Gölge

Kapadokya masalı

Gece çabuk bitmişti saat 12 'yi gösteriyordu herkes  dağılıyordu odalarına. Bende ağır adımlarla odama gitmeye hazırlanırken Ali'nin ciddi bir ifadeyle fransızca  bir şeyler konuştuğunu duymuştum. Fransızca bilmediğim için merakla onu izlemeye başlamıştım. Bu halimi fark ettiğinde hemen yanıma geldi ve donuk bir sesle ''Fransa'ya gidiyorum'' demişti. Gözlerimden akan yaşlara hakim olmak istercesine arkamı döndüm  ve boğazımı temizleyerek ''Beni eve götür'' diyebilmiştim.
Nerden bilebilirdimki bunun son konuşmamız olduğunu yüzüne sonkez bakışım olduğunu.
Tekrar konusmasına izin vermeden hızlıca asansörün olduğu yere doğtru koşmaya başlamıştım. Yanıma gelmesine izin veremezdim çünkü ,gözyaşlarımı tutamıycak kadar güçsüz düşmüştüm.
Hızla asansörden içeri girip düğmeye bastım. Kapı kapanırken onun da koşarak bana yetiştiğini görmüştüm ama yanıma gelmesine izin veremezdim onunla yalnız kalamazdım.
Hızlıca eşyalarımı toparlayıp üstümdekilerden kurtulmustum. Valizi açtığımda ikinci şokumu yaşamanın etkisiyle kendimi çığlık atarken bulmuştum.
Valizde sadece iki parca kot sort ve gömlek vardı.  Valizin yarısı delkotesi oldukça fazla gece kıyafetleri dantelli gecelikler ve iç çamaşırlarıyla donaltılmıştı.
Çığlık atarcasına bir sesle '' Ah Firuzan''diyebilmiştim.Valizi biraz  daha karıştırırken bir not bulmuştum.

''Şu an attığın çığlıkları duyabiliyorum kız oğlancık ama bana yaptıkların cezasız kalmamalıydı.
Büyü biraz doğum günün kutlu olsun.''
             

Firuzan.

Yazıyordu.
Sinirle intikam planları kurarken ona neler yaptığım hakkında düşünmeyide ihmal etmemiştim.
Firuzanla aynı yaşta olduğumuz için aynı okullarda okumuş aynı sınıflara gitmiştik. İkimiz içinde  liseyi aynı özel okulda yatılı okuma kararı almışlardı. Ben bir  uzun yıllar yurtta kaldığım için pek zorluk çekmesemde bu durum Firuzan için bir kabustu. Gece karanlığından korkması sebebiyle ışık açık yatmak istesede bu imkansız bir şeydi.
Ben ışık açıkken uyuyamazdım ilk kavgalarımız böyle başlamıştı. Ben pek bunlara kavga diyemezdim ona yaptıklarımın yanında hiç sayılırdı. Sürekli  evlilik derdinde olan Firuzan'ı anlamak pekte kolay değildi daha 16 yaşında aşık olup evleneceği adamı seçme çabalarına girip derin yaralar almıştı. Okuldan bir erkekle birlikte olup çocuğun onu herkesin içinde rencide etmesiyle depresyona girip feci bir yıkım yaşamıştı. Bu olayları Ali 'ye her ne kadar anlatmak istemesekte o herşeyin farkına varmıştı yaz tatilinde evine döndüğünde.
Firuzan ile iki sene konusmamıştı ve  eve dönmemişti.
Firuzan iki senelik bir yıkımın ardından ölen babasının iş ortaklarından birinin oğluna gönül vermiş ve nişanlanmıştı. Ali nişan olduğu gün gelip uzunca süre burda olacagını belirtmişti ama gidiyordu.
Bir şeyler söylemeden sessizce gidiyordu.

Maziye dalmışken kapının çalındığını duymayışım panik etkisi yaratmış olacaktıki Ali kat görevlisini cağırtıp kapıyı açtırmış telaşla içeriye girmişti.
İç çamaşırlarımla yatakta oturduğumu gördüğü anda afallayarak kendini dışarı atmıştı. Ben ise olan biteni anlayamadığım için  üstüme giymek için hızlıca valizden kort bi şort ve kırmızı kareli bir gömlek alıp bir çırpıda giyinmiştim.
  Valizimi toplarken Ali'nin '' Giyindinmi '' diye fısıldayan cılız sesini  duyup boğazımı temizleyerek '' Evet'' diye seslenmiştim.
Ali içeriye girerken utanmış olmanın verdiği baş eğikliğiyle '' Şey , ben özür dilerim İdil bir an senden ses alamayınca bir şey oldu sandım '' dedi  ve kapıya yönelmişti. Kolundan tutup  utangaç bir sesle '' Önemli değil Ali suç benim'' diyebilmiştim.
Ciddi bir şekilde "Aşağıda bekliyorum '' demiş ve gitmişti.
Saçlarımın beni oldukça rahatsız etmeye başladığını fark ettmiştim. Hemen dağıltıp  alelâde bir şekilde örüp aşağıya indim.
Ali kapıdaydı ve şöför yoktu.
Ne yani şimdi bu koca günün bu kadar olayın ardından yalnızmı kalacaktık.