi çözmeye başladı üstüme kiyafetlerimi verdiler. Hemen giyindim burdan hemen gitmeliydim.
Hazırlanıp çıkışa doğru koştum. Yine ağlayarak gozyaslarim yağmur gibi damliyordu yine.
Getirdikleri yer eşya deposu gibi bi yerdi sanirsam heryer yıkık dökük. Bulduğum kapıyı hızla ittirdim. O soğuk hava yüzüme çarpınca az da olsa rahatladım.
Yerler islakti galiba yağmur yagmisti çünkü o yağmurdan sonra gelen toprak kokusu burnuma çarpıyordu.
Yine sonunu bilmediğim yola doğru gidiyordum. Surukleniyordum ve ben yine bise yapamiyordum. Zaten napabilirimki. Bence en iyisi olmeliydim bu yolun sonunu böyle bitirmeliydim.
Koşarak uzaklaştım o pis yerden herseyimi tekrar tekrar alan yerden. Nerde oldugumu bile bilmiyordumki. Şehir merkezine yakın bi yerde olmalıydım galiba.
Bi caddeye giriş yaptım. Hepsi de kapanmış olan çeşitli çeşitli dükkânlar vardı. Saat gece yarisiydi tabi kapanır. Issız sokakta boş boş ilerliyodum.
Bi yerden acayip ses geliyordu. Sesin olduğu sokağa girdim. Baya ses vardı. Bar gibi biyerdi galiba. It kopukların ve surtuklerin doldugu bi bar. Neyse gece gece ben gene bi bela almadan cikiyim surdan. Tam sokaktan çıkarken o dükkanların olduğu yerde bi kağıt gördüm.
Bayan eleman aranıyor yaziyordu kitapçı gibi yerdi galiba. Şansımı denesem nolurduki. Burayı degerlendirmeliydim. Kapının önüne oturdum. Bi grup serseri geliyordu. Geçerken bana tip tip bakmaya başladılar. Ben başımı öne çevirdim. Allahım nolur bise olmasın bugunluk bu kadar yeter.
Galiba ilk defa şansım benden yana hiçbirşey olmadan geçtiler. Şükür.
Karanlığın ortasında kalmistim ne gidecek bi yerim nede konusacak bi dilim yoktu. Hayata tutunmaya çalışıyorum ama yapamiyordum.
Ölmek istiyordum ancak böyle kurtulabilirim. Bu karanlık yoldan sonunu bilmediğim ama tahmin ettiğim yoldan kimse beni kurtaramazdi.
Benim sonum masallardaki gibi olamazdi. Bi prens gelip beni bu iğrenç hayattan kurtaramazdi.
Sen olmelisin Esila olmelisin...
Gençler bu ilk hikayem yorum yaparsanız sevinirim devam edip etmedigim hakkında. Lütfen...
