Ertesi sabah kahvaltıda Turgut Amca benimle konuşmak istediği bir konu olduğunu söyledi . Aslında az çok tahmin ediyordum . Fakat konuşmaya başladığı anda yanıldım ." Ada lafı fazla uzatmadan direk söyleyeceğim . Babanın şirketi iflas etmek üzere . "
Çok şaşırmıstım . Bu çok ani olmustu .
" Nasıl yani ?"" Biliyorsun ki baban şirketin başında olmadığı için şirket kaç haftadır yerinde sayıyordu . Fakat..."
" Fakat ne ? "
" Fakat artık geriye doğru gidiyor . Eğer böyle devam ederse babanın şirketiiflas edecektir ."
Bu yaşadığım hayat bir şakadan mı ibaretti ? Her şey üst üste geliyor . Daha fazla dayanamıyorum . Üstüne bir de bu özel okul ... Cidden çıldırmak üzereyim . Ayrıca Turgut Amca' nın evine gelip onun da üzerine yük oldum ." Turgut amca sizden bir sey isteyebilir miyim ? Ama bunu yapacağınıza söz vermelisiniz . "
" Peki söz kızım."
" Lütfen beni yurda yazdırın . Sizin üzerinize yük olmak istemiyorum ."
Tam iziraz edecekken tekrardan konustum.
" Bana söz verdiniz ."
Turgut Amca birkaç dakika düşündükten sonra sözünü tuttu.
" Peki ama bir şartla kabul ederim . Her ay sana para verecegim . Tamam mı ? Sen de bunun için bana söz ver ."Daha yetişkin olmadığım için bir işte çalışamazdım . Bu yüzden kabul ettim .
" O zaman ben bugün sana okula yakın bir yurt bulayım . Ne de olsa okulların açılmasına bir gün kaldı. "
" Peki Turgut Amca ."
Salondan çıkıp merdivenlere doğru yöneldim . Sanırım böylesi daha iyiydi . Evet evet böylesi daha iyiydi . Merdivenlerin basamaklarını çıkmaya başladığımda , merdivenin başında aniden Demir belirdi ." Ne oldu ne konuştunuz babamla ?"
Şu an ona cevap verecek halim yoktu . Bu yüzden merdivenleri çıkmaya devam ettim . Birden önüme geçti, yana kaydım o da benimle yana kaydı . Vazgeçmeyecekti . Başını bana doğru eğip aramızdaki mesafeyi kapattı .
" Sana babamla ne konuştuğunuzu sordum ."
" Söylemek istemiyorum . "
" Öyle mi ? O zaman ben de geçmene izin vermem . "
O kadar yakındık ki eğer yana doğru adım atsam dudakları burnuma değebilirdi . Böyle bir şeyin olmaması için anlatmaya karar verdim .
" Biraz uzaklaşırsan anlatabilirim . "
" Sana bu kadar yakınken anlatamıyor musun ?"
Demir'e " şaka yapıyorsun adlı bakışımdan " gönderdim . O da biraz olsun uzaklaşmıştı.
" Yarın sabah yurda gideceğım . Bundan sonra yurtta kalacağım."
" Peki neden ?"
"Size daha fazla yük olmak istemiyorum . Babamın şirketi iflas ettiği için bu kararı verdim"" Üzüldüm ...Yani şey için babanın şirketine ."
Aslında ne demek istediğini anlamıştım. Onun bu düşüncesi tebessüm etmemi sağlamıştı.
" Artık odama gitsem iyi olur . Tabi önümden çekilirsen ..."
" Peki ." dedikten sonra önümden çekilmişti . Ben de odamın kapısını açıp içeriye girdim. Sanırım bavul hazırlama vaktiydi . Eşyalarımı teker teker bavuluma yerleştirip bavulu bir köşeye bıraktım . İşim bitmisti . Ama ben hala çok üzgündüm . Merdivenlerden aşağıya inmeye başladım . Bu sefer merdivenin sonunda Nilgün Abla'yı gördüm . Sanırım beni bekliyordu ve söylediklerini duyunca bu tezim doğrulanmış oldu .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YALNIZLIĞA TUTSAK
Ficção AdolescenteBu kitabı yazmadan önce çok korkmuştum.Çünkü yazamayacağımı düşünmüştüm.Fakat arkadaşlarımın yardımları üzerine bu kitabı yazdım.Onları çok seviyorum iyi ki yanımdasınız.Ama en çokta Cansu arkadaşıma teşekkür etmek istiyorum.Çünkü hikayenin kurgusun...