Czy wymiana między szkolna wyjdzie mi na dobre ?
Czy znajdę nowych przyjaciół ?
Czy odzyskam dobre kontakty z siostrą ?
Tego dowiecie się w właśnie tym opowiadaniu, więc zapraszam do czytania :)
Podeszłam do ławki Lukasa, a on się do mnie uśmiechnął i poklepał miejsce obok siebie, a ja usiadłam. Na reszcie lekcji wychowawczej pani rozmawiała o wycieczce na którą wychodzi na to że jadę za darmo. Wycieczka jest za 2 tygodnie. Wszystkie osoby z klasy są bardzo miłe. Reszta dnia zleciała spokojnie i o 14. 30 wyszliśmy ze szkoły. Z Gabrysią na przerwie się nie spotkałam, ponieważ nie mogłam jej nigdzie znaleźć. Za to stała pod szkołą.
- I jak tam ? - podbiegłam do niej i się przytuliłam.
- Cudownie, cała klasa jest miła, noo może oprócz takiej małej grupki plastików, ale tak to jest świetnie ! - powiedziała, a tamte dziewczyny z którymi stała popatrzyły na nas jak na wariatki. No tak, przecież zaczęłam gadać po polsku.
- Cześć to ty mieszkasz u Lukasa tak ? - zapytała jedna z dziewczyn,
- Tak, a skąd wiesz ?
- Cała szkoła gada o was dwóch - odpowiedziała następna.
- Kornelka idziesz ? - usłyszałam za sobą czyiś miły i dobrze mi znany głos.
- Tak, a jak wracamy ? - odwróciłam się w stronę Lukasa.
- Na piechotę jeśli ci to nie przeszkadza, a później umówiłem się że pójdziemy do skateparku z Mikiem i twoją siostrą - powiedział i posłał mi ten swój promienny uśmiech.
- Jasne, możemy. To pa, widzimy się później - powiedziałam do siostry i tamtych dziewczyn.
- To papa - odparła siostra.
- Ile zwykle zajmuje ci dotarcie do domu ? - zapytałam kiedy wyszliśmy za bramę szkoły.
- Coś około 30 minut, a co znudziło ci się już moje towarzystwo ? - zapytał jakby obrażony.
- Nie no coś ty ja tylko się pytam - powiedziałam, a chłopak przyśpieszył kroku. - Ej no weź - podbiegłam do niego i wskoczyłam na plecy, a on mnie złapał żebym nie spadła. I zaczęliśmy się śmiać. - To co już nie jesteś obrażony ? - zapytałam słodkim głosem.
- Ja nawet nie byłem obrażony. A teraz chodź bo się do skateparku nie wyrobimy, a jeszcze nawet nie doszliśmy do domu - Oczywiście po drodze chciał mnie z siebie zrzucić, i robiliśmy wyścigi, oczywiście raz ja wygrałam, raz on, a raz był remis. No tak jak mówił po 30 minutach byliśmy w domu. Zjedliśmy szybko obiad ja się jeszcze przebrałam, bo zrobiło się cieplej i poszliśmy. Lukas mi tylko pożyczył fiszkę, a sam jechał na deskorolce. Skatepark nie jest daleko, bo pięć minut na deskorolce. Byliśmy pierwsi, więc zaczęliśmy się kłócić że banany są słodkie czy słone ( tak wiem, ważny powód do kłótni ) a że żadne z nas ich nie lubiło tak naprawdę nie wiedzieliśmy jak smakują. Po kłótni nastał czas na łaskotanie. Takk ja uciekałam, a on chciał mnie połaskotać. I tak biegaliśmy dopóki nie przyszedł Mike z Gabrysią.
- A podobno my jesteśmy młodsi - słyszałam jak powiedział Mike do Gabi, a ja schowałam się za moją siostrą.
- Dobra koniec ? - zapytał i podał mi rękę, a ja niepewnie podałam mu moją.
- A tak w ogóle - skierowałam się do Mika - Jestem Kornelka.
-Mike, miło mi. To co robimy ?
- Siądzmy na rampie bo jestem zmęczony - powiedział Lukas.
- Popieram - dodałam. Siedzieliśmy na rampie i gadaliśmy o wszystkim i o niczym. Kiedy Mike zaczął gadać o czymś z Lukasem ja i Gabi tylko słuchaliśmy. W pewnym momencie się zapytałam.
- Wo ? Cuxhaven ? Wo es ist ?( Gdzie ? Cuxhaven ? Gdzie to jest ? ) - zapytałam, a wszyscy się na mnie spojrzeli. - No co ? - powiedziałam i położyłam się na brzegu rampy i zamknęłam oczy. W pewnym momencie coś zasłoniło mi słońce. Okazało się że to nie coś tylko ktoś , a dokładniej chłopak o imieniu Lukas.
- Gdzie się nauczyłaś mówić po niemiecku - powiedział kiedy otworzyłam oczy, ale po niemiecku, bo wiedział już że go rozumiem.
- Bo jak wszyscy wokół mnie gadają to trochę się nauczyłam , a reszte to w szkole - odpowiedziałam , a chłopak podniósł się i pomógł mi wstać.
- Może będziemy sie już zbierać bo robi się późno - powiedział Mike. Faktycznie było przed 20. Więc pożegnaliśmy się i się rozstaliśmy.
- Zabiorę cię jeszcze w jedno miejsce póki nie jest ciemno.
- Okej mi tam pasuje - powiedziałam i po kilku minutach byliśmy na miejscu. Było przepięknie.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
- Łał, ślicznie tu - powiedziałam i przeszłam sie kawałek mostkiem, a później na nim usiadłam.- Skąd znasz to miejsce ? - zapytałam i rozejrzałam się dookoła.
- Jak byłem dzieckiem zawsze tu przychodziłem, czasem nawet uczyłem, bo to miejsce mnie jakoś tak uspokajało.
- Aż nie chce mi się wracać... - powiedziałam a chłopak przysiadł się do mnie. I tak siedzieliśmy spory kawałek czasu.
- Chodź będziemy się juz zbierać, ale obiecuję że jutro tu przyjdziemy.
- Trzymam cię za slowo - zaśmialiśmy się. A chłopak złapał mnie za rękę w celu pomocy wstania. I otrząsłam się z zimna.
- Trzymaj - założył na mnie swoją bluzę i przytulił. Nie pamiętam kiedy było mi tak ciepło... - Nie chce żebyś była chora.
- Dziękuje, ale tobie będzie zimno....
- Mną się nie przejmuj. Mi jest ciepło. A teraz chodź bo zaraz zacznie padać - wypowiedział magiczne słowa i jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki zaczęło padać. Szliśmy powoli śmiejąc się z siebie i kłócąc. Po kilkunastu minutach byliśmy pod domem blondyna. Wyjął swoje klucze bo nie chciał budzić swojej mamy ponieważ było już trochę późno a dokładniej po 22. Poszliśmy od razu spać
- Dobranoc, nie zaśpij - powiedziałam.
- Hahaha, Dobranoc księżniczko - powiedział i odszedł a ja jak ta głupia stałam jeszcze kilka minut na korytarzu. On to chyba robi świadomie. Weszłam do pokoju i ustawiłam sobie budzik.
★★★★★★★★★★★★★★★★
Hejka. Jestem i nie mam pomysłu na notatkę, więc po prostu napiszę tyle :
Komentuje i gwiazdkujcie jeśli to czytacie bo chcę wiedzieć ile osób tu jest 😘
