YALNIZLIĞA TUTSAK

Yağmurda Islanmış Köpek Yavrusu

 
  Ertesi sabah kahvaltıda Turgut Amca benimle konuşmak istediği bir konu olduğunu söyledi . Aslında az çok tahmin ediyordum . Fakat konuşmaya başladığı anda yanıldım .

" Ada lafı fazla uzatmadan direk söyleyeceğim . Babanın şirketi iflas etmek üzere . "

Çok şaşırmıstım . Bu çok ani olmustu .
" Nasıl yani ?"

" Biliyorsun ki baban şirketin başında olmadığı için şirket kaç haftadır yerinde sayıyordu . Fakat..."

" Fakat ne ? "

" Fakat artık geriye doğru gidiyor . Eğer böyle devam ederse babanın şirketiiflas edecektir ."
Bu yaşadığım hayat bir şakadan mı ibaretti ? Her şey üst üste geliyor . Daha fazla dayanamıyorum . Üstüne bir de bu özel okul ... Cidden çıldırmak üzereyim . Ayrıca Turgut Amca' nın evine gelip onun da üzerine yük oldum .

" Turgut amca sizden bir sey isteyebilir miyim ? Ama bunu yapacağınıza söz vermelisiniz . "

" Peki söz kızım."

" Lütfen beni yurda yazdırın . Sizin üzerinize yük olmak istemiyorum ."

Tam iziraz edecekken tekrardan konustum.

" Bana söz verdiniz ."

Turgut Amca birkaç dakika düşündükten sonra sözünü tuttu.
" Peki ama bir şartla kabul ederim . Her ay sana para verecegim . Tamam mı ? Sen de bunun için bana söz ver ."

Daha yetişkin olmadığım için bir işte çalışamazdım . Bu yüzden kabul ettim .

" O zaman ben bugün sana okula yakın bir yurt bulayım . Ne de olsa okulların açılmasına bir gün kaldı. "

" Peki Turgut Amca ."
Salondan çıkıp merdivenlere doğru yöneldim . Sanırım böylesi daha iyiydi . Evet evet böylesi daha iyiydi . Merdivenlerin basamaklarını çıkmaya başladığımda , merdivenin başında aniden Demir belirdi .

" Ne oldu ne konuştunuz babamla ?"

Şu an ona cevap verecek halim yoktu . Bu yüzden merdivenleri çıkmaya devam ettim . Birden önüme geçti, yana kaydım o da benimle  yana kaydı . Vazgeçmeyecekti . Başını bana doğru eğip aramızdaki mesafeyi kapattı .

" Sana babamla ne konuştuğunuzu sordum ."

" Söylemek istemiyorum . "

" Öyle mi ? O zaman ben de geçmene izin vermem . "

O kadar yakındık ki eğer yana doğru adım atsam dudakları burnuma değebilirdi . Böyle bir şeyin olmaması için anlatmaya karar verdim .

" Biraz uzaklaşırsan anlatabilirim . "

" Sana bu kadar yakınken anlatamıyor musun ?"

Demir'e " şaka yapıyorsun adlı bakışımdan " gönderdim . O da biraz olsun uzaklaşmıştı. 

" Yarın sabah yurda gideceğım . Bundan sonra yurtta kalacağım."

" Peki neden ?"
"Size daha fazla yük olmak istemiyorum . Babamın şirketi iflas ettiği için bu kararı verdim"

" Üzüldüm ...Yani şey için babanın şirketine ."

Aslında ne demek istediğini anlamıştım. Onun bu düşüncesi tebessüm etmemi sağlamıştı.

" Artık odama gitsem iyi olur . Tabi önümden çekilirsen ..."

" Peki ." dedikten sonra önümden çekilmişti . Ben de odamın kapısını açıp içeriye girdim. Sanırım bavul hazırlama vaktiydi . Eşyalarımı teker teker bavuluma yerleştirip bavulu bir köşeye bıraktım . İşim bitmisti . Ama ben hala çok üzgündüm . Merdivenlerden aşağıya inmeye başladım . Bu sefer merdivenin sonunda Nilgün Abla'yı gördüm . Sanırım beni bekliyordu ve söylediklerini duyunca bu tezim doğrulanmış oldu .