Lal-ü Aşk ♥ #Wattys2017

~3~

Arkadaşlar karakterlerde bir turlu karar veremedim. Cok ozur dilerimm. Ama karar verdim sanırım yorumlarınızı bekliyorumm. :)

Sümeyyen'in ağzından

Gözlerimi açtığımda önce ufak bir hafıza kaybı yaşasamda çabuk kendime geldim. Sabah uyanınca 10 dk kendime gelmeye çalıyordum. Zeynep hala uyuyordu. Uykucu kız kendime gelince banyonun yolunu tuttum. Ihtiyaçlarımı karşıladım. Bu gün okulun ilk günüydü çok mutluydum. Kahvaltıyıda hazırlayıp Zeynebi uyandırmak için odaya gittim. Hala uyuyorudu saat 10.00 olmuştu. Aklıma hain planlar geliyordu. Eee hoşgeldin şakası hemen mutfağa gidip bir sürahi su doldurdum. Odaya gidip hain planımı uygulamaya geçtim. Beni bunu sen zorladın güzel kızz diyerek yalancı bir gülüş attımm. Ayy cadılara benzemiştim. Tövbe yarabbi " Se.. s... sss....s Senn elime geçme Sümeeyyyeeeee " cırtlak sesiyle bağırıp kovalamaya başladı. Evin içinde kovalamaca oynuyorduk resmen bu kız beni tuttuğunda çok kötü olacak bundan emindim. Arkadaki odaya girdim kapıyı arkadan kitledim. "Aç şu kapıyı Sümeyyeeee , açççç" "Şaka yaptım ama kızma bu kadarr alt tarafı su" bu söylediklerim bile onu kızdırmaya yetiyordu.

        °~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~°~

     Zor bela ikna edip çıkmıştım odadan kahvaltımızı yaptık, gündelik ev işlerimizi yaptık, bugün büyük gündü okulumuza gidecektik o kadar çok heyecanlıydımki yerimde duramıyordum. Saat 6.00 dan berri uyanmıştım. Saat 12.00 gibi olmalıydık. "Zeyyyyneeepppppp  daha hazırlanamadınmı bee kızımm ağaç oldum burda daha ne kadar bekleyeceğim seni ben yani alt tarafı bir gomlek bir pantolon birde şalını bağlıyacann haa birde makyajın var seninn ohoo işinn uzun seninn geç kalacazz cidden geç kalacaz. "

  "Affff Sümeyye Afff geldim iştee söylenme artık hadi çıkalım yolumuz uzun hem sen ne kadar güzel olmuşsunn "
" Ne yaptım her zamanki halimm sen daha güzelsin Karakızım benimm"
   "Mavi gözlerin yeter senin Mavisim " bu kıza bayılıyorumm.
   " Hadi hadii çabuk olalım anca yetişiriz." (Medyada)
    Evden çıktık. Okula gitmek için metrobüs durağa doğru yürüyorduk annemlere uzun sevgi dolu mesajlar yazmayıda unutmadım. Metrobüse bindik bu arada evden çıktığımızdan berri zeynep susmak bilmemişti        " Kızım bi sussana yaa buda kafaa yani" " Ama ben konuşmasamda çok sıkıcı olacak gün" konuşmaya devam ederken okulun kapısının önündeydik. Çok heycanlı bir o kadarda mutluyduk. Okulu gezmeye başladık her bir köşesinde ayrı bir güzellik vardı sanki, büyük ve güzeldi. Bu okul benim geleceğim, umudum,sevincim,imtihanımdı. Babamın tek umudu belkide bendim  Ablam sevdigi bir adamla evlendi. Universiteyi okumadi. Abimin belki baska hayalleri vardi belkide çok baskı olduğu için özgüven  sorunu yaşıyordu sonunda universiteyi bitirdi ama ne zorluklarla karanlığın içine dogru gidiyordu ama babam onu hicbir zaman bırakmadı hep elinden tuttu. Çok zor zamanlar geçirsekte her halimize şükrettik. Abim şimdi evlenmişti. Harran üniversitesinde psikologtu. Babamın son sözleri aklıma geldi. Ve kendimi toparladım. " İnşallah hakkımızda hayırlısı olur. Gerçekten çok güzel bir okul demii"  " Evet  gerçektende çok güzel Zeyy" okulu gezmeye devam ettik bu arada Zeynebin çenesi hala kapanmamıştı. Sınıflarımızı öğrendik ilk günden derslerde başladık. Gerçekten üniversite çok farklı bir ortamdı. Babamın dedikleri dogruydu İstanbul hic urfaya benzemiyordu. Fazla tesettürlü yoktu okulda ayetlerden habersiz dolanıyorlardı. Bizim sınıfta sadece ben Zeynep  tem tesettürlüydü. "Zeynoo ne hissediyorsun sence İstanbul bize göre bir yermi? " " Buda bizim imtihanımız Sümeyee kolay şeyler yaşamadık hala imtihanımız devam ediyor zor bir yer bizim yaşantımız dışında bir yer ama zor bizim işimiz"diyip gülümsedi bende ona gülümsedim sohbetimiz devam ederken yanımıza ismini henüz bilmediğimiz uzun boylu esmer kahve gözleriyle bize bakıp "Merhaba benim ismim Merve İstanbulda yasıyorum." "Merhaba bende Zeynep memnun oldum." dedi kendimi tanıtma sırası bana gelmişti elimi uzatıp "Merhaba bende Sümeyye memnun oldum."diyerek yeni arkadaşımız olan Mervenin elini bıraktım. İyi birine benziyorudu. Ama güvenmem için daha çok erken iç sesime biraz ara verip Merveyle sohbet etmeye devam ettik." Siz İstanbuldamı yaşıyorsunuz?". "Hayır ben ve en yakın arkadaşım Sümeyye Şanlıurfadan İstanbula okumaya geldik. Allahın izniyle okulumuzu en güzel şekilde bitirip memleketimize geri dönmeyi düşünüyoruz."diye devam etti Zeynep. " Anladım bende İstanbulda ailemle yaşıyorum tam ailede denemez ama işte boşverin yaa gerçekten çok memnun oldum tanıştığıma" gerçekten çok tatlı biriydi şimdiden çok sevdim onu.       "Okul çıkışı beraber birşeyler yapalımmı hem size İstanbulu gezdirmiş olurum." "Bu gün İstanbulda ikinci günümüz evdeki işlerimiz tam bitmiş değil okul çıkışı eve gidip onları yapmamız gerek Zeyneple başka zaman İnşallah" diyip gülümsedim. "Peki tamam o zaman yarin  okulumuz yok zaten numaramı vereyim haberleselim yarın çıkalım eğer sizin içinde uygunsa" "Yarın olur İnşallah canım peki numaranı alayım. "