Saat 11.20 idi. Yataktağımda uzanmış Suatın bana göndereceği mesajı bekliyordum. Telefonumun mesaj sesiyle yerimde irkildim. Suat mesaj atmıştı. Telefonu alıp gelen mesajı okumaya başladım.
GönderenSuat
Sümeyye Şanlıurfalı, 5 kardeşler 1 ablası, 1 abisi , ikiz kızkardeşleri var. Sümeyye ailesine çok bağlı şu zamana kadar ailesinden ayrılmamış sürekli birliktelermiş. Babasına çok düşkün ilk aşkının babasının olduğunu söylermiş hep,boş zamanlarında kuran kurslarına, medreselere gidip kreşteki minik çocuklara ders verir onlara dini bilgiler öğretir. Okulda başarılı ve ahlakı yönden öğretmenlerin gözde öğrencisi olarak kalmış hafızalarda bu yüzden etrafındaki bazı insanlar onu kıskanır çekemezler. Çevresindeki teyzeler onu çok sever oğullarıyla evlendirmek ister ama Sümeyye bunlara hiç takılmaz dikkate almazmış. Pek fazla kimseye güvenmez arkadaşı çok ama dostu bir taneymiş oda Zeynep adında bir kız. Zeynep'ide kızkardeşi olarak bilirmiş, hayali aynı üniversiteye gitmekmiş bunlarında bir hocaları varmış o ayarlamış biruni üniversitesini burslu olarak kaydetmiş kızları ne tesadüfki burslarını ödeyen o hayırsever adam Ekrem ARAS senin baban Sümeyyenin telefon numarasıda .... Bu kadar bilgi sana yeter sanırım gerisinide sen halledersin.
Gönderen Kerem
Tamam Koç gerisini ben hallederim.
Ne yanii şimdi babammı okutuyor benim Mavişimi. Sevinmiştim nedenini bilmiyordum ama bu durum hoşuma gitmişti. Sümeyye aklıma başımdan alan kız, annemden sonra aşık olduğum tek kız, telefonumu alıp mesaj attım.
Ben - Elin ağırışmış Güzelimm neyse geç oldu uyu yine görüşecez sonuçta
Sert, sinirli, bir o kadarda güzel hayallerimin kadını profiline fotoğrafını koymamıştı. Bende fotoğrafımı kaldırmıştı. Beni tanımaması için. Geç olmuştu telefonu bırakıp uyumaya çalıştım.
Güneş ışığı odama girmişti. Saat 10.15 yataktan kalkıp banyoya girdim. Her zamanki ihtiyaçlarımı karşılayıp çıktım odadan altımda şort vardı çıkartıp eşofman altımı giyip aşağı indim. Babam şirkete gitmişti. Seher hanımın nerede olduğunda haberim yoktu bilmekte istemiyordum zaten Merve odasındaydı heralde bugün okul yoktu bende mutfağa Hatice Sultanın yanına gittim. "Evde tekiz sanırım Hatice Sultan" "Yok yavrum Merve hanımda evde yukarıda odasında" "Ben bir kahve alayım yoo yoo sen işine bak ben alırım" "Tamam oğlum bende sana kahvaltını hazırlayayım"
Kahvemi alıp Mervenin odasına çıktım.Kapıyı çalma huyum yoktu direk içeriye daldım. " Yuhhhh yaniii insan bi kapıyı çalar ya musait olmasaydım. " " Kapını kilitle ozaman ee napıyorsun" " Hazırlanıyorum yeni arkadaşlarımla buluşacağım. Onları yakından tanımalıyım." " İyi"
Odama gidip üzerimi değiştirdim. Aşağı inip mutfağa girdim kahvaltımı yapıp çıktım evden. Cafeye bizimkilerin yanına gidecektim. İşim olmadığında yanlarına gider yardım ederdim. Bugün cafe yoğundu. Çocuklara selam verip her zamanki yerime oturdum. Berkle sohbet ederken Cem ve Eda müşterilerle ilgileniyordu. Merve de boş zamanlarında buraya geliyordu. Cafe biraz sakin olmuştu. Cemde son siparişleri verip yanımıza geldi. Ben, Berk,Cem,Eda oturmuş sohbet ediyorduk onlar ediyor ben dinliyordum. Yanii dinlemiş gibi yapıyordum aklım Mavişteydi. Deliii kız o nasıl tokattı bee.. Bunun acısını çıkarırım ben bir an Mervenin sesini duyar gibi oldum. Delirdimmi ben o Sümeyye ve Zeyneple beraberdi. Merve onları buraya getirmişti. Beni görmemeleri gerekiyordu. Benim farklı planlarım vardı. Sümeyyenin sandalyesi bana dönük olduğu için beni görmemişti. Arka kapıdan dışarı çıktım. " Arkadaşlarını bu akşam bize yemeğe davet et annenle ve babamla tanıştır dediklerimi yap merak etme ben evde olmayacağım rahat olursunuz" Merveye mesaj attım. Arabama binip depoya gittim. Biraz orada takıldıktan sonra sıksık gittiğim