Selamlar olsun siz koca yürekli insanlara. İçimden geldi yazıyım dedim. Evet şuan pek okunmasa da buraya canım sıkıldıkça yazmaya devam edicem. En azından "ileride değerlenicek oğlum buralar" diye süreli gayrimenkul bölgelerinin reklamını yapan abilerimiz gibi bir motivasyon şeklim var şahsıma ait.
Giriş, gelişme ve sonuç. Giriş bitti, demek ki artık konuya ilişkin açıklamalarda bulunmam lazım değil mi? Eh öyle lazım gelirse hareket ederiz icabında. Peki nedir bu hüzünlü günler? Şöyledir efenim; sekiz yıl aynı okulda okuyup da alamadığım sınıf olma duygusunu liseye geçtikten sonra aldığım, ve çok yakın insanlar edindiğim sayın C şubesinden ayırdılar. Neden mi? Eşit ağırlık öğrencisiyim diye. (Lanet olası idareciler)
Hayatınız boyunca bu kadar monoton ve sıkıcı bir sınıfla daha karşılaşamazsınız eminim. Felaket sıkıcı ve daha iki gün oldu ama eski tarafı özlemiyo değilim açıkçası, zaten üst taraflardan anlamanızı umarım. Bilirsiniz her sınıfta milletin diğerlerine göre daha samimi olduğu bir grubu vardır. Ve o gruplar kendi gözlemlerime göre oluşur gibi oluyo sanki. Ve ben dahil 4 erkek 17 kızdan oluşan sınıfımızda, maalesef daha iki gün olmasına rağmen, kendi yakın grubumuzdan bir kişi gidebilir. Yazık. Gerçekten çok yazık. Yani velhasıl kelam öyle hissediyorum ki hüzünlü günler buradadır bana kalırsa vesselam.
Biliyorum en son attığım bölüm gibi değildi ama inşallah kafa patlamamışımdır diye umuyorum. Bunu okuyan herkese okuduğu zamana göre karanlık madde dolusu selamlar. Esen kalın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İsimsiz Bir Yazı
Phi Hư CấuBu hikayede size arkadaşlarıma anlatmadığım şeyleri, yaşadığım olayları vb.. şeyleri anlatıyorum. Yani tek taraflı dertleşme gibi. -Tek taraflı dertleşme mi? Ciddi misin? -(Gerçek ben), Kesinlikle -Sen bilirsin Yani okunsada okunmasada buraya yazı...
