Bilmiyorum nerden başlasam . Nesini size anlatsam. Beni sevmeyişinden mi başlasam ? Yoksa benim onu sevişimden mi ? Ahh .. Yazamıyorum , oysaki bu daha başlangıç . Bir gülüşü vardı temmuz 29 da gördüğüm. Beni benden alan , içimdeki kelebekleri uçuran , beni hayata döndüren . Sadece bir gülüşü vardı beni kendine aşık eden . Ama her güzel hikayenin başında aslında kötü bir son vardır . Bu onun sonu benim başlangıcımdı. Tamam anlatıyorum . Her gece ağlıyor , çok sigara içiyordu . Uyumuyordum o uyuyana kadar . Saplerini izliyordum acı çekiyordu , canı yanıyordu . Oysa o öyleyken ben uyuyamazdım. O agladıkça ağlıyordum . Sonra bir gün sorma kararı verdim . Sordum .... Yazamıyorum .
Bana çok sevdiği bir cocugun onu bırakıp gittiğini , söyledi . O an o an insan ne biliyim hayata küsüyor umutları kayboluyor . Demek çok sevdiği bir cocuk . Ben ona o başkasına aşıktı. O o çocuga , ben ona ağlıyordum . Bir fotoraflarını attı .... Yazamıyorum .
