Genc bir cift, yeni bir mahalledeki yeni evlerine tasinmislar.
Sabah kahvalti yaparlarken, komsu da camasirlari asiyormus.
Kadin kocasina "Bak, camasirlari yeterince temiz degil, camasir yikamayi bilmiyor, belki de dogru sabunu kullanmiyor." demis.
Kocasi ona bakmis, hicbir sey soylememis, kahvaltisina devam etmis.
Kadin, komsusunun camasir astigini gordugu her sabah ayni yorumu yapmaya devam etmis.
Bir ay kadar sonra, bir sabah, komsusunun camasirlarinin tertemiz oldugunu goren kadin cok sasirmis
"Bak" demis kocasina
"Camasir yikamayi ogrendi sonunda, merak ediyorum, kim ogretti acaba ?"
"Ben bu sabah biraz erken kalkip penceremizi sildim "
diye cevap vermis kocasi.
Hayatta da boyle degil midir ?
Baskalarini izlerken görduklerimiz, baktığımız pencerenin ne kadar temiz olduguna baglidr.
Birini elestirmeden ve hemen yargilamdan once zihin durumumuza bakmak ve 'iyi' olanı gormeye hazir olp olmadigimiz farketmek guzel bir fikir olabilir ...
Pencerelerimizi temiz tutabilmek dileğiyle.
Hikaye hakkında ne düşünüyorsunuz? Yorumlarınızı bekliyorum...