barlardan birine girdim. Kısa bir zaman geçtikten sonra kızlar yanıma gelmeye başladı. Yüzünü tam seçemediğim biraz daha yakınlaştığında bu kişinin Batu olduğunu anladım. Batu uzun zamadan belli arkadaşımdı Cem ve Berk kadar samimi olmasayta bi aralar grubumuz aynıydı. Aramızda bir takıp sorunlar olsada düşman olacak kadar uzaklaşmamıştık. "Arasss seni buralarda görmek bize şereff veriyorr. Uzun zamandır yoksun" ssss uzatmıştı. Eski ortamda bana soy ismimle çağırırlardı. "Seninle sorunum yok Batu öyle kafamı dağıtmak için uğradım. Uzun zamandır görüşmüyoruz." yalan bir gülümsedikten sonra konuşmasına devam etti. " Gel hadi seni gruba katılan yeni birisiyle tanıştırayım. Hem sohbetimize orada devam ederiz." yerimden kalktım yanımdaki kızları iterek Batuyla beraber arka taraflardaki grubun yanına gittik. Yeni yüz bu grubun eskiden bende bir üyesiydim. Çok anılarımız yaşanmışlıklarımız vardı. Ateş, Semih, Sertap, Bengü, Pars, Alev, Mert, Su, Mira, Sedef , Batu ve ben eskii grubumuzun birer parçalarıydı. Biz bir aileydik büyük, eşsiz, farklı bir aile. Aileyi ayakta tutan en önemli elemanlar Ateş,Pars ve ben. Ateş ve Pars kardeşler aralarında 1-2 yaş vardı. Büyük abi gibiydim. Bana sormadan hiçbirşey yapılmazdı. Bu durum Pars ve Ateş'in o kadarda hoşuna gitmezdi. Güvenmezdim hiçbirine ama alışmıştık artık , kopamıyorduk birbirimizden son olaydan sonraaa.. O gece olanlardan sonra düşman olmuştuk birbirimize gruptanda ayrılmıştım zaten. Ateş ve Pars bana karşı oynuyorlardı. Arkamdan iş çeviriyorlardı buda hem bana hemde grubun kurallarına tersti. Simay benim ilk aşkım. 3 yıl birlikteydik hayallerimiz vardı birlikte gerçekleştireceğimiz birçok hayaller, onu kaybetmekten korkuyordum. Çünkü annemi kaybetmiştim. Onuda kaybetmek istemiyordum. O gece buluşmak için mesaj attı. Onun yanına gitmek için yola çıktım. Her buluştuğumuzda heycanlı olurdum ama duygularımı belli etmezdim. Gönderdiği konum yüksek bir uçurumun kenarıydı. Bana en son söylediği kelime "Bu bir oyun ve sen Hedefsinn Arasss" daha konuşamadan kendinii uçurumdann attııı. Kaybettimm onudaa kaybettimm. Neler olduğunu anlamamıştım. Neydi şimdi bu ne oyunu ne başrolü arkamdan sesler duyunca o yöne doğru çevirdim kafamı Ateş ve Pars ne işleri var buradaa "Arasss şimdiye kadar sen konuştun şimdi sıra bizdee senin saltanatın bitti dostumm. Bundan sonra teksin.! Krallığın BİTTİ!!! Dost değil düşmansın. Kurallar değiştii. Bundan sonra bizim mıntıkamızda ismini duymayalım. Yoksaa..." Ateşti konuşan Parsın küçüğü bana kin beslediklerini biliyordum ama bu kadar canımı acıtacaklarını düşünmemiştim. "Kahretsinnn..... Nedir bu kadar sizi sinirlendiren nee neden aldınız onu benden" küfürler saydırıyordum. Güvendiğim kimse kalmamıştı artık . "Senin olan herşeyi alacağız Arassss babanın cezasını sen ödüyorsun.!" Pars benimm kardeşim, suçortağımdı. İyi anlaşırdık. Ama gruptaki son 2 yıl bana karşı oluyorlardı. Sonunda altın vuruşu yapmışlardı. Oradan uzaklaştım. Bir süre yurt dışında yaşadım. Sonrada tekrar İstanbula döndüm. O arada neler olmuştu hicbir fikrim yoktu. Herşeyden bıkmış, yorgun, hissizdim.
Batu yeni grubun üyesiyle tanıştırdı. Ateş ve Pars yoktu biliyordum bunu o geceden sonra onlardanda haber alınmamıştı. Güneş. Sarı saçları omuzlarına düşmüş dar siyah bir elbisenin içinde gözlerini kısmış bana bakıyordu. "Güneş bak bu Arassss soy adı Aras ismi Kerem." " Arasss Güneş yeni üyemiz" tanışma bittiktek sonra oturduk. Konuştuk, içkilerimiz tazeleniyordu bu arada Güneşin konuşmalarında tuhaflık vardı. İmalı imalı konuşmalar takmadım zaten bu gruptan normal birinin çıkmasını beklemiyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yenibölümdeçok güzel şeyler olacakk sizleri seviyorumm bol bol vote ve yorumm. ♥
