Reborn

6 0 0
                                    

"Calixta Kassandra. 19. Nice to meet you" labag man sa loob ko ang yumuko sa harap ng mga taong hindi karapat dapat respituhin, eh wala akong magagawa.

Rinig na rinig ko ang tawanan at pangaasar ng mga bago kong kaklase. Sadya atang pinaparinig nila sa akin kung gaano ako ka-tanga, ka-weird o ka-ewan sa paningin nila.

Well, anong magagawa ko? Trabaho ko to. Anim na buwan lang naman ang itatagal ko dito at tapos na ang misyon ko.

"Ms. Kassandra, you may seat wherever you like. Okay, class dismissed" Anang Prof ko na hindi man lang nag-init ang pwet sa kinauupuan niya.

Ganito ba talaga dito?

Isng oras at kalahati ang nasayang sa oras ko, well wala din naman akong pake sa ituturo niya dahil hindi ko din naman yun magagamit.

Ayos! May oras pa ko para pagplanuhan ang assignment ko.

Hindi ko naman napigil ang sarili kong ngumiti habang tinatahak ang daan palabas.

Lalakad na sana ako papunta sa pinto ng biglang may humarang sa dadaanan ko "Hey! Transferee! Who told you to leave?!" Pigil sakin ng isa sa mga kaklase ko.

"Yeah! Looks like you dont have a friend yet. Want to be our friend?" May pagkasarkastiko nitong tanong sa akin.

Haaaay. Hanggang kelan ba mag-eexist ang mga ganitong tao? Kahit na hindi ako madalas naaasign sa ganitong mga kaso eh, tyempo namang ngayon pa sila susulpot.

"No thanks. Having one will burden me" Sagot ko naman habang hinahawi ang lalaking humarang sa dadaanan ko.

"HAH?!So full of ourselves are we? Dream on! For a cheap girl who is sooo unfashionable as you? To be our friend!? Nah!" Sagot naman ng isang babae nasa tantya ko ay prenteng prenteng nakaupo sa likuran.

Do not assume unless, otherwise stated.

Humarap naman ako babae sa likuran ko. "Yeah. You guys are way way so full of yourselves. That is the very reason why I dont need people like you" I saw how her jaw drop and that is my cue. Agad kong hinarap ang taong nakaharang sa dadaanan ko "Excuse me, do I need to punch your ugly face before you let me free?" Seryoso ko sa kanyang sabi. Agad naman siyang natinag. Mabilis naman akong nakalayo sa room na pinanggalingan ko kanina na ikinaluwag ng pakiramdam ko.

Last ko na yun, Remember JACK, bawal ka sa away.

***

The Life Of A NoraWhere stories live. Discover now